استفاده مدیران از ترمینولوژی «دنیای اقتصاد»
سعید فائقی - معاون سابق سازمان تربیت بدنی «دنیای اقتصاد» از سه ویژگی مهم برخوردار است. اول اینکه سرتیترهای صفحه اول «دنیای اقتصاد» به سوژه‌های حقیقی و واقعی می‌پردازد و از طرح سوژه‌های جنجالی پرهیز می‌کند. دوم تنوع تیترها به نوعی انتخاب می‌شوند که دربرگیرنده ذائقه همه سلیقه‌ها هستند. به‌خصوص خواست طبقه متوسط جامعه. یعنی دارای جامعیت و فراگیری اقشار مختلف مخاطب است که می‌توانند با توجه به تنوع مطالب، نیاز خود را در صفحات داخلی تامین کنند، سوم، اینکه «دنیای اقتصاد» به‌خوبی می‌دانست تیپی از طبقه متوسط تفکر جهش به سمت طبقه بالا را دارند و به‌خوبی برای هدایت آنها برنامه‌ریزی کرد، به نظر حقیر «دنیای اقتصاد» در تولد بخش خصوصی مدرن ایران نقش درخور تحسینی داشته و البته بخش خصوصی سنتی را هم فراموش نکرده است، در دو سه ماه اخیر برداشت من حقیر بر این است که «دنیای اقتصاد» بیش از حد مدافع طرح‌های اقتصادی دولت است و این در آینده اگر ادامه یابد به جایگاه مردمی «دنیای اقتصاد» لطمه می‌زند.
آگهی‌های پایین صفحه اول به‌خصوص تبریکات چاپ شده برای انتصابات در نظر مخاطبان نوعی دولتی شدن را به ذهن متبادر می‌کند. تحلیل‌های منصفانه و نقدهای زیبا، به‌کارگیری خرد تخصصی و جمعی یا به تعبیری پرداختن به عقل نقاد نوبنیاد «دنیای اقتصاد» را به رسانه‌ای مدنی و مدرن تبدیل کرده و حمایت از برگزاری سمینارها و میزگردهای تخصصی و شفاف‌سازی و پرداختن به مسائل روز اقتصادی در بهره‌مندی خدمتگزاران حقیری مثل اینجانب بسیار موثر بوده است، به‌رغم اینکه متاسفانه مدیران ارشد اقتصادی و برنامه‌ریزی جامعه ما با خواندن کمتر سر و کار دارند و متاسفانه‌تر اینکه آرمانی فکر می‌کنند و گوش و چشم خود را کمتر به کار می‌گیرند، اکتیو بودن تحلیل‌ها و اجرایی بودن راهکارهای ارائه شده در روزنامه، مدیریت اقتصادی و برنامه‌ریزی را به سمت و سوی عملیاتی و قابل اندازه‌گیری سوق داده است و حوزه اقتصادی و تجاری و صنعتی را از مدل کیفی به مدل کمی ارتقا داده است و در خیلی موارد به دلیل ارتباطی که با حوزه مدیران ارشد کشور دارم بسیار خوشحال می‌شوم که می‌بینم از ترمینولوژی به کار گرفته‌شده در «دنیای اقتصاد» استفاده می‌کنند و «دنیای اقتصاد» سهم بسیاری را در نهادینه کردن عملگرایی در حوزه اقتصادی دارا است. بدیهی است ماندگاری هر جریانی در تعالی و روبه جلو و آینده حرکت کردن آن است. «دنیای اقتصاد» تنها به ساز و کار اقتصاد بازار متکی نباشد.
امروزه نئومارکسیست‌ها و نئوسوسیالیست‌ها هم در دنیای مدرن حرفی برای گفتن دارند، مطلق‌انگاری اقتصاد بازار می‌تواند یکسویه‌نگری را رواج دهد و به انحصارگرایی و مطلق‌گرایی بینجامد و این با منش چندصدایی و چندآوایی «دنیای اقتصاد» همخوانی ندارد.