چین به دنبال افزایش سهم در بازار جهانی فولاد
نیمه دوم سال ۲۰۰۶ برای شرکت‌های فولاد چین، راهی سخت و دشوار است با گسترش سریع تولید فولاد در این کشور انتظار می‌رود قیمت‌ها کاهش یافته و شرکت‌های تولید کننده را بر آن می‌دارد که به تدریج با افزایش تولید، قیمت‌ها را کاهش دهند. این وضعیت در حالی است که قیمت‌های فولاد در بازارهای جهانی هر تن حدود ۷۵دلار کاهش داشته است و مهم‌تر آنکه از یک سو توقف افزایش قیمت‌ها بر خلاف انتظار عمومی بود و از سوی دیگر توسط برخی از کارشناسان توقف افزایش قیمت‌ها در نیمه دوم سال ۲۰۰۶ پیش‌بینی شده بود. در کشورهایی نظیر چین و هند علت ضعف بازار را عوامل فصلی موقتی می‌دانند و انتظار می‌رود که از اواسط سپتامبر قیمت‌ها به دلیل افزایش مصرف فولاد وارد شیب صعودی شود. تولید فولاد چین از رشد زیادی برخوردار بوده و در مقایسه با مصرف افزایش بیشتری داشته است، به همین دلیل میزان ذخائر انبارها به طور روز افزون افزایش می‌یابد.
چین در نیمه اول سال ۲۰۰۶ به میزان ۱۹۹میلیون و ۴۷۰هزار تن فولاد خام تولید کرد و این شرایط حاکی است به‌رغم تلاش دولت در جهت به تعادل رساندن این بخش عظیم صنعتی، تولید فولاد خام در این کشور تا پایان سال ۲۰۰۶ میلادی از مرز ۴۰۰میلیون تن فراتر رود. چین در ماه ژوئن امسال ۶۲/۳۶میلیون تن فولاد خام تولید کرد همچنین این کشور در سال ۲۰۰۵ به میزان ۳۴۹میلیون تن تولید را به ثبت رساند.
طی شش ماه اول سال ۲۰۰۶ صادرات فولاد این کشور ۴۸درصد (۱/۱۷میلیون تن) افزایش و واردات این کشور به میزان ۲۹درصد (۴/۹میلیون تن) نسبت به سال قبل کاهش داشته است. رشد تولید فولاد در چین را می‌توان واکنشی سریع نسبت به رشد تقاضا طی چند سال اخیر در این کشور تلقی کرد و نمی‌توان تولید بیش از حد این کشور را در بازار متزلزل و متغیر جهانی به گونه‌ای دیگر توجیه نمود.
در حال حاضر تمرکز چین در صنعت فولاد، همچون دیگر صنایع این کشور روی افزایش عرضه محصول به بازارهای جهانی است. تا بتواند سهم بیشتری از بازارهای جهانی را از آن خود سازد.
در حال حاضر رومیکس تولید این کشور عدم توازن ساختاری به وجود آورده است که شامل ادغام شرکت‌ها و انتخاب نوع تکنولوژی می‌شود. قیمت فولاد این کشور در بازارهای داخلی حدود هر تن ۱۰۰دلار کمتر از بازارهای جهانی است و چنین اختلافی را نمی‌توان صرفا مربوط به عواملی نظیر کیفیت یا نوع مشخصات محصول دانست. در حال حاضر قیمت کلاف صادراتی این کشور نزدیک به قیمت‌های جهانی است.
در سال گذشته این کشور سیلی از محصولات با کیفیت پایین و بدون آزمایش را به بازارهای جهانی روانه ساخت که تاثیر منفی شدیدی روی قیمت‌های جهانی گذاشت اما امروز شرایط تغییر کرده است. پیشنهادهای چین حالا بهتر از گذشته و قابل رقابت با محصولات جهانی است.
وضعیت مالی کارخانه‌های این کشور خیلی مساعد نیست و اکثر کارخانه‌های این کشور در سال گذشته ضرر زیادی داشتند. این امکان وجود دارد که در سال‌جاری به علت افزایش قیمت‌ها نسبت به سال قبل بتوانند سود بیشتری نصیب خود نمایند. اما افزایش ۱۹درصدی قیمت سنگ آهن نیز هزینه‌های آنها را افزایش داده است. به اعتقاد دولت قیمت سنگ آهن برای کارخانه‌های فولاد بالا نیست و به نظر آنها وجود واسطه بین خریداران و فروشندگان موجبات افزایش قیمت را فراهم آورده است. همچنین تعداد زیاد خریداران، تجار و واسطه‌ها و مصرف‌کنندگان نهایی موجب شده است که طرف خریدار در معاملات ضعیف‌تر شود. دولت و مسوولان صنعت فولاد با همکاری یکدیگر در حال کاهش تعداد واسطه‌ها و تجار هستند. این کار از طریق محدود کردن مجوزات صادره بوده و واسطه‌ها را تبدیل به شرکت‌های حق‌العمل کار کارخانه‌های فولاد می‌نمایند.
تولید فولاد چین با بهبود عرضه سنگ آهن و وضعیت قیمت‌ها طی روزها و هفته‌های آینده افزایش خواهد یافت هر چند افزایش تولید فولاد این کشور نه تنها روی قیمت‌های جهانی بلکه بر رشد ظرفیت فولاد در کشورهای جهان تاثیر خواهد گذاشت.
چنانچه این افزایش تولید به همین منوال ادامه یابد تاثیر منفی آن گریبانگیر کشورهای دیگر خواهد شد. به‌گونه‌ای که اولا، باعث افزایش تقاضای سنگ آهن و به دنبال آن افزایش قیمت می‌شود و ثانیا، افزایش قیمت سنگ آهن باعث تشویق کشورهای دارای این ماده اولیه در صادرات آن شده و انگیزه آنها را نیز برای تولید کم می‌نماید.
در زمینه دسترسی به مواد اولیه تحلیلگران اعلام نموده‌اند که تلاش‌های دولت پکن در محروم نگه‌داشتن شرکت‌های کوچک تولیدکننده فولاد در اعطای اعتبار و دسترسی به مواد اولیه می‌تواند نتایج معکوس داشته باشد گرچه شرکت‌هایی که هوشیارترند درصدد گسترش و یا ادغام در یکدیگر هستند تا از این شرایط سخت و محدودکننده عبور نمایند. در این اثنا شرکت‌های بزرگ تولیدکننده فولاد نیز به منظور حل مشکلات مالی به ثبت دارایی‌ها خود در بازار سهام پرداخته تا عملیات تولید خود را به گونه‌ای موثر با یکدیگر ترکیب و هماهنگ کنند.
یکی از تحلیلگران شرکت مشاور سرمایه‌گذاری تیان شیانگ در پکن به نام لیانگ مینگ چائو (LIANG MINGCHAO) اعلام داشت چنین رشد و گسترش سریعی در زمینه تولید فولاد طی نیمه اول سال جاری، ارتباطی مستقیم با افزایش قیمت‌ها داشته و نشانگر این حقیقت است که اقتصاد چین اقتصادی پررونق و داغ است. این تحلیلگر می‌افزاید اگر شرایط اقتصادی در نیمه اول سال پررونق باشد، این شرایط می‌تواند تقاضای فولاد را افزایش دهد و در این شرایط شرکت‌های کوچک تولیدکننده فولاد از فضاهای لازم برای کسب سود برخوردار خواهند بود و نیز از حمایت دولت‌های محلی سود می‌برند.
رشد اقتصادی چین در سه ماهه دوم امسال ۳/۱۱درصد بوده است. سیاست‌های دولت در صورت موفقیت، می‌تواند تقاضای فولاد را کاهش دهد اما از سوی دیگر برنامه‌های دولت جهت گسترش و توسعه ساختارهای مناطق روستایی عامل دیگری در جهت افزایش تقاضای فولاد است، تعدیل و بهبود قیمت‌ها در اوایل سال ۲۰۰۶ توانست پایین بودن قیمت‌ها را که به مدت ۹ماه ادامه داشت تغییر دهد و الهام‌بخش تولید مجدد و از سرگیری آن در شرکت‌های کوچک تولید فولاد شود.
طی نیمه اول سال ۲۰۰۶ میله‌های مفتولی حدود ۲۳درصد افزایش تولید داشته، تولید کلاف گرم ۴۴درصد و کلاف‌های سرد ۵۲درصد رشد تولید داشته‌اند هر چند شرکت‌های تولیدکننده فولاد زنجیره قیمت‌ها را گسترش و افزایش دادند تا با رقابت سخت و شدید در بازار فولاد مقابله نمایند.
کویی شیاند‌وتگ QI XIANGDONG معاون موسسه آهن و فولاد چین اعلام کرد پس از نیمه اول سال‌جاری به دنبال آن هستیم، پیش‌بینی‌ها را اصلاح کنیم ما به دنبال تولید حداقل ۴۰۰میلیون تن فولاد خام هستیم.
این موسسه در فوریه امسال پیش‌بینی کرده بود که تولید فولاد چین در سال ۲۰۰۶ به میزان ۱۰درصد افزایش خواهد یافت و به حدود ۳۸۴میلیون تن خواهد رسید. هر چند این مساله با مذاکرات در زمینه قیمت سنگ‌آهن با عرضه‌کنندگان بین‌المللی این محصول ارتباط مستقیم دارد.
شرکت‌های با ظرفیت متوسط تولید فولاد در چین فرآیند ادغام شرکت‌‌هایشان را تسریع نموده تا از محدودیت‌های دولت در زمینه سنگ‌آهن و وام، رهایی یابند.
کمیته اصلاح و توسعه ملی اعلام داشت کارخانه‌های قدیمی به ظرفیت ۵۵میلیون تن تا پایان سال ۲۰۰۷ و به ظرفیت ۱۰۰میلیون تن تا پایان سال ۲۰۱۰ تعطیل خواهند شد. بخش مهم این مساله این است که دولت‌های محلی و مدیران شرکت‌های محلی فولادسازی بیشتر ترجیح می‌دهند که در زمینه برنامه‌ها و کارخانه‌های جدید سرمایه‌گذاری کنند نه زمینه‌هایی که هزینه و مالیات بیشتری برای آنها دربرداشته باشد.
یکی از منابع آگاه صنعت فولاد چین گفت: این سیاست، سیاستی روشن است که به شرکت‌های تازه تاسیس در صورتی که قادر به تامین سنگ‌آهن خود نباشند اجازه فعالیت نمی‌دهند ولی پروژه‌های جدید زیادی در مناطق ساحلی و بنادر در دست اقدام است بدون آنکه این شرکت‌ها کارخانه‌های قدیمی‌شان را در داخل تعطیل نمایند.
رسانه‌های دولتی اعلام داشتند در زمینه ادغام، گروه بائو استیلن با ۱۱ شرکت در ۱۰ ایالت چین مشارکت کرده است. در این میان ۳شرکت از بزرگ‌ترین شرکت‌های تولیدکننده فولاد در شاندونگ قرار است با هم متحد شوند تا عملیات تولید خود را ادغام نمایند. هر چند گفت‌و‌گوها و مذاکرات در مراحل اولیه است.
مدیر شرکت آرسلر مستقر در چین اعلام داشت شرکت آرسلر در انتظار تایید دولت پکن است که در شرکت فولاد لایوئو LAIWU سرمایه‌گذاری نماید. این شرکت به دنبال فرصت‌هایی است که این موقعیت را تحکیم نماید.
شرکت‌های خصوصی نیز شرایط دلخواه خود را دنبال می‌کنند. شرکت شاگانگ بزرگ‌ترین شرکت خصوصی فولادسازی چین ماه قبل توافقنامه‌ای اساسی با گروه فسون (FOSUN GROUP) که سهامدار شرکت فولاد نانجین (NANJING STEEL) است امضا نمود. این توافقنامه به ادغام می‌انجامد.
۳شرکت وابسته به دولت نیز به منظور پایین آوردن قیمت از طریق افزایش تولید، دست به ادغام این شرکت‌ها و تشکیل یک شرکت متحد زده‌اند.
در این شرایط شرکت‌های تحت مالکیت دولت احتمال دارد که به تزریق باقیمانده دارایی‌های خود و پروژه‌هایی که در دست اقدام دارند تمرکز نمایند تا بتوانند بیشترین بهره‌وری را از اموال و دارایی خود بنمایند و شرکت‌های دولتی را در جهت گسترش بازار سهام از طریق به جریان انداختن دارایی‌های در دست دولت تقویت نمایند.
۲شرکتی که احتمال دارد به طور کامل دارایی‌هایشان را در این زمینه ثبت نمایند شرکت آهن و فولاد اینرمونگولیا بائوتو
Inner Mongolia Baotou و شرکت پان ژی هوا Panzhihua در جنوبی غربی سیچوان Sichuan است.
تهیه و ترجمه :رحمت‌ا... باقرپور - حمیدرضا فرهادی
ارسال نظر