گروه فرهنگ و هنر: اگرچه سال گذشته هم جشنواره زیر نظر سازمان سینمایی برگزار شد اما خیلی‌ها سیاست‌گذاری‌های دوره گذشته را هم محصول تصمیم‌سازی‌های دولت دهم می‌دانستند و سی‌وسومین دوره جشنواره فیلم فجر از آن‌رو اهمیت داشت که کارنامه دولت در بخش سینما را به نمایش می‌گذاشت. با این استدلال چهارشنبه شب فستیوال سینمایی در حالی به‌کار خود پایان داد که همه چیز بنا بر برنامه‌ریزی‌های انجام شده برگزار شد. قضاوت‌ها و نقد عملکرد جشنواره بی‌تردید می‌تواند چراغی باشد برای آینده. رسیدن به نقطه مطلوب در جشنواره‌ای که سال‌ها از آن فاصله گرفته بود. به همین بهانه در این صفحه حرف‌های برگزیدگان مهم‌ترین بخش‌های این جشنواره را مرور کرده‌ایم که نگاهی تحلیلی به چگونگی برگزاری این جشنواره هم به حساب می‌آید.

بهترین فیلم جشنواره و بهترین فیلم تماشاگران: رخ دیوانه بیتا منصوری (تهیه‌کننده): امری که چندین سال دغدغه‌ام بود، انجام شد و خوب هم انجام شد. نتیجه زحمات کل گروه به‌ثمر رسید و من از این اتفاق بسیار خوشحالم. «رخ دیوانه» فیلمنامه و اجرای خوبی داشت. اگر یک فیلمنامه را به
۱۰ فیلمساز مختلف بدهید، ۱۰ فیلم متفاوت تولید خواهد شد. هدایت کارگردان فیلم، منجر به اجرای درست فیلمنامه شد. از همه مهم‌تر اینکه «رخ دیوانه» با مخاطب ارتباط بسیار خوبی برقرار کرد. سیمرغ کار را سخت‌تر می‌کند و مسوولیت را بیشتر. همیشه سینماگران را با آخرین اثرشان می‌سنجند، دریافت این سیمرغ من را به سمت انجام کارهایی بهتر از این اثر رهنمون می‌سازد. برای اینکه اعتبارم حفظ شود، بدون شک به دنبال کار بهتر خواهم رفت و به پیشرفت و ارتقا خواهم اندیشید.

بهترین کارگردان: ابوالحسن داوودی برای فیلم رخ دیوانه
ابوالحسن داوودی: سیمرغ به نظر من یک تیغ دو دم است. یعنی ممکن است هم آدم‌ها را وسواسی کند و به سوی کمال سوقشان دهد و هم ممکن است سبب غرورشان شود. درحالی‌که به نظر من در هر سن و مرحله‌ای، اصولا کسب هر نوع اعتبار و جایزه‌ای، کار را سخت‌تر می‌کند. دست‌کم کار من یکی برای فیلم بعدی‌ام سخت‌تر می‌شود و به نوعی دریافت هر جایزه‌ای ایجاد توقع می‌کند. دریافت این دست جوایز، دست‌کم در خود من آن وسواس را دامن می‌زند تا غرور را. حقیقتا من در حیطه کاری خودم با شکست‌های بسیاری مواجه شدم و چیزهایی که از کنار این شکست‌ها یاد گرفتم خیلی بیشتر بوده تا در پیروزی‌ها. درواقع این شکست‌ها راهگشای پیروزی‌ها شدند. بنابراین قدرشان را می‌دانم؛ چون سال‌ها در سینما بودم، خیلی شاید هیجانی از جنس جوانان نداشته باشم؛ اما امیدوارم وقتی که جوانان این جوایز را می‌گیرند، بیشتر آن وسواس و توجه به کمال برایشان اهمیت داشته باشد تا غرور از آن جایزه بیرون آمده. مثل سینمای همه جهان، سینمای ما نیز به انرژی و خون تازه نیاز دارد. یعنی هر نسلی یک زمانی بازنشسته می‌شود و به کنار می‌رود و این جوانان هستند که باید جای آنان را پر کنند. نخستین و مهم‌ترین شاخصه جوانان هم، به روز بودنشان است؛ به آن معنا که با جامعه و حتی جلوتر از جامعه باشند. آنجاست که عموم مردم، حرف این فیلمسازان را به عنوان بخش نخبه و الیت جامعه می‌پذیرند.

بهترین بازیگر نقش اول مرد: سعید آقاخانی برای بازی درفیلم خداحافظی طولانی
سعید آقاخانی: درمورد تاثیر این سیمرغ روی روند کاری آینده‌ام باید بگویم که به واقع نمی‌دانم چه اتفاقی خواهد افتاد. باید حرکت رو به جلو را ادامه داد تا ببینیم چه پیش می‌آید. من سعی می‌کنم تا کارهایی انجام دهم که ضمن به همراه داشتن پیشرفت، بهتر از قبلی‌ها نیز باشد، اما به هر حال همه اینها بستگی به این دارد که چه فیلم‌هایی از این دست پیشنهاد بشود. در هر صورت امکان دارد بعد از این هم سراغ کارهای جدی بروم. جا دارد به تمامی همکارانم که کاندیدای این بخش بودند، تبریک بگویم؛ مخصوصا بازی سیامک صفری را خیلی دوست داشتم، امیدوارم آنها در آینده کاریشان موفق‌تر از آنچه باشند که امروز هستند.

بهترین بازیگر نقش مکمل مرد: هومن سیدی برای بازی در من دیه گو مارادونا هستم
هومن سیدی: این سومین سیمرغ جشنواره فجر است که دریافت می‌کنم. تلاش کردم
درخواست‌های بهرام توکلی به‌عنوان کارگردان را مو‌به‌مو اجرا کنم و در خدمت فیلم باشم. اگر اتفاق خوبی برای من افتاده و سیمرغ گرفته‌ام مدیون بهرام توکلی و گروه حرفه‌ای بازیگرانی هستم که در کنار هم نقش آفرینی کردیم؛ گلاب آدینه، سعید آقاخانی، جمشید هاشم پور، صابر ابر، بابک حمیدیان، ویشگا آسایش، سارا بهرامی، میثاق زارع و تمام افرادی که در فیلم بازی داشته‌اند. اگر من دیده شده‌ام، نتیجه بازی خوب آنها بوده است.

بهترین بازیگر نقش اول زن: باران کوثری برای بازی در کوچه بی‌نام
باران کوثری: دومین باری است که برای نقش اول سیمرغ دریافت می‌کنم. بازی در این نقش در لبه تیغ قرار داشت و ریسک بسیاری داشت. شاید در وهله اول اندکی توی ذوق می‌زد؛ اما تسلط هاتف علیمردانی روی فیلم‌نامه و راهنمایی‌های عمو فرهاد (فرهاد اصلانی) باعث شد که نتیجه قابل قبول حاصل شود. سیمرغ برای من یک تشویق بزرگ است؛ اما من به مسیری که در پیش گرفته‌ام، معتقدم؛ چه با سیمرغ و چه بدون سیمرغ. اگر سیمرغ را برای بازی‌هایم دریافت کنم، بسیار تشویق خواهم شد، انرژی‌ام زیاد خواهد شد و خیلی خوشحال خواهم شد؛ در مقابل اگر موفق به دریافت سیمرغ نشوم، سعی می‌کنم از نگرفتنش شکست نخورم.

بهترین بازیگر نقش مکمل زن: سحر دولتشاهی برای بازی در عصر یخبندان
سحر دولتشاهی: برای من به شخصه دریافت این سیمرغ، مسوولیت سنگینی می‌آورد تا آنجا که از این پس باید با یک احتیاط و دانش بیشتری کار کنم؛ چون معتقدم از این به بعد نباید در موقعیتی قرار بگیرم که بعدا به این نتیجه برسم که در انتخاب آن، اشتباه کردم. درواقع، نباید در انتخاب پروژه‌ای اشتباه کنم. بر این اساس باید با وسواس بیشتری فیلم‌های بعدی را انتخاب کنم. در مورد این فهرستی که خودم کاندیدا بودم باید بگویم که از تمامی بازی‌های این بازیگران لذت می‌برم. به‌عنوان نمونه، خانم پانته‌آ پناهیان، هم دانشگاهی بنده و البته یک ترم بالاتر بودند و همواره من از تماشای بازی ایشان لذت می‌بردم و کیف می‌کردم. همچنین خانم فرشته طائرپور و اینکه تا حدودی شرمنده شدم از اینکه در کنار چنین بازیگرانی این جایزه را گرفتم.