در حالی که به نیمه سال ۹۴ نزدیک می‌شویم بحث کسری بودجه به یکی از دغدغه‌های دولت و کارشناسان اقتصادی تبدیل شده است.

بنا بر گفته محمدباقر نوبخت، رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور تاکنون تنها ۵۳ درصد منابع مورد انتظار تحقق یافته است و دولت با نصف رقم پیشنهادی در بودجه در حال اداره کشور است.

وی پیش‌بینی کرده است تا پایان سال ۱۸۴ هزار میلیارد تومان از اعتبار ۲۳۶ هزار میلیاردی تعیین شده در بودجه قابل دسترسی باشد.

این موضوع بدون تردید تاثیر محسوسی بر عملکرد اقتصادی کشور در ماه‌های پیش‌رو خواهد گذاشت و روند حرکتی آن را برای خروج از رکود کند می‌کند. از سوی دیگر آن طور که از شواهد امر به نظر می‌رسد، آثار لغو تحریم‌ها و بازشدن کانال‌های ارتباطی تجاری و اقتصادی حداقل تا پایان سال نمود پیدا نخواهد کرد و در نتیجه نمی‌توان به آن امیدوار بود. در چنین شرایطی این سوال به ذهن متبادر می‌شود که این کسری بودجه باید از کجا تامین شود؟ در واقع چه راهکارهایی برای جبران این کسری وجود دارد؟ چه عواملی باعث محقق نشدن این درآمدها شده است؟ و بالاخره این کسری چه پیامدهایی به‌دنبال خواهد داشت؟