نم کشیدن معبد هندوها آن را تعطیل کرد

به گزارش «مهر» این معبد دارای محوطه‌ای است که در آن به روی مردم در ساعت‌هایی از روز باز است تا در آن بنشینند یا از سرویس‌های بهداشتی آن استفاده کنند. اما بنای اصلی سفیدرنگ معبد و بنای شیشه‌ای و موزه‌ای آن روی هر بازدیدکننده‌ای بسته است. علت آن هم عدم مرمت این بنای تاریخی و ثبت ملی شده است.  چون تمام دیواره‌های آن نم کشیده؛ اما اعتباری برای مرمتش اختصاص نداده‌اند و به همین علت درش را بسته‌اند. در بخش موزه‌ای این بنا آثاری از تزئینات و گردنبندهای هندی ساخته شده با عاج فیل یا مزین به سنگ‌های نیمه قیمتی در ویترین‌های شیشه‌ای نامناسبی نگهداری می‌شود. همچنین نقاشی‌های دیواری این معبد که آثار زیادی از آنها باقی نمانده، نیز تحت‌تاثیر رطوبت ساختمان قرار دارد. این درحالی است که بنای معبد هندوها جزو بناهای شاخصی است که نمونه آن در ایران کم‌نظیر است با این وجود بی‌اعتنایی به این بنا موجب شده تا گردشگران با در بسته روبه‌رو شوند.

این بنا نمونه‌ای از سبک معماری هندی و ایرانی اسلامی است این بنا به گفته سدید السلطنه در سال ۱۲۶۷ هجری شمسی؛ محمد حسن خان سعدالملک که در بنادر حکومت داشت به هندی‌ها اجازه داد که این بنا را بسازند هندی‌ها نیز به وسیله استادان ماهر این بنا را ایجاد کردند این بنا مربوط به دوره قاجار و عصر مظفرالدین شاه است که به شماره ۱۹۹۹ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است. مردم قدیم بندرعباس، هندی‌های قدیم بندرعباس را به نام «گور» می‌شناختند معبد نیز در زبان بومی به بت گوران شهرت یافته که هنوز هم کم و بیش به همین نام باقی مانده است. هندوها تا اواخر دوره قاجار و آغاز دوره پهلوی اول بیشتر در بندرعباس ماندگار شدند و همراه با بازگشت به کشور خود، بت‌ها و وسایل عبادی خود را به وطنشان برگرداندند.