رویای غیر‌بنزینی نروژ

سال ۲۰۲۵ برای برخی خودرو‌سازها ممکن است تبدیل به کابوسی شود که به قطع رخ خواهد داد. ضرب‌الاجل برای کاهش مصرف سوخت موضوعی است که ممکن است خودرو‌سازان را به حرکت و تکاپوی بیشتری برای رسیدن به استاندارد تعیین شده وادارد. اخیرا در نروژ چهار حزب اصلی دولت در رابطه با ممنوعیت فروش خودروهای دیزلی و بنزینی به توافق رسیده‌اند. خبری که از سوی مدیر عامل شرکت تسلا موتوز، ایلان ماسک نیز توییت و باز نشر داده شد. مساله خودروهای بنزینی و دیزلی موضوعی است که برای مدت‌ها در این کشور مورد بحث و گفت‌وگو قرار گرفته است. این خبر نشان می‌دهد موضوع آلایندگی موتورهای احتراقی مساله‌ای جدی است که خودرو‌سازان دیر یا زود باید برای آن راه‌حلی بیابند تا بتوانند به‌عنوان خودرو‌ساز ادامه حیات دهند، هرچند این تصمیمات ممکن است تا سال‌ها محدود به کشورهای پیشرفته اروپایی باشد اما به‌تدریج اثرات این نوع ممنوعیت‌ها به کشورهای دیگر هم سرایت خواهد کرد. حتی برخی خبرها حاکی از آن است که هندوستان قصد دارد تا سال ۲۰۳۰ فقط خودروی برقی تولید کند یا به فروش برساند. این تصمیم در حالی خبر‌ساز شده که شایعاتی در رابطه با قطعی نبودن نظر دو حزب مطرح است. شاید بتوان این تصمیم را در این کشور کمی عجیب در نظر گرفت؛ چرا که نروژ به‌عنوان بزرگ‌ترین‌ صادر‌کننده نفت در اروپا شناخته می‌شود و چنین تصمیمی از سوی کشوری تولید‌کننده سوخت‌های فسیلی دور از ذهن به نظر می‌رسد.

در اینجا می‌توان درک کرد که این تصمیم برای اجرایی شدن حداقل به یک دهه زمان نیاز دارد و فقط اهداف زیست محیطی را دنبال می‌کند و ممکن است تا حدی اقتصادی به نظر نرسد. در حال حاضر ۲۴ درصد از خودروهای فعال در این کشور تمام برقی هستند و ۹ سال را می‌توان زمان مناسبی برای برقی شدن مقدار باقیمانده در نظر گرفت. در کنار این تصمیم، برای کنترل آلودگی هوا و صوتی در مراکز شهرها، این کشور درصدد است تا تردد خودروهای شخصی را در مرکز شهرهای بزرگ متوقف کند که این کار با استفاده از سیستم حمل و نقل عمومی پاک و راحت قابل انجام خواهد بود. به نظر می‌رسد شرایط محیط زیستی به گونه‌ای شده است که الگوهای زندگی افراد با دخالت دولتمردان در حال تغییر و دگرگونی است. واکنش ایلان ماسک به این خبر حاکی از آن است که خودرو‌سازها می‌توانند نسبت به آینده خود امیدوار باشند، در حال حاضر جدال میان سازندگان خودروهای برقی به اوج خود رسیده است و بر اساس گزارش‌ها تنها در سال ۲۰۱۵ بیش از نیم میلیون خودروی برقی در دنیا فروخته شده است که سهم کشورهای اروپایی و آمریکای شمالی بیش از سایر کشورها بوده است. سیاست‌های سختگیرانه محیط زیستی به‌گونه‌ای شده است که در بسیاری از کشورها تا سال ۲۰۲۵ خودروها باید در هر کیلومتر مقدار کمی سوخت مصرف کنند.

موسسات نظارتی محیط زیستی و ترافیکی با مشخص کردن چشم‌اندازی برای مصرف بهینه سوخت در خودروها، به نوعی سند راهبردی را در اختیار خودرو‌سازان قرار داده‌اند. این سازمان‌ها در تلاشند تا کاری کنند که خودروها به مصرف سوخت ۵/ ۵۴ مایل با یک گالن بنزین برسند که معادل ۳/ ۴ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر است. ورود دولتمردان پیش از اجرایی شدن این قوانین نشان از اهمیت موضوع دارد. کشورهایی مانند نروژ و هلند به‌عنوان کشورهای پیشتاز در استفاده از خودروهای برقی در موضوع قوانین و مقررات مربوط به این خودروها یا کاهش استفاده از خودروها با موتور احتراقی پیشگام بوده‌اند. شرکت‌هایی مانند تسلا، تویوتا و نیسان ثابت کرده‌اند که خودروهای برقی و هیبریدی ساخته شده توسط آنها می‌توانند فراتر از یک خودروی معمولی عمل کنند و با پیمایش بالا و آلودگی صفر در راستای حفظ محیط زیست گام‌های موثری بردارند. از سوی دیگر، ورود خودران‌ها به صنعت خودرو در سال‌های آینده می‌تواند بسیاری از معادلات حمل‌و‌نقل جاده‌ای را دچار تحول کند. موضوعی که در این رابطه اهمیت می‌یابد قیمت مناسب خودروهای برقی و هیبریدی است که باید قشر متوسط جامعه امکان خرید آن را داشته باشند؛ در غیر این صورت نمی‌توان انتظار داشت خودروهای سوپر‌اسپرت برقی بتوانند با نفوذ خود در میان مردم در اکثریت قرار بگیرند. نروژ ۹ سال زمان خواهد داشت تا بسترهای لازم برای ورود گسترده خودروهای برقی را در این کشور فراهم کند و البته این مقدار زمان برای خودرو‌سازی مانند تسلا فرصت کافی است تا با تحقیق و توسعه بیشتر محصولاتش به خودروهای اعجاب انگیز برقی با قیمت پایین دست پیدا کند. توسعه جایگاه‌های شارژ سریع و امکانات مورد نیاز این خودروها از دیگر مواردی است که نروژ برای ایجاد تحولی اساسی در حمل و نقلش باید به آن دست پیدا کند.

رویای غیر‌بنزینی نروژ