یوهان کرویف: فوتبال را از دور می بینم

روزنامه خبرورزشی نوشت: در این گفت‌وگو کرویف از ایده‌های فوتبالی‌‌اش صحبت کرده و برخی از اتفاقات هیجان‌انگیز زندگی حرفه‌ای‌‌اش را برشمرده:
یکی از جملات معروف یوهان کرویف به عنوان یک سرمربی فوتبال این بود: «به زمین بروید و لذت ببرید.» این جمله او وقتی بیش از پیش مشهور شد که او قبل از ورود شاگردانش به زمین چمن ورزشگاه ومبلی، این عبارت را به تک‌تک شاگردانش یادآوری کرده بود. در آن بازی بازیکنان کرویف به زمین چمن رفتند و برای اولین بار در طول تاریخ و در سال ۱۹۹۲ بارسا را به قهرمانی اروپا رساندند. او در گفت‌وگو با والدانو در توضیح این جمله گفته بود: «من خودم از فوتبال لذت می‌بردم و همیشه این را به بازیکنانم هم می‌گفتم. هیچ‌وقت نمی‌دانی که آیا تیم خوب بازی خواهد کرد یا بد ولی همیشه می‌توانی از بازی کردن لذت ببری. اگر با ۱۰۰ درصد توان به میدان بروی و هرچه از دستت بربیاید را انجام دهی، دیگر توقعی از خودت نخواهی داشت. شاید یک بار این فرصت برایت فراهم شود که در فینال لیگ قهرمانان اروپا به میدان بروی. اگر از آن لذت نبری، بازنده اصلی خواهی بود.»
در بخش دیگری از این برنامه مستند، کرویف با والدانو در مورد ارتباط خیلی خوبی که میان او با بازیکنانی مثل مسی، ژاوی و اینیستا وجود داشت، صحبت کرده بود. او در مورد مسی گفت: «اگر ۳۰ توپ به مسی بدهی تا کاری انجام دهد یا ۵ توپ به او برسانی، تفاوت‌ها بارز و مشخص است. بحث همان مسی با همان کیفیت فوتبالی مطرح است و نه بحث مقایسه یک فرد با فردی دیگر. برای بازی او یک بوسکتس، یک ژاوی و یک اینیستا، آن‌قدر مهم هستند که قابل تصور نیست اما باید این را در نظر داشت که مسی وقتی در کنار فوتبالیست‌هایی بازی می‌کند که با زبان فوتبالی او صحبت می‌کنند، عملکرد به مراتب بهتری خواهد داشت.» او در ادامه صحبت‌هایش در مورد مسی گفته بود: «مسی برتری مشخصی که دارد، این است که هم‌قد و قواره ژاوی است و آن‌ها خیلی راحت همدیگر را می‌بینند. این جزئیات است که تفاوت‌ها را رقم می‌زند.»
یکی از تصاویر منتشره از کرویف در دوران مربیگری‌‌اش که به شهرت زیادی رسیده، تصویری از اوست که روی یک توپ نشسته و تمرین کردن شاگردانش را تماشا می‌کند. خود کرویف در مورد این تصویر گفت: «فوتبال را باید از دور دید. وقتی روی یک توپ می‌نشینم، دید خوبی دارم اما اگر بخواهم بدوم، دیدم را از دست می‌دهم. این پرسپکتیو متفاوتی است.»

این گزیده‌ای از سایر صحبت‌های کرویف در مورد مسائل مختلف است:
کرویف بودن: همیشه حس خوبی داشت. هیچ‌وقت کرویف بودن، وزنه و بار خاصی روی دوشم نگذاشت. من لذت می‌برم و این را به شاگردانم هم می‌گویم.
مسی: من مسی را از وقتی بچه بود و ۱۵ سال سن داشت می‌شناسم. با ریکارد در تماس بودم و او به من گفت که یک پسربچه هست که خوب بازی می‌کند و ریزه‌میزه است ولی خوب از بدنش استفاده می‌کند. مسی جدا از مهارت‌های فوتبالی‌‌اش چطور می‌داند که باید از بدنش استفاده کند چون یک ‌فرد درشت‌اندام نمی‌تواند خوب دفاع کند ولی اگر ریز باشی و از اندامت خوب استفاده کنی، مهار کردنت خیلی سخت می‌شود.
مسی یا مارادونا: این دو، در دو دوره متفاوت بازی می‌کردند و فیزیک و سرعت فوتبالی‌شان متفاوت بود. این بحث برای کافه‌ها و یا روزنامه‌نگاران است. اگر دقیق نگاه کنید، خیلی با هم فرق دارند. هردوی‌شان چپ‌پا هستند ولی یکی از دیگری سریع‌تر است و اوضاع را کاملاً متفاوت پیش می‌برد. رقبای آن‌ها متفاوت هستند. مدافعان ۳۰ سال پیش انگلیسی با مدافعان فعلی قابل‌مقایسه نیستند. مقایسه این دو بی‌معناست.
مسی یا رونالدو: هیچ نقطه‌ای برای مقایسه مسی و کریس هم وجود ندارد. نمی‌توان این کار را کرد. نمی‌گویم که یکی از دیگری بهتر است. این دو با هم متفاوتند. هر بار یکی از آن دو می‌تواند بر دیگری غلبه کند و به جزئیات زیادی مربوط است. هردوی‌شان استیل خوبی دارند و کیفیت و مهارت‌های متفاوتی دارند. از هر لحاظ متفاوت هستند.