گورباچف که روز سه‌‌شنبه در سن ۹۱سالگی درگذشت، اجازه مراسم تشییع جنازه عمومی را دریافت کرد: مردم مسکو توانستند تابوت او را در تالار ستون‌‌ها، در مقابل کرملین؛ جایی که رهبران سابق شوروی سوگواری می‌‌کردند، تماشا کنند. اما پوتین، یک افسر اطلاعاتی باسابقه کاگ‌‌ب که فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی را یک «فاجعه ژئوپلیتیکی» خوانده است، حضور در مراسم تشییع جنازه کامل دولتی گورباچف را رد کرد. پوتین همچنین گفت که به‌دلیل شلوغ بودن مراسم در آن حضور پیدا نمی‌‌کند. گورباچف در زمان قدرتش بین سال‌های ۱۹۸۵ و ۱۹۹۱ تلاش کرد تا اتحاد جماهیر شوروی را با اصلاحات دموکراتیک متحول کند. در روسیه، بسیاری او را به‌خاطر رها کردن امپراتوری شوروی و همراه با آن موقعیت کشور به‌عنوان یک قدرت جهانی، سرزنش می‌‌کنند.

گورباچف به قهرمانی در غرب تبدیل شد؛ جایی که او را با محبت به‌عنوان «گوربی» می‌‌شناختند؛ زیرا به اروپای شرقی اجازه داد بیش از چهار دهه کنترل کمونیستی شوروی را از بین ببرد. او همچنین به آلمان شرقی و غربی اجازه داد که دوباره متحد شوند و معاهدات کنترل تسلیحات را با ایالات متحده منعقد کرد که «پرده آهنین» را برداشته و به جنگ سرد پایان داد.

دستاوردهای او با اعطای نوبل صلح در سال۱۹۹۰ مورد تقدیر قرار گرفت. اما زمانی که ۱۵ جمهوری شوروی از همان آزادی‌‌ها استفاده کردند و خواستار استقلال خود شدند، گورباچف قادر به جلوگیری از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال۱۹۹۱ نشد و این درست ۶سال پس از آن بود که وی به قدرت رسیده بود. برای اعطای این آزادی و هرج و مرج اقتصادی که برنامه آزادسازی «پرسترویکا» او به راه انداخت، بسیاری از روس‌ها نتوانستند او را ببخشند. روسای دولت‌ها و رهبران دولت‌های غربی که مطمئنا برای تشییع جنازه می‌‌آمدند نیز غایب بودند؛ زیرا شکاف در روابط شرق و غرب که با حمله روسیه به اوکراین در فوریه بیشتر شده است، مانع مهمی به‌‌حساب می‌‌آید. در عوض، تعداد ناشناخته‌‌ای از مردم روسیه از کنار تابوت باز برنده نوبل صلح گذشتند. ویکتور اوربان نخست‌‌وزیر مجارستان برای ادای احترام به مراسم خاکسپاری به مسکو سفر کرد و هیاتی وی را همراهی کرد. با این حال هیچ برنامه‌‌ای برای دیدار اوربان با پوتین وجود نداشت.