نگاهی به بورس‌‌‌های کالایی دنیا
به گزارش «سنا»، بورس‌کالای چین (دالیان) یکی از بزرگ‌ترین بورس‌‌‌های کالای جهان برای معاملات محصولات کشاورزی است. دالیان در نوامبر ۲۰۱۳ به معنی واقعی کلمه معامله تخم‌مرغ را آغاز کرد. گزارش وب‌سایت روزنامه ایرلندی The journal می‌‌‌نویسد که عرضه تخم‌مرغ در بورس‌کالای چین معنای عمیقی برای صنعت و بازار دارد. دلیل عرضه تخم‌مرغ در «معاملات آتی»، پرجمعیت بودن این کشور و تامین غذا برای چینی‌‌‌هاست. البته چین اولین کشوری نیست که تخم‌مرغ را در بورس‌کالا عرضه می‌کند. پیش‌تر آمریکا تا سال ۱۹۸۲ و ژاپن تا سال ۲۰۱۰ این کار را انجام می‌‌‌دادند. این معاملات در لات‌‌‌های ۵تنی انجام میشود؛ اما بیش از پیش نشان می‌دهد که کشورها بنا به شرایطی که دارند، بعضی کالاها را در بورس عرضه می‌کنند.
معاملات تخم‌مرغ با قیمت و تاریخ تحویل کاملا مشخص صورت می‌گیرد و کشاورزان و شرکت‌های غذایی امیدوارند که این عرضه‌‌‌ها مساله قیمت‌های لحظه‌‌‌ای را حل کند. یک‌تحلیلگر بازار سرمایه در آن زمان گفته بود که اگر عرضه تخم‌مرغ موفق باشد، می‌‌‌توانیم به عرضه محصولاتی مثل گراز زنده هم فکر کنیم؛ اتفاقی که بعدها محقق شد و امروز می‌‌‌توان معاملات آتی گراز زنده را در وب‌سایت بورس‌کالای دالیان مشاهده کرد. حتی وب‌سایت بلومبرگ چندی پیش در گزارشی از کاهش قیمت گراز در چین و تاثیر آن بر کاهش تورم قیمتی مواد غذایی به‌خصوص محصولات گوشت خوک خبر داد.
در بازارهای سرمایه دنیا کالاهای عجیب و غریب دیگری هم معامله می‌‌‌شوند. این روزها اگر سری به وب‌سایت‌‌‌های دیده‌‌‌بان بازار سرمایه بزنیم، می‌‌‌توانیم نوسانات معامله آب‌پرتقال را ببینیم. برزیل در صدر فهرست کشورهای تولیدکننده پرتقال قرار دارد و پس از آن چین و سپس ایالات‌متحده در سال ۲۰۲۱ قرار دارند. این سه‌کشور تاثیرگذارترین بازارها برای تعیین قیمت بین‌المللی آب‌پرتقال هستند.
حدود ۵۵درصد پرتقال‌‌‌های ایالات‌متحده از فلوریدا می‌‌‌آید؛ جایی که محصول آن در برابر رویدادهای آب و هوایی شدید مانند توفان یا سرمای غیرمنتظره مقاوم است که می‌‌‌تواند محصول کل فصل را از بین ببرد؛ اما چرا آب‌پرتقال در بورس عرضه میشود؟ براساس مقاله‌‌‌ای که اینوستوپدیا منتشر کرده است، تمرکز بیشتر محصول در یک‌مکان واحد و احتمال رخدادهای شدید آب‌وهوایی و شرایط مشابه در برزیل سبب عدم‌اطمینان بالا و در نتیجه نوسانات بالا در قیمت پرتقال شد. نبود ظرفیت‌‌‌های انبارکردن و فرآوری پرتقال قبل از سال ۱۹۵۰، آب‌پرتقال را به کالای مصرفی روزمره یا کالای فاسدشدنی محدود و محصور می‌‌‌کرد. در دهه ۱۹۵۰، صنعت آب‌پرتقال با توسعه آب‌پرتقال فشرده منجمد (FCOJ) متحول شد.
