خالق خاطرات شیرین
روند توسعه شرکت این ضرورت را ایجاد می‌کرد که شرکت‌های جدید برای انجام صحیح‌‌‌‌‌‌‌تر فعالیت‌ها ایجاد شوند. یکی از این شرکت‌ها، چاپخانه بزرگی برای نیازهای چاپی شرکت تاسیس کرد؛ همچنین کارخانه کشمش پاک کنی را در قوچان بنا کرد. در سال۱۳۵۱ شرکت صنعتی مینو با هدف تولید محصولات غذایی شیرینی و شکلات در استان زنجان، خرم دره کیلومتر۸۵ جاده قزوین - زنجان به وسعت ۵۴ هکتار احداث شد و در سال۱۳۵۳ شروع بهکار کرد. در خرمدره امکانات بسیار کم بود. تاسیس شرکت مینو در آنجا بستر لازم را برای توسعه منطقه، ورود شرکت‌های دیگر به خرمدره و در نتیجه گسترش اشتغال و فعالیت‌های زیربنایی مثل برق، آب و جاده را فراهم کرد. زمین‌‌‌‌‌‌‌های کارخانه از زمین‌‌‌‌‌‌‌داران بزرگ خریداری شد و تولیدات شرکت در قالب ده‌‌‌‌‌‌‌ها محصول بیسکوئیت، تافی، کیک، آرد صنعتی و پفک به بازار عرضه شد.
شرکت در تولید اقلام دارویی، تحتلیسانس شرکت‌های معتبری مثل ساندوز سوئیس، بوتس و سرل انگلستان و اورال فرانسه بود و لوازم آرایشی، بهداشتی خود را با برندهایی مثل لانکوم، ویشی و گی‌‌‌‌‌‌‌لاروش به بازار عرضه می‌کرد. شرکت در اوایل دهه‌‌‌‌‌‌‌پنجاه، در سه شیفت روزانه حدود ۷.۵تن تافی تولید می‌کرد. در همین هنگام که تقاضا بیشتر از تولید بود، یکی از مدیران بخش فروش اندکی تحفیف داده بود. خسروشاهی با ناراحتی گفت: موقعی که شرکت شبانه‌‌‌‌‌‌‌روز و حتی جمعه‌‌‌‌‌‌‌ها کار می‌کند، باید قیمت بالا برود، نه اینکه تخفیف داده شود. شرکت حتی یک‌‌‌‌‌‌‌بار در روز عاشورا برای پاسخگویی به تقاضای بازار مجبور به تولید شد.
شرکت قاسم وابسته به مینو در چند مرکز استان، دفتر و انبار داشت. در استانی که دفتر نداشت، از طریق استان‌های همجوار به توزیع کالا در بین فروشگاه‌ها می‌پرداخت. این دفاتر مسوول توزیع کالای شرکت و کالاهای وارداتی به مغازه‌ها و فروشگاه‌های تهران و شهرستان‌ها بودند. تشکیل شبکه توزیع یکی از موفقیت‌های گروه مینو در زمینه گسترش بازار و برگشت هزینه تولید بود. بخش بازاریابی، یک مدیر سوئیسی داشت و ضیا بخش و زاهدانی دو‌تن از مدیران برجسته کشور با وی همکاری می‌کردند.
هر دوی آنها پس از انقلاب برای کار به کانادا رفتند. خسروشـاهی بـه مدیرانش می‌گفت اینجا هاروارداست، شما باید در حقیقت پول بپردازی تا چیزی یاد بگیری. شرکت مینو برای تربیت نیروی ماهر، کارگران دیپلمه و بالاتر را به موسسه‌های مختلف آموزشی اعزام می‌کرد تا تولید شکلات را بیاموزند. همچنین برای کسب توانایی‌های بیشتر، کارگران فنی را به سوئیس، آلمان و آمریکا اعزام می‌کرد. اعضای هیات‌مدیره، رئیس هیات‌مدیره و مدیرعامل شرکت در ۲۰سال‌عمدتا علی، جلیل و حسن خسروشاهی بودند. با افزایش شعبه‌های شرکت، توسعه فعالیت آن و ورود شرکت به بورس، مدیرانی از خارج خانواده نیز به مجموعه شرکت اضافه شدند. محصولات غذایی شرکت شامل انواع شکلات، بیسکوئیت، ویفر، آدامس، آب‌نبات، کیک تی‌تاپ، تافی، محصولات دارویی شامل انواع شربت، قرص، پماد و محصولات آرایشی و بهداشتی شامل انواع کرم و رژلب بود. برخی از وسایل آرایشی، مثل عطر و ادکلن نیز از خارج وارد می‌شد. تبلیغات شرکت مینو در نشریات، رادیو و تلویزیون - در مقایسه با سایر هزینه‌ها - قابل‌توجه بود. یکی از تبلیغات مشهور مینو این بود که «بر هرچه مارک مینو است، همتا ندارد.» برند مینو در کشورهای عربی شهرت داشت که یک شرکت تولید بیسکوئیت نام محصول خود را فینو گذاشت. شرکت خوراک، نسکافه و شیرخشک بچه را از شرکت نستله سوئیس وارد می‌کرد. حسن خسروشاهی مدیرعامل آن بود. جلیل خسروشاهی در شرکت مینو، مسوول سفارش قطعات خارجی بود. وی دفتری در آلمان داشت که وسایل مورد‌نیاز مینو را فراهم می‌کرد. وی فرزندی نداشت و نسبت به حل نیاز گرفتاران، حساس بود. شرکت مینو به ۱۲ شرکت تجاری و تولیدی در سال۱۳۸۲ گسترش یافت. شرکت پخش قاسم، (وابسته به گروه مینو) با ۱۶۲کامیون، مسوول توزیع کالا به هشتاد‌هزار خرده‌فروشی بود. این شرکت در ۲۳مرکز استان، ۶۵۰ نوع محصول گروه مینو و ۶۰ شرکت دیگر و همچنین محصولات شرکت نستله را پخش می‌کرد. این محصولات شامل مواد غذایی آرایشی و دارویی بود. شرکت همچنین در خارج از کشور از جمله در افغانستان و عراق دفاتر توزیع داشت. از دیگر فعالیت‌های شرکت در دهه‌هشتاد تاسیس شرکت صنایع غذایی قدس‌رضوی در زاهدان بود. هم‌اکنون ستاد آزادگان اکثر سهام مینو را در دست دارد و شرکت مینو همچنان به فعالیت خود ادامه‌می‌دهد.
در حوزه کمک‌های اجتماعی نیز خسروشاهی مشارکت فعال داشت. در هنگام بیماری خانواده مدیران در صورت نیاز به آنها کمک می‌کرد. هنگامی که دکتر قریب برای او پیام داد که بیمارستانشان دچار مشکل است، به آنجا کمک کرد. هنگامی که آموزش و پرورش می‌خواست ۲۵۰۰مدرسه به کمک افراد خیر بسازد، علی خسروشاهی گفت ما در منطقه خسروشاه که اطراف تبریز است، پنج مدرسه می‌سازیم.
او در‌برابر درخواست وزارت آموزش و پرورش مبنی‌بر آنکه پول به آنها پرداخت شود تا مدرسه بسازند به دلیل اسراف و حیف و میل سازمان‌های دولتی جواب منفی داد. او به سختی به سازمان‌های دولتی کمک می‌کرد. سرانجام علی خسروشاهی، خالق خاطرات شیرین ایرانیان و مردی که صنعت شیرینی‌سازی ایران را در ۲۰سال گسترش داد و نام وی و برند شرکتش بهنام پارس مینو، خوراک پرسوئیس، صنعتی مینو (خرمدره) و دارویی و بهداشتی مینو در منطقه برجسته بود، در آغاز دهه‌هشتاد در سوئیس بر اثر تصادف با موتورسیکلت، فوت کرد. در سال۱۳۵۸ تولید و فرآورده‌های تحتلیسانس ممنوع و پروانه‌های ساخت آن باطل شد. محصولات دارویی شرکت به‌صورت طرح ژنریک تولید خود را ادامه داد ولی فعالیت بخش آرایشی و بهداشتی شرکت، متوقف شد. در سال۱۳۸۱ بخش دارویی و آرایشی به‌عنوان شرکتی وابسته به گروه، شروع بهکار کرد. پسر علی خسروشاهی یعنی حسن خسروشاهی، یکی از کارآفرینان موفق ایران در کاناداست. او شرکت زنجیره‌ای فروش لوازم الکترونیکی فیوچرشاپ را در کانادا راه‌اندازی کرد و در سال۱۳۸۳ به روایتی با قیمت حدود ۵۲۵میلیون دلار، شعب فروشگاهی خود را به یک شرکت آمریکایی فروخت.
