به گفته ابراهیم جمشیدزاده، بودجه سال ۱۳۹۹ شهرداری تهران در دوره پرمخاطره و ریسک پاندمی کرونا بسته و اجرا شد و همین امر سبب شد تا تحقق ۳۰ هزار میلیارد تومان بودجه ۹۹ با چالش اساسی مواجه شود، بنابراین مدیران شهری برای تدوین بودجه ۱۴۰۰ باید موارد و شاخص‌هایی را مدنظر قرار دهند.

جمشیدزاده پیشنهاد کرد: در وهله نخست شهرداری باید پروژه‌های شهری را اعم از نیمه کاره یا روی کاغذ مانده را اولویت‌بندی کند. با مدیریت هزینه‌ها در اجرای پروژه‌های اولویت‌دار می‌تواند منابع مالی مورد نظر را تامین کرد. این موضوعی بود که در بودجه امسال به آن توجهی نشد، اما در بودجه سال ۱۴۰۰ حتما باید در اولویت قرار بگیرد.

این تحلیلگر مسائل اقتصاد شهری با تاکید بر لزوم تجدیدنظر در مصارف شهرداری به سایت شهر، توضیح داد: مصارف در بودجه شهرداری باید متناسب با منابع درآمدی که امکان تحقق آن بالاست تدوین و مصارف در چارچوب منابع درآمدی که تحقق‌پذیری بالاتری دارند اولویت بندی شود. شهرداری در همین دو چارچوب لازم است ساختار بودجه‌ریزی خود را بازنگری کند و در این بازنگری مصارف را با منابع درآمدی که امسال محقق نشد و احتمال تحققشان در سال آینده هم وجود ندارد، تعریف نکند.

جمشیدزاده گفت: شهرداری می‌تواند مصارف را در دو قسمت منابع درآمدی قابل تحقق و دارایی‌های قابل واگذاری که اختیار مدیریت و برنامه‌ریزی آن را دارد، تعریف کند.

مدیر مطالعات مالی و اقتصادشهری، مرکز مطالعات و برنامه‌ریزی شهر تهران، با بیان اینکه بودجه سال ۱۴۰۰ شهرداری تهران نسبت به بودجه امسال بسیار انقباضی خواهد بود، افزود: شهرداری می‌تواند سقف بودجه سال آینده را ۲۰ تا ۲۲ هزار میلیارد تومان برنامه‌ریزی کند. چراکه در سال ۱۳۹۹ یکسری از برنامه‌های توسعه‌ای شهرداری با چالش مواجه شد؛ اما در کنار افزایش تورم پیش بینی می‌شود با توجه به چالش‌های حوزه بازار سرمایه و همین‌طور برنامه‌ریزی که مردم و سرمایه‌گذاران در دوران کرونا خواهند داشت، سرمایه‌ها به سمت اقتصاد ساختمانی حرکت کند، بنابراین حداقل این احتمال وجود دارد که سقف بودجه ۲۲ هزار میلیارد تومانی برای سال ۱۴۰۰ قابل تحقق باشد.

اخبار مرتبط