به گزارش ایسکانیوز ۲۴ اکتبر با روز جهانی مبارزه با تغییرات اقلیمی(International Day of Climate Action) است در این روز بسیاری از افراد تلاش می کنند میزان دی‌اکسیدکربن را در همه نقاط کاهش دهند.در چنین روزی همه افراد از کودکان تا بزرگسالان در تمامی نقاط جهان با اقدامات مختلفی مانند کاشتن درخت، کوه پیمایی و ... عدد ۳۵۰ را بر همه جا حک می کنند و از این طریق از افراد مربوطه می خواهند تا اقدامات مناسبی جهت کاهش سطح دی اکسید کربن تا کمتر از ۳۵۰ انجام دهند.

چرا ۳۵۰؟

سازمان ۳۵۰ توسط «بیل مک‌کیبن» فعال محیط زیست و با هدف ایجاد یک جنبش مردم‌نهاد جهانی تأسیس شد تا آگاهی انسان در مورد تغییرات اقلیمی ناشی از فعالیت بشر را افزایش داده و با رفتار برخی سیاستمداران و سرمایه‌داران مبنی بر رد نقش انسان در افزایش گاز گلخانه‌ای به مقابله برخیزند و تولید دی‌اکسید‌کرین را متوقف سازند تا گرمایش زمین آهسته‌تر شود.

دی‌اکسیدکربن از طریق ایجاد اثر گلخانه‌ای‌ نقش مهمی در گرمایش زمین دارد. تا حدود ۲۰۰ سال پیش سطح دی‌اکسیدکربن جو حدود ۲۷۵ پی‌پی‌ام‌ بود ولی از انقلاب صنعتی به بعد ، رو به افزایش گذاشته و در حال حاضر به ۴۰۰ پی‌پی‌ام‌ رسیده است. در سال ۲۰۱۲ مقدار آن ۲ پی‌پی‌ام‌ افزایش داشته و این روند افزایش همچنان ادامه دارد. آرزوی انسان‌ امروز کاهش سطح دی‌اکسیدکربن به زیر ۳۵۰ پی‌پی‌ام‌ است.

تابستان ۲۰۰۹ «راجندرا پاچوری» اقلیم‌شناس سازمان ملل و رئیس پانل بین‌دولتی تغییرات اقلیمی (IPCC) با اشاره به مفهوم ۳۵۰ می‌گوید: «بعنوان رئیس این پانل نمی‌توانم موضع خاصی در این زمینه بگیرم. این سازمان بنا بر توصیه ندارد ولی بعنوان یک انسان از این هدف حمایت می‌کنم. آنچه رخ می‌دهد و احتمالاً بنا است رخ بدهد مرا متقاعد می‌سازد که جهان باید در این زمینه همتی بلند داشته و بصورت قطع به سمت هدف ۳۵۰ حرکت نماید»۴۵

تغییر اقلیم یعنی هر تغییر مشخص در الگوهای مورد انتظار برای وضعیت میانگین آب و هوایی، که در طولانی مدت در یک منطقه خاص یا برای کل اقلیم جهانی، رخ بدهد. تغییر اقلیم نشان دهنده‌ تغییرات غیر عادی در اقلیم درون اتمسفر زمین و پیامدهای ناشی از آن در قسمت‌های مختلف کره‌ زمین است .

کنوانسیون UNFCCC اصطلاح «تغییرات اقلیمی» را برای تغییراتی به کار می‌برد که منشاء غیر انسانی داشته باشند. تغییر اقلیم پدیده‌ای است که در نتیجه فاکتورهایی همچون فرایندهای دینامیکی زمین و یا عوامل بیرونی مانند تغییرات در شدت تابش آفتاب و یا فعالیت های انسانی رخ می‌دهد. عوامل خارجی تأثیر گذار بر اقلیم را اغلب نیروهای اقلیمی می‌نامند و شامل فرایندهایی مانند نوسانات در شدت نور خورشید، انحراف در مسیر حرکت زمین و افزایش غلظت گازهای گلخانه‌ای می‌شود.

آب و هوای کره زمین در طول تاریخ تغییرات زیادی داشته است.در طول ۶۵۰ هزار سال گذشته شاهد ۷ چرخه پیشرفت و عقب نشینی خاک بوده ایم به گونه حدود ۷ هزار سال پیش با پایان ناگهانی آخرین عصر یخبندان به عنوان آغاز دوران آب و هوا مدرن و تمدن بشری شناخته می شود.

بر اساس گزارش سایت اقلیم ناسا، این تغییرات آب و هوایی ممکن است بسیار کوچک باشد اما تاثیر بسیاری در میزان دریافت انرژی خورشید در کره زمین دارد.

نقشه بالا باشاخص دمای اقیانوس-زمین مربوط به سپتامبر ۲۰۱۶ توسط سازمان ناسا تهیه شده است و میزان گرمایش جهانی را نشان می دهد که با توجه به آن می توان دریافت گرمایش در نیم کره شمالی بیشتر است.

دانشمندان مطالعات فضایی (GISS) ناسا در نیویورک سپتامبر ۲۰۱۶ را به عنوان گرم ترین ماه سپتامبر در ۱۳۶ سال گذشته دانسته اند.دمای سپتامبر ۲۰۱۶ ، ۰.۰۰۴ درجه سانتیگراد گرم تر از سپتامبر سال ۲۰۱۴ بود.همچنین ماه گذشته ۰.۹۱ درجه سانتیگراد گرمتر از دمای متوسط سپتامبر ۱۹۵۱-۱۹۸۰ بوده است.

دلایل عمده گرمایش زمین از نظر ناسا

افزایش سطح آب دریاها: سطح آب های جهانی ۱۷ سانتی متر(۶.۷ اینچ) در قرن گذشته افزایش یافته است که میزان آن نسبت به دهه گذشته تقریبا دو برابر شده است.

گرمایش جهانی: بررسی دمای سطح جهانی نشان می دهد که زمین از سال ۱۸۸۰ گرم تر شده است . بیشتر گرمایش جهانی را می توان به سال ۱۹۷۰ نسبت داد .

افزایش دمای اقیانوس ها:دمای اقیانوس ها از طریق جذب کردن گرمای محیط بیشتر شده است به طوری که از سال ۱۹۶۹ ۷۰۰ متر ( ۲۳۰۰ فوت) بالاتر آمده است که نشان دهنده افزایش ۰.۳۰۲ درجه فارنهایتی آن هاست.

کاهش سطح یخ ها: صفحات یخ در قطب جنوب و گرینلند در حال کاهش است. با توجه به اطلاعات دریافتی ناسا و آزمایش های سازمان آب و هوای جهانی می توان دریافت ۱۵۰ تا ۲۵۰ کیلومتر مکعب (۳۶ تا ۶۰ مایل مکعب) از یخ ها بین سال های ۲۰۰۲ و ۲۰۰۶ مفقود شده است این در حالی است که قطب جنوب حدود ۱۵۲ کیلومتر مکعب (۳۶ مایل مکعب) از یخ هایش را بین سال های ۲۰۰۲ و ۲۰۰۵ از دست داده است.

کاهش یخ های قطب شمال:ضخامت یخ های قطب شمال در طول چند دهه گذشته با سرعت زیادی کاهش یافته است.

عقب نشینی یخچال ها: تقریبا در سراسر جهان یخچال های طبیعی در حال عقب نشینی هستند که از این مناطق می توان به کوه های آلپ، هیمالیا، آند، رشته کوه های راکی، آلاسکا و آفریقا اشاره کرد.

رویدادهای شدید جوی: تعداد حوادث ناشی از گرمایش جهانی در ایالات متحده افزایش یافته است به طوری که در این کشور شاهد بارش باران های شدید هستیم، این در حالی است که چنین حوادثی از سال ۱۹۵۰ کاهش یافته بود.

اسیدی شدن اقیانوس ها: از آغاز انقلاب صنعتی، میزان آب های اسیدی در سطح اقیانوس ها حدود ۳۰ درصد افزایش یافته است و این افزایش ناشی از انتشار دی اکسید کربن بیشتر از حد در داخل جو است که بیشتر آن توسط لایه فوقانی اقیانوس ها جذب می شود که این میزان در حدود ۲ میلیارد تن در سال افزایش می یابد.
کاهش سطح برف ها: مشاهدات ماهواره ای نشان می دهد که مقدار پوشش های برف بهاری در نیم کره شمالی تا کنون بیش از پنج دهه گذشته کاهش یافته است.

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.