مدیران بانکی شاید به خاطر جایگاهی که دارند سعی می‌کنند کمتر در دسترس خبرنگاران باشند و به سوالات آنها پاسخ دهند، اما چنین شرایطی در گذشته کم رنگ‌تر بود و حداقل گاهی می‌شد آنها را پیدا کرد و با آنها گفت و گویی انجام داد. به گزارش جامع‌نیوز، متاسفانه طی چند ماه اخیر این مساله شدت بیشتری به خود گرفته است به طوری که مدیران عامل اصلا پاسخگوی تلفن‌های همراه و دفتر خود نیستند و به قول معروف خارج از دسترس می‌باشند.

علاوه بر این، مسوولان روابط عمومی‌ها اذعان می‌دارند که ایشان نه تنها فرصت مصاحبه ندارند حتی به سوالات کتبی هم نمی‌توانند جواب دهند.

در واقع مشکل فقط به این جا ختم نمی‌شود، زیرا این افراد حتی در برنامه‌های مطبوعاتی هم، آن طور که باید و شاید به سوالات خبرنگاران جواب نمی‌دهند و فقط مطالبی را بیان می‌کنند که خودشان به آن علاقه‌مند هستند و در انتها نیز جلسات بعدی و کمبود وقت را بهانه کرده و مجددا سوال‌ها را بی‌پاسخ می‌گذارند.با این حساب و با وجود چنین شرایطی چگونه می‌توان از صحت و سقم اخباری که گاهی در جامعه منتشر می‌شود و هیچ منبع موثقی برای این اخبار وجود ندارد، با خبر شد.

چرا باید نشست‌های خبری به سالی یک بار و آن هم در مواقعی که خود بانک‌ها به آن نیاز دارند، خلاصه شود؟ آیا مقصر مدیران هستند که پاسخگو نیستند یا روابط عمومی‌ها کوتاهی می‌کنند؟ آیا یکی از وظایف این مدیران شفاف‌سازی و ابهام‌زدایی نیست؟ آیا خبرنگاران باید منابع دیگری را برای سوالات خود پیدا کنند؟

کدام منبع بهتر از خود مدیران می‌تواند به درستی به تمام سوالات پولی و بانکی مردم و جامعه پاسخ دهد. اگر چنین منبعی وجود دارد؛ اعلام کنند تا خبرنگاران برای یافتن جواب‌های خود نزد آن‌ها بروند تا شاید راحت‌تر بتوانند به هدف برسند و دیگر نیازی به طی کردن هفت‌خوان روابط عمومی‌ها نباشد.

مردم می‌خواهند بدانند؛ خبرنگاران باید بپرسند و مدیران باید پاسخگو باشند. اما سکوت مدیران مردم را می‌آزارد چون نمی‌دانند و خبرنگاران شرمنده می‌شوند چون به جواب نمی‌رسند.