شکوفایی خودران‌ها از سال 2035

خودروهای خودران در حمل‌و‌نقل عمومی می‌توانند مرزهای جدیدی ایجاد کنند و موجبات توسعه و فرصت‌های جدیدی را فراهم آورند. هم‌اکنون یکی از پیچیدگی‌های بخش حمل‌و‌نقل عمومی در کشورهای در حال توسعه و فقیر بروز کرده است. جایی که محل تولید بسیاری از مواد غذایی و میوه‌های استوایی است که برای فرآوری و مصرف باید به کشورهای توسعه‌یافته برسند. عمده حمل‌و‌نقل در این کشورها از طریق زمینی انجام می‌شود تا بار را به بنادر یا فرودگاه‌های بزرگ برسانند. در این میان زمان عامل تعیین‌کننده‌ای است؛ چراکه اکثر این مواد در گروه مواد فاسد شدنی قرار دارند.

خودروهای خودران از آنجا که به راننده نیاز ندارند، می‌توانند در تمام طول شبانه روز پیمایش داشته باشند. به این ترتیب زمان به سود شرکت‌ها خریده می‌شود. از میزان ضایعات مواد غذایی کاسته شده و بهره‌وری بالا می‌رود. در بخش حمل‌و‌نقل عمومی انسانی نیز این خودروها می‌توانند اثرات مثبت خود را نشان دهند. هم‌اکنون بخش عمده‌ای از حوادث جاده‌ای به‌دلیل خطای انسانی انجام می‌گیرد. طبق تحقیقی که در چین انجام شده است تنها در ۱۸ درصد حوادث جاده‌ای بخش حمل‌و‌نقل عمومی (اتوبوس) نقص فنی خودرو موجب تصادف شده است و مابقی را عامل انسانی یعنی راننده به وجود آورده است. در این حالت است که این خودروها می‌توانند با حذف عامل انسانی از ایجاد حادثه و در نهایت خسارت اقتصادی جلوگیری کنند؛ اما چه زمانی خودروهای بدون راننده در اقتصاد اثر مثبت خواهند گذاشت.

موسسه تحقیقاتی «مکنزی اند کمپانی» با انجام یک تحقیق جامع مبتنی بر مدل‌سازی آماری به این نتیجه رسیده است که در ابتدا این اثر منفی خواهد بود. در این تحقیق سال ۲۰۲۰ به عنوان سال ورود خودروهای بدون راننده به بازار در نظر گرفته شده است. این تحقیق می‌گوید که در ۱۵ سال اول ورود خودروهای بدون راننده، انتظار زیادی برای اثرگذاری مثبت وجود ندارد؛ چراکه این سال‌ها دوران انطباق مصرف‌کنندگان با تکنولوژی جدید است. از سوی دیگر در ۱۵سال ابتدایی هنوز تعداد خودروهای معمولی در مقایسه با خودروهای خودران زیاد است و می‌توان انتظار داشت که حوادثی بروز کنند که ناشی از عامل انسانی باشند؛ اما روی بازار خودروهای بدون راننده اثر بگذارند. اما از سال ۲۰۳۵ است که انتظار می‌رود خودروهای بدون راننده در بخش‌های مختلف اثر مثبت بگذارند. یکی از مهم‌ترین آنها روی کاهش کربن حاصل از کارکرد خودروها است. الگوریتم‌هایی که برای خودروهای خودران استفاده می‌شوند برمبنایی طراحی شده‌اند که از گاز دادن‌های بیهوده پرهیز کنند. گاز دادن‌های ناگهانی عملکرد روان موتور را مختل می‌کند و در آن لحظات سوخت ناقص می‌سوزد در نتیجه آلایندگی بیشتری تولید می‌شود. مدل‌سازی این تحقیق نشان می‌دهد که از سال ۲۰۴۰ به بعد انتظار داریم که حجم کربن تولید شده از سوی خودروهای در حال حرکت در آمریکا تحت تاثیر خودروهای بدون راننده دست کم ۶۰ درصد کاهش پیدا کند.

یکی دیگر از جنبه‌های مثبت ورود خودروهای خودران برای اقتصاد، درگیر کردن تکنسین‌هایی است که در حال حاضر ارتباطی با بخش خودرو ندارند. نمونه آن تکنسین‌های آی‌تی است. اگر چه تعداد رایانه و ابزار دیجیتال در جهان به نسبت خودروها بسیار بیشتر است؛ اما نسبت کسانی که برای تعمیر خودرو به تکنسین مراجعه می‌کنند بسیار بیشتر از تعداد کسانی است که برای تعمیر ابزارهای دیجیتال خود به تکنسین مراجعه می‌کنند. با فراگیر شدن خودروهای خودران تکنسین‌های آی‌تی نیز به جمع تعمیرکاران خودرو افزوده می‌شوند. به‌دلیل حساسیت بالایی که این فناوری دارد بعید است کسی خودش دست به تعمیر یا دستکاری آن بزند.