خبرگزاری فارس نوشت: اعضای فراکسیون انقلاب اسلامی در دی ماه ۸۸ در نامه‌ای به رهبر ‌انقلاب ضمن ‌گلایه‌ از عملکرد احمدی‌نژاد و لاریجانی نوشته بودند: ‌اگر‌چه انقلاب ‌از سوی شخصیت‌های حقیقی و حقوقی‌ای که آن را یاری کرده‌اند، ‌رشد و نمو داشته اما به دست آقازاده‌های نااهل و مسوولان دفاتر ناشناخته اما موثر بر روسای خود، دچار حادثه‌های جبران‌ناپذیر شده است.‌ به گزارش خبرگزاری فارس، هفته‌نامه «۹ دی» این نامه را منتشر کرده است که درآن با انتقاد از رییس مجلس هشتم ادعا شده است:متاسفانه استمرار رقابت انتخابات نهم ریاست جمهوری با رییس دولت فعلی در این سال‌ها و عطش حاکم شدن نظرات و سیاست‌هایی که از نظر آقای لاریجانی برای اداره کشور موجه جلوه می‌کند از یک سو و طمع استفاده از همراهی جمعیت کوچک، اما تاثیرگذار نمایندگان اقلیت سیاسی در مواقع مختلف به ویژه در تصویب طرح‌ها و لوایح و انتخاب هیات‌رییسه از سوی دیگر، در کنار بهانه قرار دادن این نکته که رییس مجلس باید ارتباطش را فراگیر و نسبت به کل مجلس تعمیم دهد، اندک‌اندک یک تبانی با جریان اقلیت سیاسی‌ای را به وجود آورد.

این نامه می‌افزاید: بر ما نیک روشن شده که وجود روحیه معامله‌گری در ریاست محترم مجلس، اندک‌اندک این جایگاه را به وادی تعامل با اندیشه‌ها و نحله‌های مختلف فکری و سیاسی در مجلس پیش برده تا جایی که جریان اصولگرایی مجلس به‌رغم برخورداری از اکثریت آرا، به اقلیتی متشتت تبدیل شد به طوری که اکنون نمی‌توان نتیجه تصمیمات مجلس در خصوص حوادث و وقایع مختلف و از جمله درباره طرح‌ها و لوایح مهم و اساسی کشور را پیش‌بینی کرد.

فراکسیون انقلاب اسلامی افزوده است: ما در طول یک سال و هفت ماه گذشته از عمر مجلس هشتم، همواره بر اساس رویکرد انقلابی و ارزشی رییس دولت و همچنین به دلیل حمایت رهبرمان از این رویکرد و شاخص‌های مهم، اصل را بر همکاری و مساعدت همه جانبه نسبت به دولت قرار دادیم اما متاسفانه در مواردی شاهد رفتارهای غیراصولگرایانه از سوی آقای احمدی‌نژاد بوده‌ایم که تحمل آن برای همه ما سخت می‌نمود.

به نوشته این نمایندگان، وجود برخی اشکالات در ایشان به همان اندازه‌ای است که در هر انسان عادی دیگر است، اما ارادت ایشان به برخی نزدیکان و به‌ویژه آقای مشایی تا جایی است که نحوه عملکرد آقای احمدی‌نژاد با مرقومه‌ای که خیرخواهانه به دست مبارک شما نگارش یافته بود، هنوز هم که هنوز است،‌ بذر تردید؛ اما و اگر را در دل نیروهای مخلص بدنه جریان ولایی کشور نسبت به ایشان کاشته است. این نامه همچنین ادعا کرده است: سوگمندانه اما با قطع و یقین احساس می‌کنیم که دستی به دنبال قرار دادن دولت در برابر علمای دینی و حتی جایگاه رهبری است و در مواقعی این اشکال ما را به آنجا می‌رساند که دیگر تذکر غیر‌علنی را - که بر اساس فرمایشات و رهنمودهای شما برگزیده‌ایم - کافی نمی‌بینیم و احساس می‌کنیم که از این پس باید علنا در این خصوص متذکر دولت شویم.