ناصر طهماسب در ۸۴سالگی درگذشت
غروب غریب
پسر ناصر طهماسب درباره اینکه چرا خبر درگذشت این هنرمند رسانهای نشد، گفت: همانطور که پدر را میشناسید همیشه برای خودشان حریم خصوصی قائل بودند و از حاشیه و رسانهای شدن و گفتوگو به دور بودند؛ به همین خاطر ما به خواستهشان حرمت گذاشتیم و صبر کردیم مراسم خاکسپاری انجام شود بعد خبر را اعلام کنیم. ناصر طهماسب یکی از دوبلورهای خاطرهساز سینما و تلویزیون ایران بود اما در سالهای اخیر به خاطر اجرای برخی نقشها مورد انتقاد قرار گرفت و حضورش در عرصه هنر حاشیهساز شد. این موضوع بعد از انتشار خبر فوت او یک بار دیگر بحثهای فراوانی را در شبکههای مجازی به وجود آورد و خیلیها احتمال دادهاند که خانوادهاش به همین دلیل تمایلی به برگزاری مراسم خاکسپاری عمومی نداشتند.او در سال ۱۳۱۸ در خانوادهای پرجمعیت در جهرم متولد شد.
او که برادر بزرگتر ایرج طهماسب، بازیگر و کارگردان کلاه قرمزی است، فعالیت در دوبله را به صورت حرفهای از سال ۱۳۴۰ آغاز کرد. صدای طهماسب یادآور نقشآفرینی بازیگرانی مانند هارولد لوید، جک نیکلسون، جیمز استوارت، کری گرانت، هنری فوندا، استیو مککوئین، گری کوپر، جین هکمن، آنتونی پرکینز، پیتر سلرز، دیوید جانسن، کوین اسپیسی، ایان ریچاردسون و… بود.
جذابیت صدا، مهارت در ارائه تیپهای جدی و کمدی و لهجههای مختلف از ویژگیهای کار طهماسب محسوب میشد و این امکان را فراهم میساخت که وی دوبله شخصیتهای سینمایی را بهزیبایی ارائه دهد. او در یکی از معدود مصاحبههایش درباره این ویژگی توضیح داده بود: «هنر دوبلور در این است که بتواند در لهجهها و گویشهای مختلف کار خود را بهدرستی انجام دهد و با انواع لحنها سخن بگوید. به همین دلیل است که من معتقدم یک صدای خوب شرط کافی برای گویندگی و دوبله نیست و در کنار آن به مهارتهای گوناگون دیگری نیاز است تا آن صدا به شیوه درستی پردازش و تربیت شود. صدا باید دراماتیک باشد تا بر مخاطب تاثیر بگذارد. مهم این است که گوینده بتواند مفهوم و حس و حال آن موقعیت و کلام را به مخاطب منتقل کند. دوبله بهشدت مبتنی بر دیالوگ است و دیالوگ متاثر از ادبیات است لذا یک گوینده خوب باید ادبیات را بهدرستی بشناسد.»
از دیگر ویژگیهای هنر طهماسب علاوه بر ایفای نقش تیپهای گوناگون باید به تنوع ژانرهایی که در آنها به هنرنمایی میپرداخت اشاره کرد. خود دراینباره گفته بود: «یک دوبلور اگر توانایی و مهارت لازم را داشته باشد، میتواند گویندگی ژانرهای مختلف کمیک یا ملودرام و تراژدی را بهخوبی انجام دهم. من سعی کردهام انواع مختلف صداها و شخصیتها را تجربه کنم. از هارولد لوید گرفته که یک بازیگر کمدی است تا نقش جدی و رسمی سروان کسلر در ارتش سری. راستش من به تقسیمبندی جدی و کمدی در گویندگی اعتقادی ندارم و به نظرم دوبله یک کار کمدی و طنز هم بسیار جدی است و به عبارت بهتر کمدی یا تراژدی بودن ژانر و شخصیت در جدیت کار دوبله تاثیری ندارد.
مهم این است که گوینده با هنر خود بتواند آن کاراکتر و شخصیت را برای مخاطب باورپذیر کند و بتواند حسوحال او را به بیننده منتقل کند. در صداپیشگی هم دوست دارم انواع لحنها و لهجهها را تجربه کنم. مثلا در هزاردستان علی حاتمی من با لهجه ترکی به جای علی نصیریان صحبت میکنم. یا با تغییر صدا و لحن به جای اسماعیل مهرابی و مرحوم نعمتالله گرجی حرف زدم. یا در سریال دایی جان ناپلون به جای ۷-۸ شخصیت صحبت کردم بدون اینکه تماشاگر متوجه این مساله شود.» ناصر طهماسب در مورد تاثیر اعمال ممیزی در فیلمها و سریالها بر دوبله و کیفیت آن بر این باور بود که سانسور بیش از حد باعث نابودی فیلمها میشود.
این هنرمند افزون بر دوبله، دستی هم بر بازیگری داشت. او در فیلمهای سینمایی «راه دوم» و «من مادر هستم» و نیز سریالهای «مرگ تدریجی یک رویا» و «کلانتر» ایفای نقش کرده بود. وی همچنین نگارش فیلمنامه فیلمهای «زن امروز» و «پرواز را به خاطر بسپار» را بر عهده داشت.