خرید ورزشکار ، تجارت جدید اعراب!

جامع نیوز - اوایل سال ۸۲ با تغییر تابعیت فرزند رییس فدراسیون شمشیربازی کشورمان و دریافت گذرنامه قطری توسط وی، برای نخستین بار بحث سرمایه‌گذاری اعراب روی ورزشکاران سایر کشورها داغ شد. کشورهای حوزه خلیج فارس، از ۱۰سال گذشته با تغییر رویه در نوع قهرمان‌پروری‌شان، نیروهای ورزش خارجی را به جای ورزشکاران داخلی وارد جریان ورزش کردند. در این برنامه، مدیران اتحادیه ورزش عرب تصمیم گرفتند به جای سرمایه‌گذاری روی ورزشکاران داخلی که عمدتا بدون استعداد بودند، از ورزشکاران مطرح خارجی بخواهند تا با دریافت مبلغی، تابعیت این کشورها را بر عهده بگیرند. آغاز این فعالیت نیز با حضور پنج وزنه‌بردار کشور بلغارستان در ترکیب تیم ملی کشور قطر بود.

برپایی مسابقات اتومبیلرانی A۱ که تحت حمایت یکی از امیران کشور امارات است و برپا شدن اولین مسابقه فرمول یک در ابوظبی در سال ۲۰۰۹ از مهم‌ترین برنامه‌های سرمایه‌گذاری در ورزش‌های موتوری بود.

کشورهای عربستان سعودی، قطر، عمان، کویت و امارات متحده عربی از افزایش قیمت نفت سود عمده ای برده اند و اکنون باید درآمد خود را صرف چیزی به‌جز هتل و ویلاهای مجلل در خارج از کشور بکنند.

متقاعد کردن ورزشکاران کنیایی برای پذیرش ملیت قطری، برای قطر در دو و میدانی پر سود بوده است.

این روند با استفن که‌رونو دونده‌دو‌های نیمه استقامت آغاز شد که در سال ۲۰۰۳، به ازای ماهانه ۱۰۰ دلار تا آخر عمر، ملیت کنیایی خود را با گذرنامه قطری عوض کرد و نام خود را به سیف سعید شاهین تغییر داد.

مقام‌های دو و میدانی کنیا می‌گویند قطر به آنها قول داده بود در برابر تغییر ملیت دونده‌ها، یک استادیوم در شهر الدورت بسازد، اما آنها شکایت می‌کنند که این موضوع هیچگاه محقق نشد.

گابریل باتیستوتا، ستاره آرژانتینی فوتبال در سال ۲۰۰۴ با قراردادی معادل ۶ میلیون و ۹۰۰ هزار دلار به مدت دو سال به تیم العربی پیوست. سپس روماریو، مهاجم سرشناس برزیلی، مارسل دسایی، مدافع پیشین چلسی، فرانک لبوف، و استفان افنبرگ آلمانی راهی تیم‌های این لیگ شدند.

با این حال رسانه‌های جهانی از انتقاد شدید سپ بلاتر، رییس فیفا، فدراسیون جهانی فوتبال، از فعالیت موسسه ای به‌نام آکادمی‌اسپایر(Aspire) خبر دادند که ۶۰۰۰ کارمند آن، با ارزیابی بیش از نیم میلیون پسر نوجوان، بهترین بازیکنان جوان فوتبال را از هفت کشور آفریقایی کامرون، نیجریه، سنگال، غنا، آفریقای جنوبی، کنیا و الجزایر تحت برنامه‌ای بورسیه مانند، به دوحه منتقل می‌کنند و امکان تحصیل و تعلیم فوتبال را در اختیار آنها قرار می‌دهند.

بلاتر در پاسخ به نامه ای از سوی پنج عضو پارلمان اروپا درباره اهداف واقعی پروژه اسپایر ابراز نگرانی کرده بودند، گفت: برپایی شبکه‌های استخدام در این هفت کشور اهداف واقعی موسسه اسپایر را بر ملا می‌کند. این موسسه یک مصداق کامل استثمار است.