آمریکایی‌ها در بارگاه شی

پس از پیمودن این همه مایل، اکنون این پرسش مطرح می‌شود که آیا چین با اعزام وزرای ارشد چینی به واشنگتن پاسخ متقابل خواهد داد یا خیر؟‌ ایالات متحده آشکارا از وزیر خارجه چین، «وانگ یی» دعوت کرده، اما او هنوز نپذیرفته است. آخرین مقام ارشد چینی که به واشنگتن سفر کرد، وزیر بازرگانی چین، «وانگ ونتائو» بود که در اواخر ماه مه به این کشور سفر کرد. چین از اعزام مقامات به ایالات متحده سود زیادی دارد. این امر به جهانیان نشان می‌دهد که در حال تلاش برای کاهش تنش با واشنگتن است؛ به‌ویژه در زمانی که چین نیاز به تقویت اعتماد به اقتصاد متزلزل خود دارد. این دیدار همچنین می‌تواند به ایجاد زمینه‌ای برای دیدار بالقوه و مورد انتظار بین پرزیدنت بایدن و رهبر ارشد چین، شی جین پینگ در مجمعی در سانفرانسیسکو در ماه نوامبر کمک کند.

با این حال، پکن متعهد نبوده است. رویکرد این کشور می‌تواند منعکس‌کننده آشفتگی داخلی پس از برکناری غیرقابل توضیح و ناگهانی وزیر خارجه سابق این کشور «کین گانگ» در ماه ژوئیه باشد یا اینکه می‌تواند یک تاکتیک سخت با هدف انتقال نارضایتی «شی» از آن چیزی باشد که او به‌عنوان تلاش ایالات متحده برای مهار ظهور چین از آن نام می‌برد. همچنین می‌تواند حاکی از آن باشد که پکن در انجام این سفر برای گفت‌وگو، (با توجه به اینکه چقدر بعید است که دولت بایدن سیاست‌های سخت خود را کاهش دهد) هیچ سود مثبتی نمی‌بیند. «دنی راسل» معاون موسسه سیاست جامعه آسیا و دستیار سابق وزیر امور خارجه آمریکا گفت: «بازدید از ایالات متحده خطرات سیاسی دارد؛ به ویژه اگر نتایجی را که چین به دنبال آن است به همراه نداشته باشد.»

این خطرات شامل قرار دادن نمایندگان در معرض انتقاد و اعتراض است. چین برای بازدیدهای رسمی خود در خارج از کشور اهمیت زیادی قائل است. از زمان لغو «کووید صفر» در سال گذشته، «شی» فقط به کشورهایی سفر کرده که از او استقبال دوستانه شده است مانند عربستان سعودی، روسیه و اخیرا آفریقای جنوبی برای اجلاس گروه کشورهای نوظهور بریکس. «شی» از نشست ژوهانسبورگ به ظاهر پیروز بیرون آمد و موفق شد چهار عضو دیگر -برزیل، روسیه، هند و آفریقای جنوبی- را متقاعد کند که گروه را گسترش دهند. این تصمیم به «شی» این امکان را داد تا با وجود تضعیف جایگاه چین در برابر غرب به‌دلیل حمایت از روسیه، تصویر خود را به‌عنوان یک دولتمرد جهانی در کشور خود برجسته کند.

در همین حال، «هی لینگ» معاون نخست وزیر که ناظر بر سیاست‌های اقتصادی است، در ماه ژوئیه به پاکستان رفت. وانگ، وزیر امور خارجه، علاوه بر ژوهانسبورگ در ماه اوت به کامبوج، مالزی و سنگاپور سفر کرد. وزارت خارجه گفته است که چین و ایالات متحده درباره تعاملات «در تماس» بودند. وانگ یک ماه پیش برای بازدید از واشنگتن دعوت شد؛ سفری که برای برنامه‌ریزی سفر احتمالی «شی» به سانفرانسیسکو برای نشست همکاری اقتصادی آسیا و اقیانوسیه و دیدار با بایدن بسیار مهم تلقی می‌شود. چین ممکن است قصد نداشته باشد هیچ سفری به ایالات متحده را برنامه‌ریزی کند. برگزاری جلسات منحصرا در پکن می‌تواند به دولت «شی» کنترل بیشتری بر مذاکرات بدهد تا درباره مسائلی مانند محدودیت‌های تجاری و سرمایه‌گذاری دست برتر داشته باشد. راسل گفت: «وادار کردن «بربرها» به آمدن به پکن به‌عنوان ملتمس و استغاثه‌گر یک تاکتیک آزمایش‌شده و واقعیِ قدرت بازی چین است.» این برای چینی‌ها اهمیت دارد؛ زیرا دولت بایدن که چین را «پربسامدترین چالش ژئوپلیتیک آمریکا» توصیف می‌کند، درباره مسائلی که بیش از همه رهبران چین را ناامید می‌کند، تسلیم نشده است.