نتیجه یک تحقیق نشان داد: نشریات ورزشی تنها به یک رشته ورزشی و آن هم فوتبال توجه دارند و عمده مطالب به دو تیم مطرح کشور یعنی استقلال و پرسپولیس اختصاص داده شده است.

دکتر محمدرضا کردی در مطالعه کمی و کیفی منابع انسانی شاغل در بخش ورزشی رسانه‌های گروهی کشور در بخش توجه ویژه مطبوعات ورزشی به ورزش فوتبال این پژوهش که در دانشگاه تهران انجام شده است، به این نتیجه رسید که عمده مطالب نشریات ورزشی به دو تیم استقلال و پیروزی اختصاص داده شده و ۸۵ درصد تیترهای اول و دوم روزنامه‌های ورزشی کشور به رشته فوتبال مربوط بوده است. تنها رشته‌هایی که در حد مسابقات جهانی، المپیک یا آسیایی قادر به کسب مدال باشند، تیترهای معدودی را در صفحه اول روزنامه‌های ورزشی به خود اختصاص داده‌اند.

روزنامه‌های مورد بررسی بیش از ۷۵درصد تیترهایشان دارای ارزش‌های خبری «شهرت»، «تازگی» و «برخورد» بوده است و تقریبا تمامی روزنامه‌های ورزشی یا از چهره و نام ورزشکاران مشهور سود جسته‌اند یا به ارایه اخبار و مطالب نو و تازه‌ای پرداخته‌اند و یا از مسوولان فوتبال، تیم‌ها، بازیکنان و مربیان فوتبال انتقاد کرده‌اند. دو ارزش خبری فراوانی و دربرگیری‌، جای چندانی در تیترهای اول و دوم روزنامه‌های ورزشی نداشته است.

شخصیت‌های ورزشی که به دفعات در تیترهای اول و دوم تکرار شده‌اند، عموما مربوط به رشته فوتبال بوده است. تیم‌های استقلال و پرسپولیس، مربیان و بازیکنان دو تیم و تیم ملی جزو شخصیت‌های ورزشی‌اند که تقریبا عضو ثابت تیترهای روزنامه‌های ورزشی هستند.

از لحاظ فراوانی «اخبار» ورزشی، بیش از ۷۵درصد اخبار به رشته‌های دیگر که عموما «کشتی» «والیبال» بسکتبال، ورزش‌های رزمی و ورزش‌های بانوان بوده، اختصاص داشته است.

«گزارش» بازی‌های لیگ برتر ایران یا لیگ‌های معتبر خارجی، «گفت و گو با مربیان و فوتبالیست‌های داخلی وخارجی» و «یادداشت‌هایی» در باب مسایل فوتبال، سه سبک نوشتاری پر مصرف در روزنامه‌های ورزشی کشور است. به طوری که بیش از ۷۰درصد مطلب روزنامه‌های ورزشی کشور با این ۳ سبک نگارش در می‌آید.

چاپ مطالب آموزشی، نقد، تفسیر بازی‌های بازیکنان و مقاله کمتر از ۱۰درصد حجم روزنامه‌ها را پر کرده است. از لحاظ «جنسیت» تمامی روزنامه‌های مورد بررسی به ورزش مردان بیشتر از ورزش بانوان پرداخته‌اند.

به علت توجه بیش از حد به فوتبال که ورزشی است مردانه، تنها ۷درصد اخبار و رویدادهای منتشر شده در روزنامه‌های ورزشی به بانوان و جنسیت مونث اختصاص یافته است.

ایراد سومی که می‌توان به آن اشاره‌ای کلی داشت، «عدم اتخاذ سیاستی شفاف و روشن در فوتبال، امور حیاتی و کلان ورزش» است. به عبارت دیگر، رویکرد اکثر روزنامه‌های ورزشی در فوتبال هواداری یا عدم‌هواداری از استقلال یا پرسپولیس و یا انتقاد بی حد و حصر از فوتبالیست‌ها یا مربی خاصی قابل شناسایی است. به عنوان مثال رویکرد روزنامه‌های ورزشی در قبال لیگ حرفه‌ای، چگونگی استخدام مربیان درجه اول فوتبال جهان برای تیم ملی و باشگاه‌ متناسب با امکانات داخلی، عملکرد فدراسیون فوتبال، نحوه برخورد بازیکنان و مربیان خاطی و بی‌انضباط و .. رویکردی مبهم ونامشخص است. به طوری که گاهی مطلبی متضاد همدیگر در این روزنامه‌های ورزشی به چشم می‌خورد.

باتوجه به گزارش‌های تحلیل محتوای روزنامه‌های ورزشی، تفاوت‌هایی در میان روزنامه‌های ورزشی نسبت به یکدیگر وجود دارد که بیشتر سلیقه‌ای است و چندان تاثیرگذار و تعیین‌کننده نیستند.

این تفاوت‌های‌ شکلی، بیشتر براساس ذائقه و سلیقه خوانندگان روزنامه‌ها شکل می‌گیرند. از جمله ارائه حجم فراوان اخبار، چاپ پوسترهای رنگی در صفحات میانی و پشت روزنامه‌ها، رویکردی انتقادی‌تر به مقوله ورزش علی‌الخصوص فوتبال، تهیه مطالب سرگرم کننده مانند مسابقات، جدول و ... عمده‌ترین تفاوت‌های موجود در میان نشریات مورد مطالعه دارند.