رونق اقتصادی در چین همچنان ادامه دارد. این، اما تنها جنبه‌های مثبت ندارد، زیرا کنترل دشواری‌های برآمده از رونق اقتصادی همواره سخت‌تر می‌شود. تورم، یکی از مهم‌ترین دشواری‌های چین امروز است. در خیابان‌های شانگهای روزگاری سخت برای دستفروشان آغاز شده است. «تانگ» قصاب، از پنج سال پیش، در بازار خیابان «وان هانگدو» دارای یک بساط است. از تابستان گذشته، کسب و کار او دیگر به خوبی گذشته نیست. او می‌گوید: «قیمت گوشت دوبرابر شده. گوشت خوک به اندازه کافی پیدا نمی‌شود. خیلی از دامداران، پرورش خوک را رها کرده‌اند. به خاطر این‌که این کار با ریسک همراه است: آدم باید زیاد سرمایه‌گذاری کند و به سود کم قانع باشد. برخلاف برنج، در مورد پرورش خوک از یارانه دولتی خبری نیست».

و همکار زن او شکوه می‌کند: «کسب و کار ما سخت شده. وقتی قیمت‌ها بالا می‌روند، مردم کمتر خرید می‌کنند. من آرزو می‌کنم که قیمت‌ها پایین بیایند».

اما واقعیت موجود برخلاف این آرزو است: در ماه ژانویه امسال قیمت‌ها در چین حدود هفت‌درصد بالا رفت. چنین رشد قیمتی، ظرف یازده سال گذشته سابقه نداشته است. این بار نیز، مثل آغاز تابستان سال گذشته، که تورم به اوج رسید، گرانی مواد غذائی مهم‌ترین مشکل بود. مشتریان آقای تانگ می‌دانند که دولت چند هفته پیش نرخ برخی از مواد غذایی و سوختی را تحت کنترل گرفت. اما این اقدام، تا به حال کمک آشکاری به مشتریان نکرده است.

یک مشتری می‌گوید: «ما، نسبت به سال پیش، گوشت کمتری می‌خریم. این بار، از خوردن غذای گوشتی مخصوص سال نو خودداری کردیم. تخم مرغ و سبزیجات هم گران شده‌اند. قیمت کلم، در روزهای تعطیلات سال نو به کیلویی ۵۰ سنت اروپایی رسید. حالا به زیر ۲۰ سنت برگشته است».

مشتری دیگری به افزایش قیمت بعضی اقلام مصرفی دیگر اشاره می‌کند و اظهار می‌دارد: «توفو هم گران شده. وضع برنج هنوز بد نیست، اما نفت هم که برای پخت غذا از آن استفاده می‌کنیم گرانتر شده است».

پیش از آغاز سال نوی چینی، نرخ یک کیلو گوشت در بازار خیابان وان هانگدو برابر با سه یورو بود. تانگ قصاب تجربه می‌کند که رفتار مشتریان از چند ماه پیش دائما در حال تغییر است: «خیلی از مردم خوردن گوشت را به نصف گذشته رسانده‌اند. در حالی‌که قبلا هرچه دلشان می‌خواست گوشت می‌خوردند. خود من هم کمتر گوشت می‌خورم، چون که خیلی گران است. برای پولدارها مهم نیست. اما برای آدم‌های کم درآمد خیلی سخت است. مثلا وقتی که حقوق بازنشستگی شما حدود صد یورو و هزینه یک غذای گوشتی ۵ یورو باشد، می‌شود ماهی ۱۵۰ یورو. برای یک خانواده دو تا سه نفری، باید روزی ده یورو پول غذا داد».

همکار زن آقای تانگ آرزو می‌کند که قیمت‌ها در بهار پائین بیایند. برخی از کارشناسان اقتصادی هم پیش‌بینی‌ می‌کنند که دولت مرکزی در پکن دست به اقدامی جدی بزند. گروهی دیگر از کارشناسان، مثلا در دویچه بانک آلمان، عکس این روند را ممکن‌تر می‌دانند. به اعتقاد آن‌ها، نرخ کالاهای مصرفی، در ماه مارس، به بالای هشت درصد خواهد رسید.