وجه مثبت کارنامه بانک‌های ورشکسته

اولین بار در سال ۱۹۹۰ با بانک سیلیکون‌ولی آشنا شدم. داوطلب شدم چکی با مبلغ بالا را که یک‌مشتری داده بود به بانک تحویل دهم و پول آن را به صورت نقد دریافت کنم. در این زمان متوجه شدم که بانک سیلیکون‌ولی دفتر محلی ندارد. بنابراین چک را به بانک ارسال کردیم. برای من بسیار جالب بود که یک‌بانک شعبه‌‌‌ای نداشته باشد و با این حال باز هم قادر باشد خدماتی را که به‌عنوان یک شرکت در حال رشد سریع نیاز داریم فراهم کند. ما از بانک سیلیکون‌ولی استفاده می‌‌‌کردیم؛ زیرا شرایط شرکت ما را بهتر از هر بانک دیگری درک می‌‌‌کرد.

در طی ۳۰سال، بانک سیلیکون‌ولی به همراه استارت‌آپ‌‌‌ها و صنایع سرمایه‌گذاری خطرپذیر تکامل یافت. زمان می‌‌‌برد تا درک کنیم که کسب‌وکار نوپا با رشد خود تکامل می‌‌‌یابد و تغییر می‌کند. به یاد می‌‌‌آورم که بانک سیلیکون‌ولی به دنبال این بود که تکنولوژی و محصولات ما را بهتر درک کند و در سفر کارآفرینی ما شریک باشد. بانک‌های دیگر تلاش نکردند تا کسب‌وکار ما را درک کنند. آنها برای باز کردن حساب‌‌‌ها الزامات مالی شدیدی داشتند و قوانین خود را تغییر نمی‌‌‌دادند.

اغلب بانک‌ها تنها زمانی تسهیلات پرداخت می‌کنند که مدرکی دال بر درآمد شرکت و بازپرداخت اقساط وجود داشته باشد. در مقابل بانک سیلیکون‌ولی درک کرد که استارت‌آپ‌‌‌ها، به‌خصوص زمانی که به‌تازگی کار خود را آغاز می‌کنند، اطلاع چندانی از وضعیت آینده کسب‌وکارشان ندارند. استارت‌آپ‌‌‌ها اغلب قبل از اینکه به آنچه به‌اصطلاح صنعتی «تناسب محصول- بازار» نامیده می‌شود دست یابند پول خود را افزایش می‌دهند. برای دستیابی به تناسب بازار-محصول زمان و تجربه لازم است و بانک سیلیکون‌ولی با شکیبایی از استارت‌آپ‌‌‌ها در این مسیر حمایت می‌کند که از جمله آن حمایت مالی پیش از آن است که شرکت‌ها به درآمد برای بازپرداخت اقساطشان برسند.

از آنجا که کارشناسان بانک سیلیکون‌ولی قادر به درک این تحول در شرکت‌های حوزه تکنولوژی بودند شرکای بهتری نسبت به بانک‌های سنتی به شمار می‌‌‌آمدند. آنها ملایمت بیشتری در اعمال برخی تغییرات در قراردادهای بازپرداخت تسهیلات داشتند. همچنین از ابتدا ایده‌‌‌هایی را برای روابط بانکی، سرمایه‌گذاری، مشتریان بالقوه و حتی مدیرانی ارائه کردند که می‌‌‌توانستند به شرکت ما بپیوندند. این یک بانک با خدمات کامل بود که روی استارت‌آپ‌‌‌ها متمرکز بود.

بانک سیلیکون‌ولی همچنین از همان ابتدا در بانکداری بدون شعبه فیزیکی پیشگام بود. آنها پیشگام بسیاری از ویژگی‌‌‌های مفید پرداخت کسب‌وکار به کسب‌وکار و بانکداری همراه نیز بودند. فرد دیگری که اخیرا با آن کار می‌‌‌کنم، معتقد است این موضوع که حتی چک‌‌‌های بسیار بزرگ مشتریان را می‌‌‌توانند روی برنامه بانکداری همراه‌شان واریز کنند اتفاق بسیار خوبی است.

بانک سیلیکون‌ولی همچنین در پذیرش نوآوری‌‌‌های فناوری‌‌‌های امضای الکترونیکی نیز جزو اولین‌‌‌ها بود؛ در حالی که بانک‌های سنتی به اسناد کاغذی و امضاهای مکتوب نیاز داشتند. آنها همچنین در اوایل ارائه گزینه‌‌‌های مختلف تامین مالی بدهی پس از دور تامین سرمایه صاحبان سهام بودند. این امر به آنها امکان داد تا اوراق نقدی خود را بدون اینکه موسسان و کارمندان حقوق صاحبان سهام را رها کنند، گسترش دهند.

همزمان که حوزه استارت‌آپ‌‌‌ها جهانی‌‌‌تر شد، استارت‌آپ‌‌‌های بیشتری در خارج از ایالات‌‌‌متحده تاسیس شدند. شرکت‌های اسرائیلی، فرانسوی، هلندی، چینی و دیگر کشورها می‌‌‌دانستند که ورود به بازار آمریکا چقدر مهم و در عین حال سخت است. بانک سیلیکون‌ولی در ایالات‌‌‌متحده بانکداری را برای شرکت‌های خارجی آسان کرد. در طول زمان دیگر بانک‌ها نیز بر وام‌دادن به استارت‌آپ‌‌‌ها تمرکز کردند؛ اما نتوانستند کاملا با پیشنهادهایی که بانک سیلیکون‌ولی ارائه می‌داد رقابت کنند.

آنچه بانک سیلیکون‌ولی را منحصربه‌فرد می‌‌‌کرد چیزی نبود که باعث ورشکستگی آن شود. هجوم عظیم صاحبان مشاغل برای برداشت سپرده‌‌‌هایشان در مدت اخیر در حوزه تکنولوژی، چالش سرمایه‌گذاری را برای بانک سیلیکون‌ولی به وجود آورد و این بانک نتوانست سرمایه‌گذاری خود را مدیریت کند که در نهایت به تعطیلی آن منجر شد.  مرگ این بانک نیز بر اکوسیستم فناوری تاثیر منفی خواهد داشت؛ زیرا آنها دیگر شریک بانکداری متمرکزی ندارند که نیازهای منحصربه‌فرد استارت‌آپ‌‌‌ها را درک کند. همان‌طور که در ابتدا به آن اشاره کردم، در حال حاضر استارت‌آپ‌‌‌ها برای افتتاح حساب هم مشکلات بسیاری را متحمل می‌‌‌شوند.