دنیای اقتصاد: بعد از اعلام نتایج دوازدهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری و پیروزی قاطع حسن روحانی، مردم تهران در انتظار روشن شدن تکلیف شورای شهر بودند. پس از گمانه‌زنی‌های بسیار زیادی که روز شنبه انجام گرفت، نهایتا حوالی ظهر یکشنبه بود که فرماندار تهران اولین نتایج رسمی شمارش آرای صندوق‌ها را اعلام کرد و مشخص شد لیست مورد تایید اصلاح‌طلبان برنده شورای شهر پنجم خواهد بود. به این ترتیب مردم تهران که در آخرین انتخابات مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان نشان داده بودند به رای دادن «لیستی» خو گرفته‌اند، بار دیگر با همین رویکرد ۲۱ نامزد لیست امید را روانه شورای شهر کردند.

فارغ از تحلیل‌های سیاسی این ماجرا که محمل تخصصی خودش را می‌طلبد، یکی از مهم‌ترین نکته‌های لیست برنده امید آن است که نام هیچ ورزشکاری در آن دیده نمی‌شود. در سال‌های گذشته حضور قهرمانان بازنشسته ورزشی در شورای شهر با حاشیه‌های بسیار زیادی همراه بود و به دفعات مورد انتقاد کارشناسان، رسانه‌ها و البته شهروندان قرار گرفت. از یکسو نابسامانی‌های گاه و بیگاه شهر تهران و از سوی دیگر رفتار و گفتار عجیب برخی از ورزشی‌های شورا باعث شد خیلی‌ها تصمیم بگیرند این بار با حضور در انتخابات، فضای دیگری را بر مرکز تصمیم‌سازی شهر تهران حاکم کنند. به این ترتیب بار دیگر افزایش مشارکت مردم در انتخابات موجب غربال دقیق‌تر نامزدها شد و کسانی را راهی مراکز قدرت کرد که انتظار می‌رود رویکردی تخصصی‌تر در زمینه مسائل شهری و اجتماعی داشته باشند.

قهرمانان را نخواستند

براساس لیست اولیه‌ای که دیروز فرماندار تهران اعلام کرد و بعید است آرایش آن تا انتها تغییر کرده باشد، از بین چهره‌های ورزشی بیشترین رای وارد سبد علیرضا دبیر شده است که روی پله بیست‌وسوم تهران قرار گرفته، اما فاصله بسیار زیادی با آخرین عضو راه یافته به شورا دارد. دبیر چهار سال پیش با کسب حدود ۴۰۰ هزار رای به‌عنوان نفر دوم لیست وارد شورای شهر تهران شد، اما این بار افزایش مشارکت و احساس مسوولیت شهروندان باعث شد این قهرمان پیشین کشتی ایران با تکرار همین عدد، جایی بین ۲۱ عضو برنده نداشته باشد و پشت درهای بسته شورا بماند. آنچه مسلم است اینکه عملکرد ترکیب ورزشی- هنری شورای شهر در سال‌های اخیر به هیچ‌وجه مورد قبول قاطبه شهروندان نبوده و آنها با وجود احترام قلبی که برای قهرمانان ورزش کشور قائلند، تصمیم گرفتند چهره‌های دیگری را بر مسند قدرت بنشانند. جالب است که وقتی علیرضا دبیر در گزینش اولیه رد صلاحیت شد، ادعا کرد به‌عنوان یک قهرمان المپیک حقش نبوده چنین برخوردی با او صورت بگیرد و در این زمینه به نوعی سرمایه‌سوزی شده است. حالا اما او جواب رد را به‌طور مستقیم و بی‌واسطه از خود شهروندان می‌گیرد تا مشخص شود فن و بدل زدن روی تشک، لزوما با مدیریت در کلان‌شهری مثل تهران تناسب ندارد.

خبر عجیب درگیری

دیروز اما همزمان با اعلام نتایج اولیه انتخابات پنجم، خبر رسید در صحن شورای شهر درگیری فیزیکی جدی و زشتی بین عباس جدیدی و علیرضا دبیر به‌وجود آمده است. از قرار معلوم دعوای مورد نظر چندان بی‌ارتباط با دور ماندن این دو نفر از فهرست برندگان انتخابات هم نبوده و کار را به تشنج و پرتاب مشت کشانده است. به نظر می‌رسد این یک اختتامیه تلخ برای ورزشی‌های شورا بود؛ آنهایی که در طول چهار سال گذشته بارها با تکرار چنین سکانس‌هایی در مورد خودشان تردید ایجاد کردند و نهایتا کار به حذف دسته‌جمعی آنها از شورا کشید. از قضا عباس جدیدی که دیروز آن طرف گود ایستاده بود، یکی از خبرسازترین ورزشی‌های شورا بود؛ کسی که یک روز تصویر عکس گرفتنش با منصور پورحیدری که در بستر بیماری بود، حسابی جنجال به پا کرد و روز دیگر اظهارنظر تند و عجیبش در مورد هنرمندان باعث هیاهو شد. به هر حال انتظار می‌رود با ترکیب جدید، شورای شهر دیگر از تحمل هزینه‌های اضافی و کاملا غیرضروری معاف شود و اعضا با تمرکز بیشتری به کار اصلی‌شان مشغول شوند. در مورد ورزشی‌ها هم بهتر آن است که به حوزه تخصصی‌شان برگردند و اگر کاری از دست‌شان بر می‌آید، همان‌جا انجام بدهند. گو اینکه حتی در عرصه ورزش هم کار مدیریتی تبحر خاص خودش را می‌طلبد و یک قهرمان با سابقه ضرورتا نمی‌تواند مدیری خلاق، مدبر و کارگشا هم باشد.