موضوع نان یک مساله دیروز تا امروز نیست
علی فاضلی رئیس اتاق اصناف ایران از سال 91 دست‌اندرکاران بخش تولید نان به دنبال اصلاح قیمت آن بوده و هم تولیدکننده و مصرف کننده از وضعیت قیمت نان ناراضی بودند ضمن اینکه مصرف‌کنندگان نیز معتقدند که کیفیت نان هیچ‌گاه راضی کننده نیست و از شرایط فعلی گله مند هستند. به همین جهت مجموعه تولیدکنندگان نان بر این باورند که باید اصلاح قیمت صورت گیرد، اما از سال 91 تا ابتدای آذر ماه سال جاری هیچگاه نتوانستند موافقت دولت را برای اصلاح قیمت نان جلب کنند. اما هم‌اکنون که قیمت نان اصلاح شده است هنوز هم بخش تولید نرخ‌های فعلی را راضی‌کننده نمی‌داند، چراکه تورم بالای 30 درصدی که از ابتدای روی کار آمدن دولت یازدهم به اذعان رئیس‌جمهور وجود داشت گریبان بخش تولید را گرفته بود و از سوی دیگر دستمزدها نیز به صورت سالانه افزایش یافته و هزینه‌های جانبی نیز هر سال در بخش تولید سربار می‌شود.
بنابراین تولیدکنندگان توانستند دولت را قانع کنند که اصلاح قیمت را صورت دهد، اما اینکه چگونه این اصلاح قیمت صورت گیرد و اعمال شود جلسات متعددی در دولت با حضور کارشناسان، نمایندگان وزرا و تولیدکنندگان برگزار شد و همه به این جمع‌بندی رسیدند که باید با یک شیب ملایم به سمت اصلاح قیمت نان حرکت کرد و بر این اساس کارگروه‌های مربوطه تصمیم گرفتند که حداکثر سقف اعمال شده برای قیمت نان ۳۰ درصد باشد، اما همین افزایش ۳۰ درصدی هم نتوانست تولیدکنندگان نان را قانع کند.
اما به‌دلیل اینکه این میزان افزایش نرخ مصوبه هیات وزیران است نهادهای مدنی در بخش اصناف و اتحادیه‌های مربوطه خود را مکلف به حمایت از دولت دانستند و از این میزان افزایش قیمت تمکین کردند و البته حرف حق خود را نیز مبنی بر نرخ فعلی افزایش قیمت به گوش دولت رساندند و البته ایراداتی هم به این طرح وارد است که امید می‌رود در حین اجرای مصوبه اصلاح شود و اما در بخش مصرف‌کنندگان، یقینا گرفتاری بزرگی که در کشور وجود دارد موضوع عدم مصرف صحیح نان در سطح خانوار و جامعه است که تاکنون مدیریت نشده و مردم به عنوان مصرف کنندگان عمده این کالای گرانبها هیچ گاه آن را به درستی مصرف نمی‌کنند و البته کیفیت نان نیز تا حدودی این اجازه را نمی‌دهد.
در این میان نانوایان بر این باور هستند که آرد غیرکیفی و افزودنی‌های غیراستاندارد در اختیارشان قرار می‌گیرد که در کنار نامناسب بودن قیمت منجر به بی‌کیفیت شدن محصول می‌شود و البته این قابل پذیرش نیست و روند تولید نان در کشور باید به گونه‌ای اصلاح شود که ما با کمترین دورریز مواجه باشیم شاید اشکال اصلی به عدم آموزش نانوایان برمی‌گردد که طی سال‌های گذشته از آن غافل بوده‌ایم که به نظر می‌رسد سازمان فنی و حرفه‌ای در کنار اتاق اصناف ایران باید بر آموزش نانوایان همت گذارد، اما آموزش خانوارها را نباید از یاد برد؛ چراکه نان یک ثروت ملی است و بخش عظیم نانی که در کشور تولید می‌شود به زعم مردم غیرقابل مصرف بوده و دورریز می‌شود درحالی‌که این توجیه پذیرفتنی نیست.
به هر حال امید می‌رود، در حال حاضر با افزایش مرحله‌ای قیمت، زمینه تولید نان خوب در کشور فراهم شود، اما باید به این نکته نیز توجه کرد که واردات گندم در تولید آرد عمدتا در دست دولت است و تولیدکننده باید آرد کیفی را از دولت تحویل بگیرد، اما قیمت نیز باید به نحو مطلوبی اصلاح شود که امیدواریم این فرآیند با اجرای طرح اصلاح مرحله‌ای قیمت گندم، آرد و نان محقق شود، اما تازمان تحقق کامل آن نانوایان سخاوتمندانه از مصوبه دولت تمکین می‌کنند.