قدرت اثرگذاری روی مدیران
قطب‌الدین صادقی - کارگردان و پژوهشگر تئاتر دنیای اقتصاد یک روزنامه تخصصی است و با روزنامه‌های عمومی تفاوت‌های زیادی دارد.من توقع جریان‌سازی‌های عمومی را از دنیای اقتصاد ندارم.توقع این است که بشود با مقالات تحلیلی در حوزه اقتصاد اندکی وضعیت نابسامان اقتصادی به‌خصوص در حوزه فرهنگ و هنر ایران را برای مسوولان و مقامات باز کنید.مدیران دولتی احتمالا کمترین چیزی که درک می‌کنند، اوضاع اقتصادی هنر است.برای همین هم وقتی چهار تا تابلو در کریستی به فروش می‌رسد، اولین عکس‌های یادگاری با هنرمندان را مدیران می‌گیرند. این دردی از این اقتصاد نابسامان دوا نمی‌کند.همین مدیران در مورد بنیانی‌ترین بحث‌های اقتصادی سرزمین ما که زندگی هزاران هنرمند درگیر آن است اطلاعی ندارند، چون به آنها گفته نمی‌شود.کار دنیای اقتصاد تحلیل این اوضاع نابسامان است.از زاویه تخصصی‌ای که کار می‌کنید شما روی مدیران تاثیرگذار هستید، پس باید شرایط موجود را برای آنها تحلیل کنید و چشم و گوش آنها را باز کنید.آنها نمی‌دانند.این روند حتما تاثیرگذار است.کمترین اثری که می‌توانم ذکر کنم این است که وقتی یک مقاله در مورد اقتصاد تئاتر نوشتم بسیار تاثیرگذار بود و به چند زبان ترجمه شد.براساس همین مقاله من بود که ردیف بودجه تئاتر در مجلس بالاتر رفت.رویکرد اصلی باید روی زندگی و معیشت هنرمندان متمرکز شود. همزمان باید درباره مدیریت بودجه تئاتر، توسعه سالن‌ها و توسعه مراکز حرف زده شود.هیچ‌کس هیچ چیزی در این زمینه نمی‌گوید.در حال حاضر سرانه تئاتر در ایران 70 تومان است.این یعنی دولت برای هر ایرانی در طول سال 70 تومان یا تنها 700 ریال در نظر می‌گیرد.شاید تعجب کنید، اما حقیقت دارد.بودجه امسال هم که بین فعالان تئاتر در ایران تقسیم شد، مشاهده شد که به هر تئاتری ماهی 2500 تومان می‌رسد.برای معیشتی که همه چیز از جمله اجاره خانه و تامین خانواده را شامل می‌شود تنها 2500 تومان در ماه برای هر نفر.با شعار هیچ اتفاقی نمی‌افتد.باید این مسائل برای اهل فرهنگ و هنر حل شود.