دیوید برنت (DAVID BURNETT) عکاس آمریکایی، متولد سال ۱۹۴۸ است.او در کالج کلرادو درس خواند و از ۱۹۶۸ به‌عنوان عکاس آزاد برای مجله‌های معتبر خبری و اجتماعی آمریکا شروع کرد. او عکاس تصویر مشهور کودکان ویتنامی است که بعد از اصابت «بمب ناپالم»، بدون لباس در حال دویدن در یک جاده هستند. برنت دی ماه ۱۳۵۷ به ایران آمد و شاهد سقوط حکومت پهلوی و پیروزی انقلاب بود. او ۴۴ روز در ایران ماند و عکس‌هایی گرفت که در نوع خود هر کدام یک سند تاریخی از آن روزهاست.

برنت در گفت‌وگو با «تایم» گفته است: «من درست زمانی وارد ایران شدم که هر روز اخبار جدیدی رخ می‌داد و این تنها مختص ایران نبود، بلکه در تمام دنیا اتفاقات مختلفی رخ می‌داد. ساعت ۸ به فرودگاه رسیدم، ساعت ۹ در هتل بودم، ساعت ۱۰ در دفتر خبرگزاری آسوشیتدپرس بودم و ساعت ۱۰ و نیم نخستین تصویرم را به ثبت رساندم. در خیابان صدای تیراندازی می‌آمد و آنجا بود که متوجه شدم در اتفاقی حضور دارم که مربوط به آن روز و آن ساعت نیست بلکه بسیار واقعی است و ادامه خواهد یافت، نه اینکه فردا تمام شود.»

او خاطرنشان کرده است: «فردای آن روز به قبرستان رفتم و تلاش کردم تا در مراسم تشییع یکی از کشته‌شدگان در تظاهرات روز گذشته عکاسی کنم. تلاش می‌کردم عمق اتفاقات سیاسی را که در ذهن مردم می‌گذشت، بفهمم. مردمی که برای «تغییر» مبارزه می‌کردند. برای عکاسی کار سخت بود. آن زمان هیچ راهی برای ارتباط نداشتیم و به این دلیل یا باید با مردم همراه می‌شدیم یا با تلفن‌های سکه‌ای با دفتر خبرگزاری تماس می‌گرفتیم و نشانی اتفاقات را می‌پرسیدیم و سریعا خود را به محل واقعه می‌رساندیم.» برنت در همان سال‌ها برنده جوایز مهمی در زمینه عکاسی شد که از آن جمله می‌توان به:

- مدال طلای رابرت کاپا، ۱۹۷۴

- جایزه «ورلد پرس فتو» ۱۹۸۰

اشاره کرد. او همچنین نویسنده کتاب «۴۴ روز در ایران» (۲۰۰۹) و «باب مارلی، روح طغیانگر» ( ۲۰۰۹) است.

در اینجا شش نمونه از عکس‌های معروف او از انقلاب 1357 را می‌بینید.

دیوند برنت، عکاس روزهای انقلاب 57

دیوند برنت، عکاس روزهای انقلاب 57

دیوند برنت، عکاس روزهای انقلاب 57

دیوند برنت، عکاس روزهای انقلاب 57

دیوند برنت، عکاس روزهای انقلاب 57

دیوند برنت، عکاس روزهای انقلاب 57