مصوبه قانون اعزام به خارج

اولین گروه محصلین اعزامی ایران به اروپا گروه تاریخ اقتصاد- قانون اعزام محصل به خارجه در اوایل خردادماه سال ۱۳۰۷ شمسی از سوی مجلس شورای ملی تصویب شد. مواد این قانون به شرح زیر بود: ‌ماده اول - دولت مکلف است اعتبارات ذیل را برای اعزام شاگرد به خارجه اعم از مرکز و ولایات جهت تکمیل تحصیلات در علوم و فنونی که از‌طرف دولت معین خواهد شد در بودجه سنوات ذیل منظور دارد از عده محصلین اعزامی باید همه‌ساله لااقل صدی سی‌وپنج برای تحصیل فن‌تعلیم و تربیت اعزام شوند. ‌سال ۱۳۰۷ یکصد هزار تومان ‌سال ۱۳۰۸ دویست هزار تومان ‌سال ۱۳۰۹ سیصد هزار تومان ‌سال ۱۳۱۰ چهارصد هزار تومان ‌سال ۱۳۱۱ پانصد هزار تومان ‌سال ۱۳۱۲ و سنوات بعد ششصد هزار تومان ‌تبصره - اعتباراتی که به موجب قوانین مخصوصه اختصاص به اعزام محصلین به خارجه دارد و همچنین اعتباراتی که در بودجه ۱۳۰۷‌وزارتخانه‌ها تخصیص به این نوع خرج داده شده باید در آتیه محفوظ بماند و اعتبارات مذکور در این ماده علاوه بر اعتبارات فوق‌الذکر خواهد بود. ‌ماده دوم - محصلین اعزامی باید واجد شرایط ذیل باشند: ‌الف - تابعیت ایران و ایرانی بودن. ب - دادن امتحان مطابق پرگرام مسابقه که از طرف وزارت معارف تهیه خواهد شد و نباید کمتر از پرگرام مدارس متوسطه باشد - دارندگان‌تصدیق‌نامه مدارس عالیه یا متوسطه یا فنی با تساوی سایر شرایط مسابقه حق تقدم خواهند داشت. ج - تقبل اینکه در ممالک و در شعب علمی که از طرف دولت معین خواهد شد تحصیل نموده و پس از فراغ از تحصیل و اخذ دیپلم عوض مدتی‌را که در خارج به خرج دولت تحصیل کرده‌اند در شعبه تحصیلات خود به دولت خدمت نمایند. ‌تبصره - اعلان مسابقه محصلین دو ماه قبل از موقع آن در تمام مملکت منتشر می‌شود. ‌ماده سوم - دولت مکلف است کلیه کسانی را که بر طبق این قانون فارغ‌التحصیل می‌شوند در شعبی که مربوط به تحصیلات آنها است مصدر‌خدمت نماید و چنانچه از تاریخ مراجعت به ایران تا مدت شش ماه خدمتی به آنها رجوع نگردید، می‌توانند برای خود شغل دیگری تدارک نمایند؛ ولی هر‌گاه بعدا تا مدت چهار سال استخدام آنها مورد احتیاج دولت واقع شد به آنها اخطار می‌شود و پس از سه ماه از تاریخ اخطار باید حاضر خدمت شوند در‌این صورت اگر بلافاصله خدمتی ارجاع نگردید دولت مکلف است مادام که خدمتی رجوع نکرده حقوق رتبه آنها را پرداخت نماید. ‌تبصره - مواد ۶۷ و ۷۳ قانون استخدام کشوری شامل حال محصلین مذکور نخواهد بود و دولت می‌تواند محصلین مزبور و همچنین کلیه کسانی را‌که از مدارس عالیه فارغ‌التحصیل شده و به اخذ دیپلم (‌از درجه لیسانس به بالا) نائل آمده‌اند بدون طی خدمت ابتدایی با رتبه سه اداری به خدمت‌بپذیرد و تا رتبه شش اداری آنها را پس از توقف دو سال در یک رتبه به رتبه بالاتر ارتقا بدهد. *پاورقی: به موجب قانون ۲۱ آذر ماه ۱۳۰۸ دارندگان دیپلم لیسانس مدرسه عالی دارالمعلمین با رتبه چهار اداری به خدمت پذیرفته می‌شوند. ‌ماده چهارم - وزارت معارف مکلف است محصلین اعزامی را تحت مواظبت و مراقبت سرپرست‌های مخصوص قرار دهد و حقوق سرپرست‌ها و ‌مخارج و مصارفی که به جهت این کار پیدا می‌شود از اعتبارات مذکور در ماده اول این قانون تامین خواهد شد ولی میزان آن علی‌ایحال در سه سال‌اول سالانه از دوازده هزار تومان و بعدها از بیست و چهار هزار تومان نباید تجاوز کند. ‌تبصره - سرپرست‌های اعزامی مکلفند نسبت به محصلین ایرانی که به خرج اولیای خود در محل اقامت آنها مشغول تحصیل می‌باشند با رضایت‌اولیای آنها نیز مراقبت و مواظبت کامل نمایند. ‌ماده پنجم - کلیه صرفه‌جویی‌های از این محل به مصرف همین موضوع خواهد رسید. ‌ماده ششم - نظامنامه اجرای این قانون را وزارت معارف و اوقاف و صنایع مستظرفه تهیه نموده و مامور اجرای آن نیز خواهد بود. *پاورقی: به موجب قوانین ۶ تیر ماه ۱۳۰۸ و دهم اردیبهشت ماه ۱۳۱۱ اجازه داده شده که صدی بیست از محصلین از بین محصلین مقیم در اروپا‌ و ممالک متحده آمریکا انتخاب شود.