ایرنا: مجله «دیپلماتیک سوسایتی»، به‌عنوان یکی از معتبرترین نشریات سیاسی اتریش بیش از ۳۰ صفحه از شماره اخیر خود را به بررسی دستاوردها و پیشرفت‌های جمهوری اسلامی ایران اختصاص داده است و همچنین مقاله‌ای از وزیر امور خارجه ایران را به چاپ رساند. به گزارش «ایرنا»، بخش مربوط به ایران در مجله دیپلماتیک سوسایتی با مقاله‌ای از محمد جواد ظریف با عنوان «بنیادهای به هم وابسته صلح و امنیت جهانی» آغاز می‌شود و با مصاحبه‌هایی از سباستیان کورتس وزیرخارجه اتریش، رئیس انجمن دوستی ایران و اتریش، سفرای ایران در اتریش و اتریش در ایران و همچنین با مقالاتی از رایزن سیاسی کشورمان در وین و وابسته سابق اقتصادی اتریش در تهران ادامه می‌یابد.

معرفی زمینه‌های اقتصادی و سرمایه‌گذاری و همچنین دستاوردهای علمی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران از دیگر بخش‌های این مجله است که به‌عنوان یکی از معتبرترین نشریات تخصصی و دیپلماتیک به‌طور عموم در بین محافل دولتی و دیپلماتیک مقیم اتریش توزیع می‌گردد.

بخشی از متن مقاله وزیر امور خارجه ایران در مجله سوسایتی به این شرح است:

«بنیادهای به هم وابسته صلح و امنیت جهانی»

به نام خداوند که نامش یادآور همه خوبی هاست

«پیامبر است آنکو با دستان خود بذری جاودان از عشق بکارد و آنکو قلبش از مهر، از ایثار و عشق مالامال باشد کرده‌هایش پیامبرانه است، چنین کسی روحی دارد که در رودهای جوشیده از صلح و آرامش شنا می‌کند و قلبی که از محبت و عشق بی‌پایان، بی‌محابا در فوران است و غرقه دریای بی‌کرانه محبت است» اشتفان تسوایگ شاعر پرآوازه اتریشی

چند دوره مذاکرات میان جمهوری اسلامی ایران با کشورهای دیگر (۱+۵) که به مذاکرات هسته‌ای موسوم شده و اینجانب و هیات‌ همراهم نمایندگی دولت و ملت بزرگ و شریف کشورم را در آن بر‌عهده داشته‌ایم، در شهر تاریخی و زیبای وین در کشور اتریش برگزار گردید و دولت و مردم اتریش میزبان ما در این مذاکرات بوده‌اند. حکم ادب است که از دولت و مردم فرهنگ دوست، خوب و مهربان جمهوری اتریش تشکر کنم. از وزیر محترم امور خارجه و معاونان ایشان نیز که برای برگزاری موفقیت‌آمیز این نشست‌ها تلاش نموده‌اند، سپاسگزاری می‌کنم.

واقعیت آن است که نگاه جمهوری اسلامی ایران به‌ویژه رئیس‌جمهور روحانی به اتریش یک نگاه ویژه و مبتنی بر احترام و برادری است که ریشه در تاریخی از پیوندهای مبتنی بر بنیادهای فرهنگی، علمی و اقتصادی دو کشور دارد. خوشبختانه، اراده سیاسی بسیار خوبی که در رهبران دو کشور برای گسترش همکاری‌ها وجود دارد، شرایط خوبی را برای گسترش این پیوندها در همه زمینه‌ها فراهم آورده است.

باور دارم که با استفاده از فرصت‌ها و ظرفیت‌هایی که هم اکنون در هر دو طرف موجود است، می‌توانیم افق‌های جدیدی را در روابط دوجانبه بگشاییم.

صحنه کنونی روابط بین‌الملل شرایط، فرصت‌ها و در عین حال چالش‌های گوناگونی را پیش روی تمامی کشورها قرار داده است. تقریبا دیگر نمی‌توان مشکل یا موضوعی را مختص یک کشور یا یک منطقه تعریف کرد.

جهان امروز گرچه با جهش‌هایی بلند در زمینه دانش و فناوری و تکنولوژی پیشرفته به سوی یکپارچگی بیشتر قدم برمی‌دارد، اما در عین حال با مشکلاتی دست به گریبان است که به همان اندازه جهانی و همگانی هستند و حل آنها جز در سایه همکاری‌های دوجانبه و چند‌جانبه و رایزنی‌های منطقه‌ای و بین‌المللی و تقویت اعتماد متقابل میان کشورها میسور نیست؛ اصل تعامل و گفت‌وگو در شمار ضرورت‌های راهبردی برای همه دولت‌ها وکشورهایی است که به آینده امن بشریت و جهان دور از خشونت می‌اندیشند.

بدون ثبات و امنیت هیچ روند مثبتی در روابط بین کشورها و در درون جوامع شکل نخواهد گرفت. ثبات و امنیت زیربنای توسعه اقتصادی و شکوفایی همه ملت‌ها و جهان هستی است.

مناطقی از جهان و از جمله منطقه ما؛ منطقه خاورمیانه در شرایط حساس و شکننده‌ای قرار دارد و با تهدیدهای ویرانگری همانند فرقه‌گرایی، افراط‌گرایی، تروریسم و جنگ‌های ویرانگر داخلی مواجه است. اما آنهایی که تاریخ برایشان تنها ورق نوشته‌هایی رها در گردبادهای زمان‌های دور نیست، به خوبی در می‌یابند که این امور تهدیدهایی نیستند که در یکجا محصور بمانند و خود را در جغرافیای خاصی محدود سازند. مهاجرت‌های دسته‌جمعی، پرخطر و بی‌رویه به جهان غرب اثرات ناامنی و فقر را به همه ما گوشزد می‌کنند؛ به سادگی پیداست که تروریسم و افراط‌گرایی کوری که در برخی از کشورهای منطقه گسترش یافته، در حال سرریز به نقاطی است که تا دیروز منطقه امن و بی‌خطر شمرده می‌شدند.

تنوع و تکثر ملیت‌هایی که در گروه‌های تروریستی مشاهده می‌شوند، بهترین گواه برای چنین دریافتی است و لازمه مبارزه موثر با این تهدیدها هوشیاری، همکاری، تعامل و رفتار حکیمانه و مآل‌اندیش رهبران تمام کشورها و رایزنی‌های مستقیم و مستمر آنها با یکدیگر است.

همه ما باید بپذیریم که تنها از طریق گفت‌وگو و نه تهدید و نه تحقیر و نه تحریم و تنها با تکیه بر مشترکات گسترده‌ای که تمام ملت‌ها با یکدیگر دارند و با احترام به اصول حقوق بین‌الملل و با پذیرش حقوق و کرامت انسانی، جوامع و دولت‌ها ستون‌های بنای صلح را محکم تر‌سازیم و براساس موضع برابر و مصالح مشترک و احترام متقابل و با در نظر گرفتن منافع همه کشورها سازوکارهایی با‌ثبات‌تر را برای امنیت و صلح بین‌المللی طراحی کنیم.