چه کسی مقصر است؟ - ۲۲ فروردین ۸۷

سونیتا سراب‌پور

خوب شروع نشد، سال ۸۷ در حالی برای حوزه IT آغاز شد که درست چند روز بعد از تعطیلات باخبر شدیم که کشور کانادا برگزار کننده سی و دومین مسابقات جهانی برنامه‌نویسی یا همان ACM از دادن ویزا به دو تیم دانشگاهی صنعتی امیرکبیر و دانشگاه تهران خودداری کرده است. شاید این بدترین خبری بود که اعضای تیم این دو دانشگاه در آغاز سال جدید می‌شنیدند، چرا که توانسته بودند با امکانات کم در مسابقات منطقه‌ای مقام کسب کنند، اما به هزاران دلیل از این مسابقه بازمانده بودند.

یک لجبازی

برای جویا شدن از علت عدم صدور ویزای کشور کانادا، با افراد زیادی تماس گرفتیم، اما به جای جواب تنها بوق‌های آزاد یا آهنگ‌های انتظار بودند که گوش‌های شما را نوازش می‌داد.

در این میان تنها کسی که حاضر به جواب‌گویی آن هم پس از بارها تماس شد، محمدکاظم اکبری مسوول تیم‌های روبوکاپ و ACM دانشگاه امیرکبیر بود.

به اعتقاد اکبری شاید مهم‌ترین دلیل عدم صدور ویزا به این دو تیم روابط نه چندان دوستانه میان کانادا و ایران باشد. اما در این بین این سوال مطرح می‌شود که اگر میان این دو کشور روابط خوبی برقرار نیست پس چرا به دانشگاه شریف این ویزا داده شده است. اکبری در پاسخ به این سوال می‌گوید: «از نظر شخصی من شاید ویزا دادن به این دانشگاه به این دلیل باشد، که اولا دانشگاه صنعتی شریف در چند سال گذشته میزبان مسابقات مقدماتی ACM در منطقه غرب آسیا بوده و ثانیا اینکه تعدادی از دانشجویان فارغ‌التحصیل شده این دانشگاه هم‌اکنون در حال گذراندن ادامه تحصیلات خود در دانشگاه‌های معتبر کانادا هستند.»

وی در ادامه چنین اظهار داشت که به احتمال زیاد ویزای تیم دانشگاه تهران در سفارتخانه کانادا آماده شده بود، اما به دلایل ناگفته این سفارتخانه به مسوولان ما گفته بودند که ویزا را بعد از پایان مسابقات می‌توانند تحویل بگیرند که در حقیقت این ویزا دیگر برای تیم ما فایده‌ای نخواهد داشت. در این میان آنچه تعجب‌برانگیز است، این مساله است که چرا تاکنون هیچ ارگان یا سازمان برای حل این مساله پا پیش نگذاشته و تلاشی برای گرفتن ویزا نکرده ‌است. به عنوان مثال با انتشار این خبر خیلی از دانشجویان در وبلاگ رسمی این مسابقات به آدرس

www.acmtehran.blogshot.com نظرهای مختلفی گذاشته بودند که در یکی از این نظرها دانشجویی مطرح کرده بود که «اگر این مشکل برای تیم روبوکاپ پیش می‌‌آمد، وزارت علوم نه تنها کمک مادی برای سفر دانشجویان ‌می‌کرد، بلکه نامه‌ای هم به سفارت کانادا ارسال می‌کرد. در حالی که در مسابقات روبوکاپ حتی یک تیم معتبر هم شرکت نمی‌کند، اما در مسابقات ACM اکثر دانشگاه‌های معتبر جهان حضور دارند.»

اکبری در مورد تلاش‌های وزارت علوم و این دانشگاه برای پیگیری ماجرا می‌گوید: «یکی از دلایلی که باعث شد ما نتوانیم پیگیر این مساله باشیم برخوردن به تعطیلات نوروز بود. در واقع این سفارتخانه آن قدر از ما مدارک مختلف درخواست کرد که این مشکل به تعطیلات کشیده شد.» وی در ادامه گفت: «البته در این بین حتی وزارت امور خارجه هم معرفی‌نامه‌ای به این وزارتخانه مبنی بر معرفی تیم ما فرستاده بودند، اما به آن هم توجهی نکردند. لازم به ذکر است که ما خودمان هم به دلیل رفتار متکبرانه و توهین‌آمیز سفارتخانه کانادا و همچنین فرصت کمی که در اختیار داشتیم تلاش زیادی برای گرفتن ویزا نکردیم و به همین دلیل هم از وزارت علوم هیچ درخواستی برای حمایت از تیم نداشتیم؛ چرا که قطعا هیچ فایده‌ای نداشت.»

گفته می‌شود، مشکل عدم صدور ویزا به اعضای تیم‌های ایرانی برنامه‌نویسی دانشجویان ACM بی‌سابقه نبوده و در سال‌های گذشته نیز تیم‌های دانشگاه صنعتی امیرکبیر و دانشگاه شهیدبهشتی نیز به دلیل برخوردهای سیاسی و غیرعلمی از طرف سفارتخانه کانادا از حضور در مرحله نهایی این رقابت‌ها بازمانده بودند.

تنها روزنه امید

مسابقات جهانی برنامه‌نویسی دانشجویان یا همان ACM در حالی از روز گذشته کار خود را در کالگری کانادا آغاز می‌کند که همانطور که گفته شد تنها دانشگاه صنعتی شریف مجوز حضور در این مسابقات را کسب کرده است. سعید سهراب‌پور، رییس دانشگاه شریف در مورد حضور این تیم در مسابقات جهانی ACM می‌گوید: «تیم دانشگاه صنعتی شریف همراه با مربی و سرپرست تیم در مجموع، تیمی ۵ نفره است که امسال نیز برای چندمین سال متوالی به فینال مسابقات برنامه‌نویسی دانشجویی در کانادا اعزام شده است.»

سهراب‌پور با بیان اینکه به این تیم دانشگاهی بسیار امیدواریم، افزود: تیم دانشگاه صنعتی شریف تمرین خوبی را انجام داده، ضمن اینکه این تیم در مسابقه‌ منطقه‌ای غرب آسیا مقام اول را به دست آورده است به خاطر همین امیدواریم در مسابقه جهانی نیز رتبه زیر ۱۰ را کسب کنند.» وی همچنین یادآور شد که تیم دانشگاه صنعتی شریف یک بار در طول ۱۰ سال گذشته توانسته است مقام نهم فینال ACM را کسب کنند که بسیار مقام قابل توجهی در میان ۷ هزار شرکت‌کننده در این مسابقات بود. موفقیت‌های کسب شده توسط این تیم دانشگاهی در حالی است که به گفته محمد قدسی، سرپرست تیم برنامه‌نویسی دانشگاه شریف، وزارت علوم امسال نیز در تامین هزینه‌های سنگین سفر دانشجویان ایرانی راه یافته به این مسابقات علمی معتبر بین‌المللی هیچ حمایتی از آنها نکرده است. وی در ادامه چنین اظهار داشت که تیم دانشگاهی شریف با حمایت مادی بخش خصوصی (شرکت همکاران سیستم) به این مسابقات اعزام شد.

بسیاری از فعالان این عرصه بر این باورند که اگر انتظار داریم که تیم‌های دانشگاهی کشور جزو تیم‌های اول و دوم این گونه مسابقات در سطح جهانی باشند، باید در این بخش سرمایه‌گذاری بیشتری صورت بپذیرد. اکبری با تاکید بر این موضوع می‌گوید: «متاسفانه دانشگاه‌های ایران در تامین هزینه‌های سفرهای دانشجویی دانشگاه‌ها خودداری می‌کنند و کمترین بودجه لازم را در اختیار ما می‌گذارند و با چنین شرایطی انتظار دارند که تیم‌‌های شرکت‌کننده بهترین مقام را کسب کنند. وی در ادامه گفت: « در سراسر دنیا تیم‌های برنامه‌نویسی تمام وقت خود را روی پروژه‌های خود می‌گذارند، این در حالی است که تیم‌های ما چند ماه مانده به برگزاری مسابقات باید به دنبال ویزا و تدارکات سفر خود باشند.

ACM چیست؟

مسابقات جهانی برنامه‌نویسی (ACM) که هر سال یک بار در کشورهای مختلف برگزار می‌شود، مسابقه‌ای است که در آن دانشجویان شرکت‌کننده در قالب گروه‌ها و تیم‌های سه نفره و با حضور یک سرپرست به رقابت می‌پردازند، در این رقابت دانشجویان با استفاده از یک دستگاه کامپیوتر به حل مساله‌های دشوار می‌پردازند، دانشجویانی که بتوانند این مسائل را در حداقل زمان ممکن حل کنند به عنوان برنده مسابقه معرفی می‌شوند. حداکثر زمان برای حل مسائل ۵ ساعت در نظر گرفته شده است. همچنین مسائل مطرح شده در این مسابقات به زبان انگلیسی ارائه می‌شود. در این مسابقه به ازای هر سوالی که توسط دانشجویان پاسخ داده شود بادکنکی به رنگ مشخص دریافت می‌کنند.

محیط برگزاری مسابقات نرم‌افزار PC۲ است که در محیط شبکه‌های اختصاصی مسابقات، ارتباط بین کلیه تیم‌ها، داوران و مسوولان برگزاری مسابقات و تابلوهای نمایش نتایج، ارتباط برقرار می‌کند. این نرم‌افزار استاندارد مسابقات جهانی است و تیم‌‌های شرکت‌کننده در مسابقه جهانی نیز در چنین محیطی به رقابت می‌پردازند.