مترجم: فاطمه ابوالحسن‌لو

بخش سوم

خب شما امتحان GMAT خود را انجام دادید‌، سوالات پذیرش را جواب دادید و توصیه نامه‌های خود را فرستادید و بعد یک صندلی در دانشگاه به‌دست آوردید، اما مساله اینجا است هزینه را چگونه می‌خواهید بپردازید. این یک سوال کم اهمیت نیست شما نه تنها هزینه دانشگاه دارید، بلکه باید مخارج زندگی و هزینه کار از دست رفته را هم بپردازید. برای یک برنامه یک ساله باید عدد ۱۰۰ هزار دلار را در ذهن داشته باشید. پس به جز کسانی که واقعا ثروتمند هستند، تامین هزینه از سایر منابع یک الزام است.

وام

اولین تامین‌کنندگان سنتی بانک‌ها هستند، اما سال قبل فشارهای اعتباری و نرخ‌های بهره بسیار بالا به معنای وجود مشکلات فراوان برای دانشجویان بود. اما خبرخوب اینکه وام‌ها در حال حاضر در دسترس می‌باشند، اما از مزایای این فشار اعتباری این است که بسیاری از مدارس در تهیه کمک‌های مالی برای دانشجویان خود خلاقیت به خرج داده و طیف وسیعی از محصولات جایگزین را معرفی نمودند.

برای دانشجویان آمریکایی که در آمریکا تحصیل می‌کنند، وام‌های دولتی یا ایالتی به طور گسترده‌‌ای در دسترس می‌باشد. دانشجویان بریتانیایی نیز می‌توانند از Association of MBAs استفاده کنند. بیشترین مشکلات وام برای دانشجویان بین‌المللی یعنی کسانی که خارج از کشورشان تحصیل می‌کنند وجود دارد، این مشکل در آمریکا بسیار حاد بود زیرا بسیاری از سازمان‌های مالی تمایل کمی‌ به دادن وام به دانشجویانی که بعد از اتمام تحصیل به کشور خود بازمی‌گردند، دارند و اجبار آنها به این کار بسیار سخت است.

بسیاری از دانشجویان بین‌المللی در دانشگاه‌های معتبری چون Chicago Booth و Kellogg School of Management at Northwestern University Simon Graduate School پذیرفته می‌شوند. دانشگاه آخری یک قرارداد با بانک Deutsche Bank منعقد نموده است که توسط GMAC (برگزار کننده آزمون‌های GMAT) واسطه گری می‌شود که این به مدارس مدیریتی این امکان را می‌دهد که به بازار سرمایه برای تامین مالی دسترسی داشته باشند.

کوین Moehn از موسسه مدیریت mohen که مدیریت این طرح را دارد می‌گوید برنامه به اهداف مورد انتظار خود رسیده است و سعی در اجرای این طرح در خارج از آمریکا در مدارسی چون London Business School و Insead. دارد.

دانشگاه Inseed در حال حاضر وام‌های نوآوری دارد که در سال ۲۰۰۶ توسط سه فارغ‌التحصیل پایه‌گذاری شد. کمپانی Prodigy Finance مبلغ ۷۵ میلیون دلار توسط کمپانی‌ها و فارغ‌التحصیلان و شرکای تجاری برای تامین مالی دانشجویان برنامه‌های یکساله هزینه کرد.

بورسیه‌ها و کمک‌های مالی

بسیاری از مدارس آمریکا انتخاب منصفانه را در تبلیغات خود به رخ می‌کشند؛ یعنی اینکه هیچ‌کدام از پذیرفته‌شدگان دانشگاه به‌علت مشکلات مالی کنار گذاشته نمی‌شوند.

در دانشگاه‌هاروارد برای مثال ۵۰ درصد از دانشجویان هر کلاس کمک هزینه تحصیلی دریافت می‌کنند «میانگین ۲۳۰۰۰ دلار در سال برای برنامه دوساله» اگر چه این نوع از طرح‌ها در ایالات متحده فراگیر می‌باشد، اما به‌علت کاهش درآمد و رکود اقتصادی کمک‌های مالی در آسیا و اروپا بسیار محدود است با این حال مدارسی چون HEC در پاریس این‌گونه وام‌ها را بسط و توسعه می‌دهند.

بورسیه‌ها در ایالت متحده بسیار رایج می‌باشد و به‌رغم کاهش درآمد ناشی از رکود ادامه دارد، مدرسه‌ هاروارد ۳۰ بورس تحصیلی مختلف را از طریق دانشگاها انستیتو‌های خارجی ارائه می‌دهد. این بورس‌ها شامل بورس زنان، معلولان‌، اقلیت‌ها و دانشجویان بین‌المللی است.

دسته دیگری از بورس‌ها نیز متعلق به شهروندان دانشجوی بریتانیایی در آمریکا است و دیگری بورس محمد بن راشد آل مکتوم است که به دانشجویان خاورمیانه محصل در دانشگاه‌های معتبر مثل استنفورد، شیکاگو، میشیگان، London Business School و Iese و IMD و Melbourne Business School و University Monash و National University of Singapore تعلق می‌گیرد.

بعضی از مدارس اروپایی نیز درتلاشند تا بورس‌های خود را افزایش دهند. در مدرسه HEC پاریس نصف دانشجویان به هر حال کمک هزینه تحصیلی دریافت می‌کنند البته در مقایسه با آمریکا میزان آن کم و در حدود ۶۰۰۰ یورو می‌باشد.

در اروپا رقابت شدید است مثلا دانشجویی با نمره ۷۶۰ = GMAT به مدرسه مراجعه کرده و در قبال نمره خود از دانشگاه خدمات درخواست کرده است. بسیاری از مدارس کوچک‌تر اروپا مجبور به پرداخت کمک هزینه‌های جزئی هستند مثلا Cass Business School در لندن بورسی بین ده هزار تا سی هزار پوند هست و دانشگاه Insead نیز بیشتر به آفریقایی‌ها بورس می‌دهد.

حامیان مالی

بار هزینه‌های دوره لزوما به طور کامل توسط دانشجویان پرداخت نمی‌شود آمار نشان می‌دهد که معمولا ۱۰ درصد فارغ‌التحصیلان کمک مالی از شرکت‌ها دریافت کرده‌اند. البته پیدا کردن چنین منبعی در چنین شرایط مالی بسیار سخت می‌باشد.

به هرحال بعید است که از مدرسه بدون داشتن بدهی فارغ‌التحصیل شوید حتی در ‌هاروارد که سخاوتمند‌ترین مدرسه کسب و کار می‌باشد میزان متوسط بدهی فارغ‌التحصیلان در سال ۲۰۰۹ برابر با ۷۷ هزار دلار بود.

منبع: Financial Times