زمستان سرد آقای افشارزاده
گروه ورزش: ظاهرا در استقلال همه چیز بر وفق مراد است. این تیم نتایج خوبی گرفته و حتی همین حالا هم از شانس‌های جدی کسب عنوان قهرمانی به شمار می‌آید. با این وجود از ابتدای فصل، یک فضای نارضایتی عجیب در اتمسفر این باشگاه حس می‌شود. اوضاع طوری است که حتی در ترکیب موفق فعلی این باشگاه هم هر لحظه می‌توان وقوع یک انفجار را انتظار کشید. همین حالا حرف‌وحدیث‌هایی در مورد جایگزینی احتمالی فرهاد مجیدی با پرویز مظلومی به گوش می‌رسد که در نوع خودش واقعا عجیب است. با این همه، شاید وضعیت هیچ‌کس در این مجموعه به اندازه بهرام افشارزاده بغرنج نباشد؛ مدیرعامل باشگاه که در دو سال گذشته چندان نتوانسته انتظارات هواداران را برآورده کند. جدی‌ترین گواه این ادعا، شاید سر داده شدن برخی شعارهای اعتراضی علیه افشارزاده در بازی با نفت بوده باشد؛ آنچه مسوولان باشگاه استقلال در صدد هستند آن را خطی و برنامه‌ریزی شده جلوه بدهند. مروری اجمالی بر اتفاقات رخ داده در این فصل، شاید مشخص کند چرا برخی نارضایتی‌ها از مدیرعامل استقلال وجود دارد. مساله انتخاب مربی

مدیرعامل باشگاه استقلال در ابتدای فصل تصمیمی گرفت که از همان ابتدا هم مشخص بود او را در کانون حاشیه‌ها قرار خواهد داد؛ تصمیمی که یا از افشارزاده یک قهرمان می‌ساخت یا جایگاهش را به شدت به خطر می‌انداخت. بعد از جدایی قلعه‌نویی، خرد جمعی استقلالی‌ها به اینجا قد داد که یک مربی خوب خارجی استخدام شود. به همین منظور ایگور استیماچ سر از تهران درآورد، اما در کمال تعجب فرآیند مذاکره با او متوقف شد تا مربی کروات به کشورش برگردد. از همه عجیب‌تر اما گزینه‌ای بود که به سرعت به‌عنوان سرمربی جدید معرفی شد؛ پرویز مظلومی! پرویز در هر دو دوره حضورش روی نیمکت استقلال بیلان فوق‌العاده‌ای در امتیازگیری داشته، اما نیازی به گفتن نیست که افکار عمومی آنقدرها به وی اعتماد ندارد. بازتاب این ادعا، سکوهای خالی استادیوم آزادی در زمان برگزاری مسابقات استقلال است. آبی‌ها عقیده دارند تیم‌شان خوب بازی نمی‌کند و شاید اگر یک مربی بزرگ خارجی بالای سر استقلال بود، این تیم الان وضعیت بهتری داشت.


خارجی‌های پردردسر

افشارزاده در امسال با مشکلات برون مرزی زیادی هم دست به گریبان بوده است. داستان حضور بازیکنان خارجی در استقلال این فصل واقعا برای خودش عجیب بود. اگر ریوالدو همان اول کار 30 هزار دلار پول اضافی برداشت و رفت، کرار جاسم که تیم از نظر فنی خیلی هم به او نیاز داشت، بعد از هفته‌ها همکاری پرتنش وادار به ترک استقلال شد. بخش زیادی از هواداران عقیده دارند مساله کرار خوب مدیریت نشد و او اگر با دریافت به موقع مطالباتش در تیم می‌ماند، می‌توانست مهره موثری باشد. جالب اینکه جاسم حتی بعد از ترک استقلال هم ادعاهای عجیبی علیه مدیریت این باشگاه مطرح کرد. پروپیچ هم هست؛ بازیکنی که با کلی جنجال و با شائبه دور زده شدن قوانین فیفا به استقلال پیوست، اما خیلی به ندرت به بازی گرفته شده و غیر از تنش و فشار ذهنی و روحی حاصل دیگری برای مسوولان استقلال نداشته است. از اینها که بگذریم، مدیریت فعلی استقلال وارث پرونده‌های مربوط به مطالبات بازیکنان خارجی پیشین هم بوده است؛ بازیکنانی که خیلی‌های‌شان به فیفا شکایت کرده‌اند و هر لحظه ممکن است پیگیری حقوقی آنها پیامدهای سنگینی مثل کسر امتیاز به دنبال بیاورد.


ناکامی مطلق زمستانی

فعالیت‌های تیم مدیریتی افشارزاده در بازار هم چنگی به دل نزد. استقلال که در چند فصل گذشته همواره عملکرد فوق‌العاده‌ای در بازار نقل‌وانتقالات داشته، امسال در این زمینه هم توفیق چندانی کسب نکرد. این تیم به‌ویژه در زمستان ناکام ماند و نتوانست مهره‌های مد نظر مظلومی را جذب کند. در شرایطی که سرمربی استقلال در نیم‌فصل یک لیست بلندبالا شامل نفراتی همچون بختیار رحمانی، آرش افشین، داریوش شجاعیان، رسول نویدکیا و مسعود حسن‌زاده را تحویل باشگاه داده بود، در نهایت هیچ‌کدام از این نفرات جذب نشدند.


شائبه بازیکن‌سالاری

خیلی‌ها عقیده دارند استقلال امسال بیش از حد به قدرت رهبری ستارگان قدیمی‌اش وابسته است. همیشه در این مورد شایعاتی وجود داشته، اما این زمزمه‌ها بعد از بازی با نفت به اوج رسید. پس از دمیده شدن در سوت پایان این مسابقه، خبر رسید مهدی رحمتی و آرش برهانی جملات ناخوشایندی را بین هم رد و بدل کرده‌اند. از قرار معلوم رحمتی بین دو نیمه قصد داشته به برخی از بازیکنان تیم تذکر جدی بدهد که برهانی مانعش شده است. در انتها هم گلر آبی‌ها از آرش گله کرده و گفته برخورد کذایی بین دو نیمه، حتما باید انجام می‌گرفت. انتشار این مطالب عجیب در سطح رسانه‌ها، استقلالی‌ها را با این پرسش مهم مواجه کرده که نقش کادر فنی، سرپرستی و مدیریتی باشگاه در چنین معادلاتی چیست و آیا این حجم از آزادی عمل نزد بازیکنان، منطقی و حرفه‌ای هست یا نه؟