خاطره مفتون امینی از شعر پست مدرن شاملو

گزیده اشعار مفتون امینی به تازگی از سوی نشر مروارید روانه بازار شده و این شاعر۸۸ ساله در مقدمه این کتاب خاطراتی را از شاعران مختلف نقل کرده است. به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، یکی از این خاطره‌ها مربوط به شعری است که احمد شاملو در هجو شعر پست مدرن سروده است.

او می‌نویسد: «روزی در مجلس شاملو از ایشان سوال شد آیا شما هم شعر پست مدرنی گفته‌اید که جایی کسی نخوانده یا نشنیده باشد؟ ایشان با کمی مکث گفتند همین حالا می‌گویم: «لنگه کفش کهنه من/ زیر درخت بادمجان/ شیهه می‌کشد»

خاطره دیگری که امینی از شاملو نقل کرده مربوط به زمانی است که شاملو در حین گوش کردن به اثری از بتهوون، به گریه افتاده است: ««یادم است که روز یازدهم اسفند یکی از سال‌های وسط دهه شصت بود که همراه شاملو و عمران[صلاحی] و نفر دیگری که قیافه‌اش و نامش در یادم نمانده در خانه یک شاعره آذری در خیابان کاخ میهمان بودیم و ضمن صرف عصرانه به موزیک کلاسیک گوش می‌دادیم که در میانه کنسرت شماره سه ویولن بتهوون را هم شنیدیم. آنجا بود که شاملو در اوج‌گیری معمولا غیرمنتظره وسط کنسرت‌ها که این یکی از بدعت‌های خاص بتهوون نفس می‌گرفت به ناگهان پر پر، جوشان و بی‌کتمان اشک ریخت و ما را کمی شرم‌زده مبهوت گذاشت، چرا که تا آن تاریخ هرگز نه دیده و نه شنیده بودیم که شاملو گریه‌ای از این دست داشته باشد و بعدا هم که از رفقای نزدیک‌تر از خود پرسیدیم آنها هم از چنین حال بی‌سابقه آن دریادل در تعجب ماندند ــ خوشا که من آن قسمت از کنسرت یاد شده را مشخص کرده‌ام و برای دوستان که گوش می‌دهند به موقع با اشاره خاموش توجه می‌دهم.»