غزه؛ آزمونی برای نهادهای بین‌المللی
شادی آذری دبیر گروه بین‌الملل سال‌ها است که اخبار غزه بوی خون و باروت می‌دهد. اما این بار رژیم صهیونیستی موج تازه‌ای از حملات را به راه انداخته است که با گذشت حدود یک هفته هر روز چهره وحشیانه‌تری به خود می‌گیرد. حملات صهیونیست‌ها خانه‌ها و بیمارستان‌ها را هدف قرار می‌دهد. این بار حتی صهیونیست‌ها از نقشه خود برای حمله زمینی به غزه می‌گویند. گر چه هر انسان آزاده‌ای در هر گوشه دنیا به همدلی با مردم بی‌دفاع غزه بر می‌خیزد، اما این چیزی از مسووولیت‌های نهادهای بین‌المللی که تا کنون حتی از کوچک‌ترین اقدامی هم کوتاهی کرده‌اند، کم نمی‌‌کند. گویی به غزه که می‌رسد همه چیز در حد بیانیه و درخواست باقی می‌ماند. آمریکا تنها از متحد قدیمی خود بابت این حملات انتقاد کرده است. اتحادیه عرب در نشستی فوق‌العاده خواستار حمایت بین‌المللی از غزه شده است و شورای امنیت سازمان ملل متحد در بیانیه‌ای خواستار آتش بس در غزه شده، درخواستی که با کوچک‌ترین توجهی از سوی رژیم صهیونیستی مواجه نشده است؛ چون هیچ‌یک از این درخواست‌ها لازم الاجرا نیستند و در صورت تخطی رژیم صهیونیستی از درخواست‌های سازمان ملل و محافل بین‌المللی هیچ تنبیه یا تحریمی متوجه این رژیم نمی‌شود. اکنون عمق فاجعه غزه به جایی رسیده است که به نظر می‌رسد بیش از آنکه عملکرد صهیونیست‌ها در بی‌توجهی به درخواست‌های بین‌المللی تعجب‌آور باشد، سکوت محافل مسوول بین‌المللی در قبال تحرکات اخیر رژیم صهیونیستی شگفت‌آور است. سازمان ملل متحد تا کنون در دوره دبیرکلی بان‌کی‌مون ضعف‌های بسیاری را در کارنامه خود ثبت کرده است؛ اما فاجعه انسانی‌ای که در غزه در حال وقوع است آزمونی است دشوار که هیچ امیدی به قبولی نهادهای بین‌المللی در آن نیست