هر چند رشد فزاینده‌ نقدینگی طی سال‌های اخیر به یک معضل بزرگ اقتصادی تبدیل شده و تورم را به دنبال داشته است؛ اما مهم‌تر و مشکل حادتر از رشد فزاینده پول در جامعه، هدف قرار گرفتن و متاثر شدن بخش‌های مختلف از این بهمن اقتصادی؛ یعنی پول‌های سرگردان است که باید برای هدایت آن فکر عاجلی صورت گیرد.

به گزارش فارس رشد و سیلان نقدینگی طی سال گذشته و سال‌های پیش به‌گونه‌ای شد که به‌رغم به‌کارگیری سیاست‌های معقول و قابل توجهی همچون چند قفله کردن خزانه، برنامه‌ریزی دقیق به منظور ممانعت از تخطی موسسات مالی در تزریق نقدینگی، محدود شدن پرداخت تسهیلات توسط بانک‌ها به بنگاه‌های زود بازده و جمع‌آوری ایران چک‌ها توسط بانک مرکزی رشد نقدینگی به بیش از ۳۳‌درصد رسید و نرخ تورم را در پایان سال ۸۶ به بیش از ۱۹‌درصد رساند.

این نقدینگی سرگردان که به چیزی جز سودهای کلان و کوتاه مدت فکر نمی‌کند، هر از گاهی یکی از بخش‌های اقتصادی کشور را نشانه می‌رود؛ یک زمان تلفن همراه، زمانی دیگر خودرو،‌ یک زمان طلا و زمانی دیگر بازار ارز. طی دو سال گذشته این نقدینگی بخش مسکن را نشانه گرفته و با توجه به ویژگی‌های این بخش فعلا در آن ماندگار شده؛ اما قطعا این بخش هم به زودی اشباع شده و به دلیل آنکه توان تامین سودهای یک شبه و چند ده‌درصدی را برای صاحبان این پول‌های سرگردان نخواهد داشت، همچون سایر بخش‌ها خالی از این وجوه خواهد شد.

نکته مهم مقصد بعدی این نقدینگی است که همچون بهمن بر سر بخش‌های مختلف اقتصادی فرود می‌آید. باید دید نقدینگی بسیار زیادی که طی این دو سال در بخش مسکن متراکم شده، کدام یک از بخش‌های دیگر اقتصادی را هدف قرار خواهد داد.

حداقل نکته مثبت وجود سرمایه‌ها در بخش مسکن به واسطه ماهیت آن تقویت و رونق صنایع وابسته‌ای همچون فولاد، مصالح ساختمانی، سیمان و ده‌ها و صدها بخش دیگری بود که خود باعث ایجاد اشتغال و تولیدشد؛ اما آیا بخش دیگری که مورد هدف این نقدینگی قرار خواهد گرفت باز هم این ویژگی را خواهد داشت و باعث رونق تولید و اشتغال خواهد شد یا برعکس، خود مانعی در این جهت خواهد بود؟

همان‌گونه که در سطور پیشین نیز بیان شد، آنچه در شرایط کنونی مهم و حیاتی به نظر می‌رسد، پیش‌بینی ماوای بعدی این پول‌ها است. فراهم کردن بسترهای لازم آن هم به صورت ضربتی برای بخش‌های مولد یکی از راه‌هایی است که می‌تواند جاذبه‌های مورد نیاز را برای هدایت این وجوه سرگردان فراهم نماید.

از سوی دیگر می‌توان با بالا بردن ریسک و هزینه بخش‌های غیر‌مولد و پایین آوردن سودهای خیالی و باد‌آورده آن جلوی سرازیر شدن نقدینگی به آن بخش‌ها را تا حدودی گرفت. مهم پیش بینی هدف بعدی این بهمن اقتصادی است.