سعیدی‌کیا رسما اعلام کاندیداتوری کرد

دنیای اقتصاد- اولین کاندیدای انتخابات ریاست‌جمهوری ۹۲ مشخص شد: محمد سعیدی‌کیا، وزیر مسکن ۶۶ ساله اولین دولت احمدی‌نژاد و یکی از وزرای تمام روسای جمهور گذشته از اول انقلاب تاکنون. مردی که خیلی سعی می‌کند اعتقاد خود را به اصولگرایی یا اصلاح‌طلبی نشان ندهد؛ اما اگر به تقسیم‌بندی مجبور شود، می‌گوید اصولگرا است. پس با اولین محاسبه می‌توان چنین دریافت کرد که محمد سعیدی‌کیا به رغم تاکیدش بر مستقل بودن، اولین کاندیدای جریان اصولگرا است که به طور صریح و شفاف و روشن اعلام موجودیت کرده و گفته است که «با توکل به خدا امید زیادی به پیروزی دارد و تا آخر هم ادامه می‌دهد.» این در شرایطی است که در جریان اصولگرا از کاندیداهای بالقوه زیادی نام برده شده است که تاکنون سعی کرده‌اند نیت خود را برای ورود یا عدم‌ورود به عرصه پنهان کنند. از محسن رضایی که یک بار خبر اعلام کاندیداتوری‌اش منتشر شده، اما این اعلام زودهنگام را تکذیب کرده است تا علی لاریجانی که گفته است نامزد نمی‌شود؛ مگر اینکه شرایط تغییر پیدا کند. مصطفی پورمحمدی، سعید جلیلی، علی نیکزاد، محمدباقر قالیباف، علی اکبر ولایتی و غلامعلی حدادعادل نیز سایر اسامی مطرح هستند. در میان تعدد نام‌ها البته نخستین ائتلاف این جریان هم در قالب ائتلاف ۱+۲ رونمایی شده است. ائتلافی متشکل از همان سه گزینه آخر یعنی حدادعادل، قالیباف و ولایتی با هدف دستیابی به وحدت در جریان اصولگرا و ممانعت از حضور پر تعداد کاندیداهای این جریان. البته اولین ائتلاف واکنش‌هایی را هم از دل جریان اصولگرا به همراه داشت با محوریت اینکه این ائتلاف ناقص است و دربرگیرنده همه طیف‌های اصولگرایی نیست؛ اما حدادعادل اخیرا گفته است که در این ائتلاف به روی اصولگرایان باز است. هرچند که بعید است برخی از جریان‌ها نظیر طیف قم جبهه پایداری (حامیان آیت الله مصباح) به این جمع اضافه شوند. این البته شرح ماجرا در جریان اصولگراست و در میان اصلاح‌طلبان انتخابات از چنان تب بالایی برخوردار نیست. هر چند که نام‌هایی هم در این میان برشمرده شده است: مثل محمدرضا عارف، اسحاق جهانگیری، محمدعلی نجفی و حسین کمالی (دبیر کل حزب اسلامی کار). اگرچه این افراد هم به مانند جریان اصولگرا هنوز درباره حضور یا عدم‌حضورشان هیچ صحبت روشنی نکرده‌اند.

دلایل سعیدی‌کیا برای کاندیداتوری

در چنین فضایی اما سعیدی‌کیا زودتر به استقبال رفته و در گفت‌و‌گو با سایت خبری «مشرق نیوز» علاوه بر اعلام نامزدی خود برخی مواضعش را هم بیان کرده است. محمد سعیدی‌کیا که در حال حاضر مسوولیت بخش ساختمان «ستاد اجرایی فرمان حضرت امام (ره)» را بر عهده دارد، در این مصاحبه درباره اینکه چرا به روشنی اعلام کاندیداتوری کرده است، چنین توضیح داد: به هر حال هر کسی از دوستان و مسوولان از بنده سوال کردند گفتم بله؛ چون تصمیم گرفتم بیایم. این‌طور هم پاسخ نمی‌دهم که مدام بگویم حالا ببینم چه می‌شود، حالا شرایط چگونه می‌شود و غیره. او درباره شرایطی که باعث شده است اعلام نامزدی کند هم این نکات را برشمرد: توجه به وضعیت فعلی ملی و جهانی، در داخل نیاز به تعادل، کار و تلاش فوق‌العاده جمعی، آرامش، جلوگیری از تقابل و درگیری و کمک به رشد و شکوفایی است و در صحنه جهانی با حفظ عزت، با تدبیر و حکمت، ارتباط موثر با جهان.

وی درباره اینکه اصولگرا محسوب می‌شود یا اصلاح‌طلب و از طرف چه طیفی برای انتخابات نامزد خواهد شد هم تصریح کرد که حضور من در انتخابات قاعدتا از طرف خودم است و از طرف هیچ گروه یا دسته ای معرفی نشدم. من قاعدتا ضمن اینکه دارم مستقل می‌آیم به لحاظ سابقه خود در طیف اصولگرا تعریف می‌شوم و سابقه و عملکرد من این سمت است، اما عضو هیچ حزبی نیستم.

با احمدی‌نژاد به اختلاف رسیدم

سعیدی‌کیا درباره جدی ‌ترین رقبای انتخاباتی‌اش هم با تاکید بر اینکه هنوز هیچ اسمی قطعی نشده است، در پاسخ به اینکه «فکر می‌کنید کاندیدای دولت بتواند رقیبی قوی برای شما باشد؟» گفت: الان نمی‌توانم بگویم. چون هنوز کاندیدای دولت معلوم نیست. البته آقای احمدی‌نژاد این کاندیدا را انتخاب می‌کند نه دولت. وی معتقد است که این پاسخ به دلیل شناختش از احمدی‌نژاد است. او درباره جدایی‌اش از دولت احمدی‌نژاد هم چنین توضیح داد که «با او به اختلاف رسیده است، اما چون اهل تقابل و درگیری نبوده مسالمت‌آمیز از احمدی‌نژاد جدا شده است.»

نحوه تامین هزینه‌های انتخاباتی

سعیدی‌کیا درباره تامین منابع مالی هزینه‌های انتخاباتی‌اش گفت: من با حقوق خودم زندگی می‌کنم. افرادی که من را می‌شناسند زمانی که پیش آنها می‌روم، می‌گویند تو که پول نداری می‌خواهی چه کار کنی. من یک شماره حساب اعلام می‌کنم و هر چقدر مردم به حسابم ریختند از آن حساب خرج می‌کنم.

وی ادامه داد: از خدا هم می‌خواهم خیلی نباشد که خدای نکرده ریخت و پاش نشود. هرچقدر که خدا خواست به دل مردم می‌اندازد و آنها در آن حساب می‌ریزند. بالاخره بنده دوست، آشنا و همکارانی در تمام کشور دارم.