فوتبال به من همه چیز داده است

دیوید بکام همچنان دوست دارد در تیم ملی فوتبال انگلیس بازی کند. ستاره ۳۵ ساله تیم فوتبال لس‌آنجلس گالکسی در حاشیه جام‌جهانی فوتبال زنان در رده سنی زیر ۱۷ سال، گفت‌وگوی مفصلی با سایت فیفا در مورد لیگ آمریکا، امیدهایش برای بازی دوباره در تیم ملی و این که پس از ۶ ماه دوری از میادین به دلیل مصدومیت چه شرایطی دارد انجام داده که در زیر می‌آید : در حالی برای اولین بار پس از ۶ ماه به لس آنجلس گالکسی بازمی‌گردی که در این مدت از مصدومیت رنج می‌بردی پس از ۶ ماه دوری از میادین، اکنون چه احساسی داری؟

من ۲۰ دقیقه در نخستین بازی‌ و در دیدار بعد نیز ۴۰ دقیقه بازی کردم. در بازی مقابل نیویورک احساس خوبی داشتم. از اینکه ۹۰ دقیقه به صورت کامل در زمین بازی کردم، شگفت‌زده شده بودم، اما این بسیار عالی است که تو در اولین بازی‌ات کاملا آماده باشی. واقعا سخت است که ۶ ماه دور از میادین باشی، اما پس از آن آماده بازی نباشی.

مصدومیتی که از ناحیه آشیل داشتی باعث شد تا از جام‌جهانی ۲۰۱۰ که می‌توانست چهارمین جام‌جهانی‌ات باشد، دور بمانی. این موضوع چقدر برایت سخت بود؟

این بسیار سخت است که برای مدت زمانی طولانی دور از میدان باشی و نتوانی بازی کنی، چرا که بازی کردن چیزی است که من همواره به آن علاقه داشته‌ام. وقتی که دچار مصدومیتی می‌شوی که تو را برای یک مدت طولانی از آمادگی دور نگه می‌دارد، باید روی بهتر شدن، تمرکز کنی و این همیشه باعث آرامش خاطر است که وقتی بازمی‌گردی، می‌توانی آن کاری که دوست داری را انجام دهی.

در خصوص صحبت‌های اخیر فابیو کاپلو که گفته بود ممکن است بازی‌های ملی بکام در حالی که ۱۱۵ بازی ملی انجام داده تمام شود حرف‌های زیادی زده شده. آیا ما دیگر بکام را در لباس تیم ملی انگلیس نمی‌بینیم؟

خیر، این گونه نیست. اما اینکه بازی‌های من در تیم ملی تمام شده یا نه واقعا به من بازنمی‌گردد. من می‌خواهم همچنان به آماده بودن برای بازی در تیم ملی ادامه دهم. این تمام چیزی است که می‌توانم انجام دهم. من همواره برای بازی در تیم ملی انگیزه داشته‌ام و این موضوع از ۱۵ سال پیش تاکنون وجود داشته. از زمانی که خیلی کوچک بودم نهایت آرزویم بازی در تیم ملی انگلیس بود. حال این راه برای من تمام شده است یا نه، نمی‌دانم، اما من برای به دست آوردن آمادگی‌ام به سختی کار خواهم کرد؛ چرا که این مهمترین کار برای من در حال حاضر است. من قبلا یک بار این کار را کرده‌ام.

آیا تیم ملی انگلیس در مسیر درستی حرکت می‌کند؟

من امیدوارم که انگلیس به حرکت رو به جلوی خود و میدان دادن به بازیکنان جوان ادامه دهد. این یک امر مهم برای آینده انگلیس در سطح بین‌المللی است.

تو تابه‌حال دو بار به صورت قرضی از لیگ آمریکا به میلان نقل مکان کرده‌ای. آیا در پایان این فصل نیز که مصادف با ماه نوامبر است به اروپا خواهی رفت؟

فکر نمی‌کنم. من هیچ وقت نمی‌گویم «هیچ‌وقت»، اما بعد از مصدومیتم نیاز دارم که آمادگی‌ام را به صورت کامل بازیابم. به‌طور قطع نمی‌توانم بگویم، اما باید بنشینیم و منتظر اتفاقاتی که می‌افتد بمانیم.

فکر می‌کنی که لیگ حرفه‌ای آمریکا(MLS) می‌تواند به یکی از لیگ‌های حرفه‌ای دنیای فوتبال تبدیل شود؟

من فکر می‌‌کنم لیگ آمریکا توانایی تبدیل شدن به یکی از بهترین لیگ‌های دنیا را دارد. ما هرساله شاهد هستیم که تیم‌های جدیدی خود را به این لیگ معرفی می‌کنند. فقط در سال جاری رافا مارکس و تیری ‌آنری به MLS آمدند و اینها نام‌های بزرگی هستند.

اگر باشگاه‌ها به این کار ادامه دهند و بازیکنان باکیفیت بیشتری را به آمریکا بیاورند MLS می‌تواند با سایر لیگ‌های دنیا رقابت کند.

از زمانی که در شرق لندن بودی تا زمان حال که در بورلی هیلز هستی مدت زیادی از کار حرفه‌ای تو می‌گذرد. می‌توانی کمی راجع به آنچه فوتبال به تو داده صحبت کنی؟

فوتبال به من همه چیز داده است. من خیلی چیزها را مدیون فوتبال هستم. بزرگ‌ترین چیزی که فوتبال به من داده دیدن دنیا و در کنار آن تجربه بازی در چند لیگ معتبر جهان و در چند باشگاه بزرگ بوده است، همچنین به من این شانس را داده که مانند الان به ترینیداد و توباگو بیایم و شاهد بازی بچه‌ها در آکادمی‌ام باشم و خوشبختانه بعضی از این بچه‌ها استعداد‌های بالایی دارند. اینها تمام چیزی است که من در مورد تمامی سال‌های بازیگری‌ام گرامی می‌دارم.