آموزش محیطزیست از عهده یک وزارتخانه خارج است
ایرج جهانگیر مدیرعامل مجموعه ارم آموزش محیطزیست به کودکان از اهمیت ویژهای به خصوص در ایران برخوردار است، از این رو که در حال حاضر ما در کشورمان با تخریبهای گستردهای در این حوزه مواجه و در بالای لیست کشورها در حوزه بیابانزایی و جنگلزدایی قرار گرفتهایم. به این ترتیب ایران به همراه چند کشور دیگر از جمله کشورهایی محسوب میشود که هر ساله بخش بزرگی از خاک مرغوب خود را از دست داده و بیابان جایگزین آن میشود. در همین راستا آموزش کودکان میتواند بهعنوان راهکاری در نظر گرفته شود تا نسلهای آتی به محیطزیست توجه بیشتری کرده و پاسدار آن باشند.
ایرج جهانگیر مدیرعامل مجموعه ارم آموزش محیطزیست به کودکان از اهمیت ویژهای به خصوص در ایران برخوردار است، از این رو که در حال حاضر ما در کشورمان با تخریبهای گستردهای در این حوزه مواجه و در بالای لیست کشورها در حوزه بیابانزایی و جنگلزدایی قرار گرفتهایم. به این ترتیب ایران به همراه چند کشور دیگر از جمله کشورهایی محسوب میشود که هر ساله بخش بزرگی از خاک مرغوب خود را از دست داده و بیابان جایگزین آن میشود. در همین راستا آموزش کودکان میتواند بهعنوان راهکاری در نظر گرفته شود تا نسلهای آتی به محیطزیست توجه بیشتری کرده و پاسدار آن باشند. اما در این نوشتار تاکید بیشتر من بر مناطقی قرار دارد که در نزدیکی منابع طبیعی از قبیل جنگلها یا حاشیه رودخانهها، تالابها و کوهستانها قرار گرفتهاند و از آنها تحت عنوان جوامع بومی و محلی یاد میشود. مردم در این مناطق در ارتباط مستقیم با طبیعت قرار دارند و از این جهت باید آنها را در اولویت آموزش قرار داد؛ با وجود این در این راه نباید تنها به آموزش کودکان اکتفا کرد و بزرگسالان را از نظر دور داشت. ممکن است برخی عنوان کنند که ذهن افراد میانسال و کهنسال شکل و قوام گرفته و
تغییر دادن آن به راحتی ممکن نیست؛ در پاسخ به این افراد میتوان گفت برای دستیابی به هدف غایی که درگیر کردن کل منطقه است میتوان نقطه آغاز حرکت را کودکان قرار داد و در گامهای بعدی با تشکیل کارگاههای متعدد کلیت مجموعه را تحت آموزش قرار داد و با فرآیند تسهیل دانش بومی را در آنها زنده کرد.
اما آموزش محیطزیست نیز همانند هر فعالیت دیگر نیازمند منابع مالی برای اجراست. در این راه به نظر من باید تمام نهادها و افراد به عنوان مسوولیت اجتماعی خود وارد عمل شوند، زیرا این امر از عهده یک سازمان یا حتی وزارتخانه خارج است؛ افراد میتوانند با رعایت کردن اصول محیطزیستی یا ورود به یک سازمان مردمنهاد به مسوولیت فردی خود در قبال جامعه عمل کرده و همچنین وارد یک فرآیند مشارکتی با جوامع محلی شوند. بنگاههای اقتصادی نیز در مقابل با حمایت از چنین حرکتهایی و گذاشتن منابع مالی در اختیار این سازمانها برای اجرای طرحهایشان این امید را میتوانند در دلها ایجاد کنند که ایران برخلاف گفته کارشناسان در آینده نه تنها دچار بحران نخواهد شد، بلکه الگویی خواهد بود برای کشورهایی که درصدد دستیابی به توسعه پایدار و همهجانبه هستند.
اما آموزش محیطزیست نیز همانند هر فعالیت دیگر نیازمند منابع مالی برای اجراست. در این راه به نظر من باید تمام نهادها و افراد به عنوان مسوولیت اجتماعی خود وارد عمل شوند، زیرا این امر از عهده یک سازمان یا حتی وزارتخانه خارج است؛ افراد میتوانند با رعایت کردن اصول محیطزیستی یا ورود به یک سازمان مردمنهاد به مسوولیت فردی خود در قبال جامعه عمل کرده و همچنین وارد یک فرآیند مشارکتی با جوامع محلی شوند. بنگاههای اقتصادی نیز در مقابل با حمایت از چنین حرکتهایی و گذاشتن منابع مالی در اختیار این سازمانها برای اجرای طرحهایشان این امید را میتوانند در دلها ایجاد کنند که ایران برخلاف گفته کارشناسان در آینده نه تنها دچار بحران نخواهد شد، بلکه الگویی خواهد بود برای کشورهایی که درصدد دستیابی به توسعه پایدار و همهجانبه هستند.
ارسال نظر