در زمینه شانسی که به سعودیها روی آورده، شاید بشود ادعا کرد طی چهارده سال گذشته از سال ۲۰۰۳ هیچگاه تا این اندازه آمریکا از ایران دور و به عربستان نزدیک نبوده است و این فرصتی است که آمریکائیها برای امتیاز گیری از ما و عقب راندنمان از صحنه خاورمیانه و سرکیسه کردن سعودیها و تامین هزینه های این مدت حاضر نیستند به راحتی آنرا از دست بدهند. نمیدانیم کابینه ترامپ تا چه مدت در آمریکا دوام می اورد، اما یقینا" آمریکای قبل و مابعد ترامپ نه تنها یکی نیستند و سیر قهقرائی در سیاست داخلی و خارجی طی خواهد کرد بلکه هم یک گسل داخلی و تبعات امنیتی حاصل از آن بوجود خواهد آمد و هم میزان احترام به ارزشهائی که تا قبل از ترامپ از سوی آمریکا محترم شمرده میشد، در میان ملتهای جهان از بین خواهد رفت. و این به نوبه خود مواضع امریکا در منطقه را تضعیف خواهد کرد.

اصولا" سیاست و حکومت در عربستان تا کنون در چنبره اوهام ، محافظه کاری و ترویج خشونت و تروریسم گرفتار و فاقد نوآوری، خلاقیت، سازندگی و زایش بوده است و حکام عربستان نمی توانستند بدون کاربرد و اعمال قدرت تخریبی خود به اهدافشان دسترسی پیدا کنند. اما این ویژگیهای سیاست و حکومت در عربستان در کنار امنیتی کردن تعلقات و اقدامات سیاسی ایران که فعالیت دیپلماتیک و همچنین طراحی و برنامه ریزی برای تحرکات آتی را سختر میکرد، مانع از درایت و تلاش ما برای محدود نگه داشتن تنشها نمیگردد. از سوی دیگر رویکرد عربستان برای سلطه بر همه کشورهای حاشیه جنوبی خلیج فارس نه معقول است و نه عملی. اما از تلاش سعودیها برای برقراری معادله عربستان مساوی شورای همکاری که بگذریم، برای ما رویکردها، اهداف و اقدامات سعودی باید مهم تلقی شود و نه صرفا" تغییر افراد.
لذا در قدم اول تحولات جانشینی عربستان را نباید تماما" منفی دید. هم برنامه های داخلی محمد بن سلمان می تواند مثبت دیده شود و هم تیزی رویکرد او نسبت به ایران را قبل از آنکه مورد بهره برداری دیگران قرار گیرد میشود گرفت. شاید حاکمیت یکدست کنونی در صورت تداوم، هم تکلیف ما با آن روشن تر باشد و هم او نیز با ایران منطقی تر رفتار کند. وی نه دیروز بلکه سال گذشته که در سفر سوم خود به آمریکا با اوباما ملاقات کرد، تائید آمریکائیها را برای پادشاهی اش گرفت! و خوبست ما نیز به دور از پا گذاشتن روی پوست خربزه ها سعی کنیم شرایط لازم برای حل مشکلات بین دو کشور را فراهم آوریم. عربستان همچنان روی چند گسل داخلی (نسلی، طائفی، مذهبی و.....) و خارجی (همسایگان، روابط بین الملل، حقوق بشر، حمایت از تروریسم و ...) زندگی میکند و همچنان این گسلها وجود دارند و هیچ قرینه علمی و عملی مبنی بر تخلیه پتانسیل آنها نیست و باید فعلا" نظاره گر اوضاع داخلی انها بود. شرایط بین المللی با ما یار نیست و لذا از ادامه تنشهای بین دو کشور هیچیک از دو طرف سود نمیبرند. ولی ما باید سعی کنیم از انحراف در اجرای الگوی توسعه ملی کشور جلوگیری نموده و به نیازهای داخلی بیشتر توجه نموده و به راهبرد تنش صفر در منطقه وفادار بمانیم، که این نیز ملزومات خود را نیاز دارد . انشاالله!

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.