شاید برای خیلیها از جمله کسانی که بهتازگی وارد دنیای مدیریت شدهاند کمی عجیب باشد اما واقعیت این است که کارکردن بیش از حد و بهاصطلاح اضافهکاری کارکنان نهتنها نمیتواند بهرهوری فردی و سازمانی را افزایش دهد، بلکه باعث کاهش آن نیز میشود و خستگی و دلزدگی کارکنان از کار و سازمان را نیز در پی خواهد داشت. در واقع زمانی که کارکنان مجبور شوند ساعات متمادی در محل کارشان بمانند و کار کنند، با تمرکز و انگیزه کمتری فعالیت خواهند کرد و کیفیت کارشان کاهش پیدا میکند. بنابراین تاکید کورکورانه مدیران سازمانها و شرکتها بر اضافهکاری کارکنان و حضور آنها در زمان بعد از ساعات کاری کمکی به افزایش کارآیی و بهرهوری آنها نخواهد کرد و در اغلب موارد آن را کاهش خواهد داد.
شرکتها به شیوههای مختلفی توجه ما را جلب میکنند. به طور مثال در بزرگراهها بیلبورد نصب میکنند، آگهی بازرگانی میسازند یا لوگوی خود را روی مداد و خودنویس چاپ میکنند.
مدیران عامل دوست دارند فکر کنند بلندپرواز هستند. عباراتی همچون «یا کمر همت ببند یا برو به سلامت» و جملات مشابهی از این دست، از اواخر قرن گذشته رواج یافتند و تا همین امروز هم همچنان به چشم میآیند.