لنگرود یک شهر ساحلی (ساحل چمخاله) در شمال است. این شهر در استان گیلان و نزدیک به شهر لاهیجان قرار دارد. لنگرود به‌دلیل موقعیت خاص آن در دوره‌های مختلف تاریخی از زمان سلجوقیان به بعد مورد توجه بوده است. نادرشاه آن را به‌دلیل بلندپروازی‌های دریایی خود، به‌عنوان پایگاه دریایی قرار داد و در دوره قاجار نیز بر اهمیت آن افزوده شد. در سال ۱۳۳۱ گزارش‌هایی مبنی بر خطر وقوع خشکسالی و مشکلات ناشی از آن در این شهر ساحلی در دست است. در روز ۲۵ تیرماه همان سال گزارش مبسوطی از این شهر به پایتخت رسیده که طی آن به شکایت مردم از کم‌آبی و خشک شدن استخرها و خشکی زمین‌ها به منظور زراعت اشاره شده که وحشت اهالی را در پی داشته است. همچنین رئیس نظمیه این شهر برای منافع شخصی اقدامات غیرمتعارفی می‌کرد و پول‌هایی را به‌صورت غیر معمول از مردم دریافت می‌کرد. در گزارش آمده است که «اهالی لنگرود از طبیعت بیمناک و از مسوول یادشده شاکی هستند.»