این بخش از سخنان او را بخوانید: «تمام هیجان فوتبالی کشور به سمت رونالدو بود و پرسپولیسی که ۴۰ میلیون هوادار دارد و در دنیا از نظر هوادار بی‌نظیر است فراموش شده بود. به خاطر همین احساس می‌کنم ما بازی برابر النصر را قبل از بازی به برخی اتفاقات باخته بودیم. این دیدار یک بازی تاریخی بود چون النصر ستاره‌های بزرگی در اختیار داشت. لذت بازی در برابر این ستاره‌ها شامل حال ما شد اما نتیجه آن چیزی که می‌خواستیم نشد و باعث شد هواداران همچون ما ناراحت شوند. این شکست جای تاسف داشت و ما شرمنده شدیم که بازی در شرایطی برگزار شد که هواداران اجازه حضور در ورزشگاه را نداشتند.»

او در بخش دیگری از سخنانش هم به دفاع از هیجان برخی از مردم در مواجهه با ستاره پرتغالی می‌پردازد: «اگر بازی برابر النصر با تماشاگر برگزار می‌شد، رونالدو برای نخستین بار در آسیا تماشاگرانی می‌دید که بسیار پرشور بودند. اگر بازی با تماشاگر بود به اندازه سه استادیوم تماشاگر خود را به ورزشگاه می‌رساند تا این دیدار را از نزدیک ببینند. از من به عنوان بازیکن بگیرید تا هر مربی و شخصی که در کره خاکی زندگی می‌کند همه دوست دارند برای یک بار هم که شده رونالدو را از نزدیک ببینند. ما هم از این قاعده مستثنی نبودیم. الگوی زندگی ورزشی من رونالدو است اما آن‌قدر که ندیدم و تجربه نکردیم و دچار فقر تجربه بودیم، انگار نمی‌دانستیم چطور باید استقبال کنیم. از من به عنوان بازیکن بگیرید تا هواداری که به دنبال اتوبوس می‌دوید شامل این حرف من می‌شود.»