دیده نشوید!

پنج‌شنبه شب کیانوش عیاری کارگردان پیشکسوت سینمای ایران در مراسمی در فرهنگسرای ارسباران مورد تجلیل قرار گرفت. در ابتدای مراسم داریوش اسد‌زاده بازیگر پیشکسوت صحبت‌هایش را با خاطره‌ای از عیاری آغاز کرد و گفت: «با کیانوش عیاری سر فیلم «دو نیمه سیب» آشنا شدم. دوستی، محبت و صبوری در او کاملا به چشم می‌خورد. » سعید‌ پورصمیمی، بازیگر، صحبت‌هایش درباره عیاری را با ذکر خاطره‌ای از او آغاز کرد. او گفت: «سال‌های نیمه دهه ۱۳۶۰ بود. من در اداره‌ای که مربوط به تلویزیون بود کار می‌کردم که در همسایگی سینما آزادی بود.

سعید‌ پورصمیمی، بازیگر، صحبت‌هایش درباره عیاری را با ذکر خاطره‌ای از او آغاز کرد. او گفت: «سال‌های نیمه دهه ۱۳۶۰ بود. من در اداره‌ای که مربوط به تلویزیون بود کار می‌کردم که در همسایگی سینما آزادی بود. کم و بیش با برخی از فیلمسازان آشنا بودم و اتفاقا آقای عیاری را می‌شناختم. فیلم «آن سوی آتش» را ساخته بود و فیلمش را دیده بودم و آشنایی با او برای من با بازی در فیلم «آبادانی‌ها» اتفاق افتاد.»او ادامه داد: «خوشحالم که امشب بزرگداشت او است و چقدر خوب است تا بزرگان ما زنده هستند، بزرگداشتی برای آنها برگزار شود.»

پرویز شهبازی، فیلمنامه‌نویس و کارگردان سینما نیز گفت: «آشنایی من با آقای عیاری به زمانی بر می‌گردد که من دانشجوی سینما بودم و او «شبح کژدم» را ساخته بود. وقتی این فیلم را درسینما آزادی دیدم آقای عیاری هم حضور داشت. با خودم فکر کردم از فیلم ایرادی بگیرم که به این بهانه با او صحبت کنم. رفتم و از فیلم ایرادی گرفتم و آقای عیاری شروع کرد در مورد آن با من صحبت کردن. وقتی با من حرف می‌زد به حرف‌هایش گوش نمی‌کردم. محو صحبت‌های او بودم و خوشحال بودم که کیانوش عیاری با من حرف می‌زند. متاسفم که آقای عیاری در سطح بین‌المللی خیلی شناخته نشد و جفای بزرگی در حق او شده است. او فیلمساز بزرگ و مطرحی است.»

علیرضا زرین‌دست، فیلمبردار، آخرین نفری بود که درباره کیانوش عیاری صحبت کرد. او گفت: «مدتی قبل متنی را می‌خواندم که نوشته بود بهترین خبر، خبری است که منتظر آن نباشی. آقای عیاری برای سینمای ما در دهه ۵۰‌‌ همان خبر بود. وقتی فیلم «آن سوی آتش» را از او دیدم آرزو کردم که روزی با او کار کنم. بعد فیلم «آبادانی‌ها» را با او کار کردم که برایم تجربه فوق‌العاده‌ای بود.»در ادامه مراسم از تابلویی با عکس کیانوش عیاری که با امضای هنرمندان حاضر در مراسم بود رونمایی شد و هدیه‌ای به رسم یادبود به عیاری تقدیم شد. عیاری در پایان مراسم از هنرمندانی که درباره او صحبت کردند تشکر کرد و گفت: «امشب احساس می‌کنم بعد از صحبت‌های دوستان وجهه دیگری از شخصیت من رونمایی شد. اتفاقا باید بگویم یکی از مشکلات من کم‌حافظه بودن است. دوست دارم بعد از ۳۱ ماه فیلم دیگری بسازم و من هم با انرژی‌ای که این روز‌ها فیلمسازان و هنرمندان ما، درست یا کاذب پیدا کرده‌اند، همسو شوم. دوست دارم در این جرگه باشم و فیلم بسازم. تنها توصیه‌ای که به فیلمسازان جوان دارم این است که سعی کنید در فیلم‌هایتان دیده نشوید.»