دکتر محمود سریع‌القلم دانشگاه شهید بهشتی ۱. هدف از نقد و انتقاد، بهتر فهمیدن و دقیق فهمیدن یک موضوع است. ۲.هدف از نقد و انتقاد، نزدیک کردن یک فکر و نظریه به fact است.

۳.اظهارنظر با نقد متفاوت است: اولی مخاطب خاصی ندارد، اما دومی برای اصلاح فکر، سخن و عمل دیگری است.

۴. منتقد تا می‌تواند باید در متن انتقادی خود، سوال‌ها و زوایای جدید طرح کند.

۵. داشتن یک دیدگاه متفاوت، نقد نیست. مستندات و fact ها، مبنای نقد و انتقاد هستند.

۶. نقد شفاهی از نظر مکتوب، بی‌اعتبار است.

۷. منتقد باید دقیق با نقطه و ویرگول از متن اصلی، نقل قول کند و بعد آن را بر اساس مستندات نقادی کند.

۸. نقد به‌صورت مناظره توسط کسانی معتبر است که هر دو طرف در رابطه با موضوع مناظره، متون تولید و چاپ کرده باشند.

۹. در مسائل فکری و علمی، مبنای نقد بر واقعیات، آمار و fact‌ها است. جایگاه تخیلات و توهمات در مدارهای علمی نیست.

۱۰. در جامعه‌ای نقد اعتبار پیدا می‌کند که افراد متخصص در حوزه تخصصی خود نقادی کنند.

۱۱. اگر منتقد نکته‌ای را از متن مکتوب متوجه نمی‌شود، ابتدا سوال می‌کند و بعد نقد می‌کند.

۱۲. پیش ذهنیت از نویسنده یک متن، نقد و انتقاد را مخدوش و بی‌اعتبار می‌کند.

۱۳. به میزانی که انتقادات کلی باشند از اعتبار آنها کاسته می‌شود. مبنای کار علمی و انتقادی در پرداختن به جزئیات است.

۱۴. بالاترین سطح اعتبار یک فرد علمی و فکری، نوشته‌های او است. سخنرانی و ارائه شفاهی مطالب پایین‌ترین سطح است.

۱۵. منتقد بر نویسنده متن، القاب نمی‌گذارد.

۱۶. کسی که در یک موضوع تخصص نداشته و متون تولید و چاپ نکرده، به لحاظ علمی نمی‌تواند انتقاد کند.

۱۷. منتقد، متن، سخن و فکر فرد را نقد می‌کند نه شخص او را.

۱۸. کسی که نقد علمی می‌شود، وظیفه مدنی دارد که به انتقادها پاسخ دهد.

۱۹. نقدی که به آمار و مستندات تجربی و تاریخی اتکا داشته باشد، معتبرتر است.

۲۰. منتقد در بیان و لحن، شخصی احساسی و عصبانی نیست. ادب و صداقت او مقدم بر انتقادهایش است.

۲۱. منتقد و انتقاد شونده هر دو باید در یک موضوع تخصص داشته باشند و متون تولید و چاپ کرده باشند.

۲۲. نقاد از این عبارات، فراوان استفاده می‌کند: حدس می‌زنم. تصور می‌کنم. به نظرم می‌آید. شواهد این‌گونه نشان می‌دهد. آمار چنین تصدیق می‌کند.

۲۳. نقد فکری و علمی باید مکتوب و علنی باشد، اما نقد از رفتار حتما باید به‌صورت خصوصی به افراد منتقل شود.

۲۴. محل تحصیل، استادان و متون علمی منتقد بر کیفیت نقد او بسیار تاثیرگذار است.

۲۵. اندیشه‌ها سطح اعتبار دارند و به تدریج اصلاح می‌شوند. می‌توان با استدلال، مستندات و آمار، اندیشه‌ها را تکامل بخشید.

۲۶. منتقد باید مراقب باشد تا آنچه خودش دوست دارد بگوید را به حساب متن دیگری نگذارد و متن او را تحریف نکند.

۲۷. استفاده از کمیت‌ها، دقت و اعتبار نقد را افزایش می‌دهد.

۲۸. علمی‌ترین متن و علمی‌ترین نقد آن است که نویسنده، تعاریف خود را از مفاهیم از یک طرف و مفروضات و استوانه‌های فکری را از طرف دیگر به‌طور دقیق مکتوب کند.

۲۹. در نقادی و مناظره، مبنای استدلال، پژوهش‌های علمی است.

۳۰. استاندارد‌گذاری برای نقد و مناظره، مسوولیت دانشگاه‌ها، متخصصان و انجمن‌های علمی است.