مدیرعامل راه آهن با بیان اینکه خطوط ریلی کشور ۲۵ هزار میلیارد تومان ارزش دارد، گفت: ۷۰ درصد لکوموتیوها در اختیار راه‌آهن است که حدود یک میلیارد دلار ارزش دارند.

به گزارش روابط عمومی راه آهن، محسن پورسید آقایی با بیان اینکه برای راه‌اندازی قطارهای سریع‌السیر نیاز به ایجاد یک سیستم جداگانه است، گفت: قصد داریم برای راه‌اندازی قطارهای سریع و قطارهای حومه‌ای دو شرکت جداگانه ایجاد کنیم چراکه با همین مکانیزم، نیروی انسانی، سطح دانش و شرایط فعلی نمی‌توان به بحث قطارهای سریع ورود پیدا کرد. وی با تاکید بر اینکه قطارهای سریع از ایمن‌‌ترین وسایل حمل‌ونقلی به شمار می‌آید، درباره چگونگی تامین امنیت این قطارها توضیح داد: برای قطارهای سریع مکانیزم مجزایی اعم از نوع علائم، ارتباطات و سوزن‌بندی در مقایسه با قطارهای فعلی استفاده می‌شود حتی اطراف مسیر خطوط با دیواره‌هایی بسته می‌شود.

برای مثال ژاپن و فرانسه بیش از ۶۰ سال است که از قطارهای سریع استفاده می‌کنند و هیچ حادثه‌ای در آن کشورها رخ نداده است حفاظت از خطوط قطارهای سریع باید به گونه‌ای باشد که حتی یک حیوان هم امکان ورود به حریم خط را نداشته باشد. معاون وزیر راه‌و‌شهرسازی با تاکید بر اینکه به دنبال تاسیس شرکت و آموزش کارکنان برای قطارهای سریع هستیم، گفت: در قانون برنامه ششم توسعه ماده‌ای پیشنهاد شده است که بر این اساس هم قطارهای سریع و قطارهای حومه‌ای دارای شرکت‌های مجزا باشند، چراکه تیپ بهره‌برداری از این قطارها با هم متفاوت است و تاسیس شرکت‌های مجزا برای این قطارها یک نیاز به شمار می‌آید. پورسیدآقایی درباره ارزش خطوط ریلی راه‌آهن گفت: طول خطوط اصلی راه‌آهن حدود ۱۰ هزار و ۴۵۰ کیلومتر و ارزش آن حدود ۲۵ هزار میلیارد تومان است، ولی ارزش جایگزینی این خطوط بین ۳۵ تا ۴۰هزار میلیارد تومان برآورد می‌شود. وی با اشاره به حفظ و نگهداری این سرمایه زیربنایی گفت: اگر ۵ درصد رقم ۲۵ هزار میلیارد تومان (ارزش ریالی خطوط ریلی) را صرف نگهداری خطوط راه‌آهن کنیم رقمی معادل ۱۲۵۰ میلیارد تومان می‌شود در صورتی که بودجه‌های خاص نگهداری راه‌آهن کمتر از۵۰۰ میلیارد تومان است و همین کمبود اعتبار باعث می‌شود ما در بحث نگهداری با استانداردهای بین المللی فاصله داشته باشیم.

خطوط ریلی ایران ۵۰ سال یکبار تعویض می‌شود

پورسیدآقایی تاکید کرد: البته در حال حاضر خطوط کشور ایمن است ولی اگر بخواهیم با استانداردهای روز جهانی پیش برویم باید هر ۳۰ سال کل خط تعویض شوند ولی به دلیل اینکه این امکان در کشور وجود ندارد خطوط ریلی معمولا بعد از ۵۰ سال تعویض می‌شود و کار تعویض این خطوط نیز در همین دولت یازدهم کلید خورده است.

وی اظهار کرد: یکی دیگر از استانداردهای جهانی این است که هر ۱۰ سال یکبار ریل خط عوض شود که به دلیل کمبودها در کشور این اقدام نیز ظرف ۱۵ تا ۱۷ سال انجام می‌شود به همین دلایل از برنامه‌های اصولی بازسازی خطوط عقب هستیم.

این مقام مسوول با بیان اینکه عقب‌ماندگی‌ها در رسیدگی به خطوط باعث افزایش هزینه‌های جاری می‌شود، گفت: مجبوریم برای حفظ شرایط ایمن در طول خطوط، بازدیدها و کنترل‌های بیشتری صورت دهیم تا ایمنی قطارهای در حال سیر حفظ شود و راه‌آهن هیچ‌گاه به دلیل کمبود بودجه ایمنی را رها نکرده است. وی با بیان اینکه نمی‌توان به همین شکل تعویض خطوط را به عقب انداخت، گفت: اگر این مشکل به شکل ریشه‌ای حل نشود روزی می‌رسد که کل خطوط کشور فرسوده شده است و باید با سرمایه‌گذاری عظیمی این خطوط را تعویض کرد. پورسید آقایی با بیان اینکه این نکته در دولت هم طرح شده است، ادامه داد: خوشبختانه در دو سال اخیر دولت بودجه‌های خوبی به راه‌آهن اختصاص داده و با همین بودجه‌ها عملیات بازسازی‌ خطوط در جنوب و شمال کشور آغاز شده است؛ به طور مثال خط سراسری اولیه‌ راه‌آهن که سال ۱۳۱۷ افتتاح شده بود هنوز ۶۰‌کیلومتر آن در شمال کشور استفاده می‌شود که بالاخره در دوره اخیر تعویض شد یا در جنوب کشور برخی خطوط از سال ۱۳۳۵ تعویض نشده بود و امسال کار تعویض خط را آغاز کردیم.

کل خطوط سال ۱۳۳۵ در بهار ۹۵ از رده خارج می‌شود

مدیرعامل شرکت راه‌آهن با بیان اینکه مسیر کرمان نیز نزدیک به ۵۰ سال است که تعویض خط نشده است و در اولویت بعدی قرار دارد، افزود: همچنین خط اراک به سمت اندیمشک در حال تعویض است که عملیات اجرایی ۵ بلاک این مسیر تا امروز صورت گرفته و زیرسازی و ریل جدید در بهار سال آینده تا اندیمشک به پایان می‌رسد و در واقع با این اقدام کل خطوط سال ۱۳۳۵ از رده خارج می‌شود.

وی با اظهار تاسف از اینکه وقتی نتوانیم خطوط را با استاندارد روز دنیا تعویض کنیم ناچار به کاهش سرعت قطارها برای حفظ و ارتقای ایمنی هستیم، گفت: در مسیر کرمان در برخی بلاک‌ها که خطوط قدیمی هستند سرعت قطار ۶۰ کیلومتر در ساعت است؛ در صورتی که اگر ریل و خطوط جدید شود سرعت قطار می‌تواند به ۱۶۰ کیلومتر در ساعت برسد و به تعبیری در مسیرهای مستقیم می‌توان با تعویض خط و ریل سرعت را از ۶۰ به ۱۶۰ افزایش داد. علاوه بر این در خطوط قدیمی تعداد بازدیدها از خط بیشتر و همین امر موجب می‌شود که ترافیک کمتری روی ریل برود چرا که هنگام بازدید خط مسدود می‌شود، بنابراین بهره‌وری کاهش پیدا می‌کند.