ارائه خدمات عمومی مناسب از جمله حقوق مسلم شهروندان محسوب می‌شود. در هر کشوری مردم از دولت‌ها انتظار دارند مطابق شان و منزلت آنها خدمات‌رسانی صورت‌گیرد. ارائه خدمات مربوط به بهداشت شخصی در مکان‌های عمومی همچون پارک‌ها، میدان‌ها و غیره بخشی از این حقوق است. با اینکه «بهداشت» به عنوان یک مولفه مهم در توسعه پایدار محسوب می‌شود و اغلب کشور به این مهم دست پیدا کرده‌‌اند اما مشاهده می‌کنیم که برخی نقاط تهران (در رده مدرن‌ترین شهر ایران) وضعیت مناسبی به لحاظ بهداشتی ندارند.

سرویس‌های بهداشتی حاضر در پارک‌شهر از جمله این نقاط است که به هیچ‌وجه متناسب با شان شهروندان نیست. در این سرویس‌های بهداشتی که بهتر است بگوییم سرویس‌های غیربهداشتی، افراد استفاده‌کننده از آن را بیشتر کثیف می‌کنند تا تمیز. در این مکان در و دیوارها بسیار کثیف است. داخل سرویس‌ها از چوب‌لباسی برخوردار نیستند و چنانچه فردی وسیله‌ای همراه خود داشته باشد نمی‌داند آن را به کجا آویزان کند. علاوه بر اینها، سرویس دستشویی غیراستاندارد است و فردی که می‌خواهد دستانش را بشوید ناچار است به اندازه‌ای خود را خم کند تا مبادا لباسش به دیواره آن برخورد کند.

به هر حال، شهروندان در شرایط اضطراری ناچار می‌شوند از این سرویس‌ها استفاده کنند و فضای نامناسب آن را تحمل کنند. مساله اینجا است که این گونه خدمات ارائه دادن نه با شخصیت مردم همخوانی دارد نه با ادعاهای مسوولان که همواره ادعا می‌کنند در ارائه بهترین خدمات به مردم تلاش می‌کنند. واقعیت این است که ایران با چنان ثروت بزرگی که دارد چرا باید مردمش از امکانات شایسته‌ای برخوردار نباشند و این که تا کی می‌خواهیم برای مردم ارزشی قائل نشویم و از ارائه خدمات مطلوب که حق آنها است امتناع کنیم.