با وجود جمعیت ۷۰میلیون نفری، ایران در مقایسه با کشورهای همسایه و سایر کشورهای در حال توسعه، از پهنای باند اینترنتی کمتری برخوردار است. علی‌اکبر جلالی، استاد دانشگاه علم و صنعت و پژوهشگر فناوری ارتباطات و اطلاعات، در گفت‌وگو با (سیتنا)، یکی از مشکلات اصلی عدم توسعه کاربردی فناوری اطلاعات و ارتباطات در دانشگاه‌ها و در میان مردم را کمبود پهنای باند و عدم دسترسی فراوان به اینترنت دانست و اظهار داشت: با وجود علاقه‌مندی دولت به افزایش پهنای باند اینترنت در داخل کشور، در عمل بعید به نظر می‌رسد که مشکل پهنای باند اینترنت در حوزه بین‌المللی حل شود.

جلالی، با یادآوری تلاش مسوولان وزارت ICT مبنی بر افزایش پهنای باند موجود پس از اجرای پروژه اینترنت داخلی به ۵/۱۲گیگا‌بیت بر ثانیه و همزمان طرح تعداد کاربران اینترنت از ۵/۷ به ۵/۲۲میلیون، گفت: این در حالی است که در حال حاضر پهنای باند اینترنتی موجود در کشور ما حدود ۳گیگابیت در ثانیه است، بنابراین حتی پس از اجرای پروژه و افزایش پهنای باند به ۵/۱۲ بعید است که مشکل به راحتی حل شود.

جلالی پیشنهاد داد که بخش خصوصی در طراحی و نیازسنجی پهنای باند کشور دخیل شده و مشخص شود که کشوری با جمعیت ۷۰میلیونی به چه پهنای باندی نیاز دارد.

وی معتقد است که اگر پهنای باند موجود (سه گیگابیت بر ثانیه)، هزار برابر شود، طبعا باز هم کفایت کشور ایران را نخواهد کرد.

جلالی، با بیان این مثال که کشور کوچک سنگاپور با جمعیت کمتر از ۵میلیون نفر به پهنای باند بیش از ۲۶گیگابیت در ثانیه دسترسی دارد، افزود: بنابراین بهتر است که یک مطالعه علمی مناسب و کارشناسی در این زمینه انجام گیرد تا مشخص شود در کشور ایران قرار است چه نوع فعالیت‌هایی از طریق اینترنت انجام شود و در این راستا به چه پهنای باند مناسبی نیازمندیم.