شیرزاد عبداللهی کارشناس حوزه آموزش یادش به خیر آن زمان تعطیلات تابستانی مدارس، واقعا تعطیلات بود. بچه‌ها آخرین امتحانشان را که می‌دادند کتاب‌ها و دفترها را پاره می‌کردند و می‌ریختند توی جوی آب جلوی مدرسه. بعضی‌ها که خانواده‌شان پولدار بودند، در تعطیلات به ییلاق می‌رفتند و خوش می‌گذراندند، اما فصل تابستان برای بیشتر دانش‌آموزان فصل کار و عرق‌ریزان بود. بچه‌ها خرج تحصیل خودشان را تابستان‌ها درمی‌آوردند. کودکان روستایی هم تابستان می‌رفتند دنبال کار در مزرعه و صحرا. مدرسه که شروع می‌شد، در اولین زنگ انشا، معلم روی تخته می‌نوشت: تابستان خود را چگونه گذراندید؟ ما هم دروغ سرهم می‌کردیم که همراه خانواده به روستا رفتیم و هر روز در باغ‌ها گردش می‌کردیم و پروانه می‌گرفتیم و پرنده‌ها برایمان آواز می‌خواندند. در سطر آخر انشا هم از آموزگار مهربان خود تشکر می‌کردیم تا هم انشایمان طولانی‌تر شود و هم دل معلم را به رحم بیاوریم! حالا زمانه عوض شده. بهتر و بدترش را نمی‌دانم. از همان روزی که مدرسه تعطیل می‌شود خیلی از بچه‌ها باید خودشان را برای کلاس‌های تابستانی آماده کنند. کلاس زبان، کلاس شنا، کلاس‌های آمادگی برای آزمون مدارس تیزهوشان، کلاس روخوانی قرآن کریم و تجوید، کلاس آموزش کامپیوتر، کلاس آموزش موسیقی و... در این میان، آموزش‌های تقویتی جایگاه برجسته‌ای دارد. اگر شیر مادر برای تغذیه کودک کافی نباشد، باید از شیرخشک استفاده کرد. وقتی آموزش در مدرسه نصفه و نیمه انجام می‌شود، استفاده از کلاس تقویتی اجتناب‌ناپذیر است. مادران بهتر می‌دانند که کار معلم در کلاس درس، حتی در دوره ابتدایی برای آموزش بچه‌ها کافی نیست. انجام تکلیف در منزل مکمل کار معلم در کلاس است. مادر یا پدر و گاهی هر دو باید ساعت‌ها با بچه سروکله بزنند تا تمرین‌های ریاضی را حل کند. بچه باید در خانه به پرسش‌های درس علوم جواب بدهد، دیکته بنویسد. لغت‌های عربی و انگلیسی را حفظ کند و... اگر پدر و مادر زیر بغل بچه را نگیرند و وقت کافی نگذارند، بچه دچار افت تحصیلی می‌شود. دلایل این نقیصه متعدد و از حوصله این یادداشت خارج است. اجمالا می‌توان به عدم تناسب حجم کتاب درسی و زمان تدریس، تعداد زیاد دانش‌آموزان در کلاس و بی‌حوصله‌گی و بی‌انگیزگی برخی از معلمان اشاره کرد. سال به سال هم وضع مدارس دولتی بدتر می‌شود. کلاس‌های تقویتی بر اساس یک نیاز واقعی شکل گرفته‌اند. هر کس خیال می‌کند که اولیا در این وانفسای معیشتی از سر تفنن بچه‌هایشان را به کلاس‌های تقویتی می‌فرستند، کافی است پای صحبت اولیا بنشیند تا متوجه شود، آنها از روی ناچاری به بازار آزاد کمک آموزشی روی آورده‌اند. در بازار خدمات کمک آموزشی هم مثل هر بازاری، تبلیغات حرف اول را می‌زند. گران‌فروشی و کم‌فروشی هم رایج است، اما در این بازار رقابت هم وجود دارد و وجود رقابت بین موسسات آموزش آزاد به نفع مصرف‌کننده است. اگر از من بپرسید که چه کسی یا کدام نهاد بیشترین خدمت را به آموزشگاه‌های تقویتی می‌کند، پاسخ من این است: وزارت آموزش و پرورش و اگر بپرسید چگونه؟ می‌گویم: ناکارآمدی آموزش و پرورش و کم‌فروشی در مدارس دولتی، دانش‌آموزان را به سمت کلاس‌های تقویتی سوق می‌دهد. وقتی می‌بینیم فلان معلم آموزشگاه در مدرسه دولتی، 30 درصد ظرفیت خود را به کار می‌گیرد و همان معلم در آموزشگاه آزاد با 80 درصد ظرفیت به میدان می‌آید، معلوم می‌شود یک جا یا چندجای کار آموزش و پرورش می‌لنگد. آخر هفته ها با «آخر هفته دنیای اقتصاد» شما می‌توانید از طریق شماره تلفن 87762120 نظر خود را در مورد مطالب «آخر هفته» با ما در میان بگذارید.