۶مزیت زیست محیطی پلاستیک‌های زیست تخریب‏‌پذیر

دنیای‌اقتصاد : کاهش زباله و آلودگی، صرفه‌‌جویی در انرژی و منابع، حمایت از اقتصاد چرخشی، بهبود آگاهی نسبت به مسائل زیست محیطی، برطرف کردن چالش‌‌های پلاستیک و ترویج تحقیق در زمینه‌ بیوتکنولوژی از مزایای استفاده از پلاستیک‌های زیست تخریب‌‌پذیراست. پلاستیک‌های زیست تخریب‌‌پذیر موادی هستند که می‌توانند توسط میکرو ارگانیسم‌‌ها به مواد طبیعی مانند آب، دی‌‌اکسید کربن و زیست توده تجزیه شوند. برخلاف پلاستیک‌های معمولی که می‌توانند صدها سال در محیط باقی بمانند، پلاستیک‌های زیست تخریب‌‌پذیر جایگزین پایدارتر و سازگار با محیط‌زیست هستند. در اینجا به برخی از مزایای زیست محیطی استفاده از پلاستیک‌های زیست تخریب‌‌پذیر می‌‌پردازیم.

کاهش زباله و آلودگی

یکی از مزایای اصلی پلاستیک‌های زیست تخریب‌‌پذیر، کاهش میزان زباله و آلودگی تولید شده توسط محصولات پلاستیکی است. طبق آمار سازمان ملل، سالانه بیش از ۳۰۰ میلیون تن پلاستیک تولید می‌شود که تنها ۹‌درصد آن بازیافت می‌شود. بقیه به دفن زباله‌‌ها، اقیانوس‌‌ها و سایر اکوسیستم‌ها ختم می‌شود که می‌تواند به حیات وحش، کیفیت خاک و سلامت انسان آسیب برساند. از سوی دیگر، پلاستیک‌های زیست تخریب‌‌پذیر می‌توانند سریع‌‌تر و آسان‌‌تر تجزیه شوند و بقایای مضر کمتری بر جای بگذارند و نیاز به فضای دفن زباله را کاهش دهند.

صرفه‌‌جویی در انرژی و منابع

یکی دیگر از مزایای پلاستیک‌های زیست تخریب‌‌پذیر، ذخیره انرژی و منابع در هنگام تولید و دفع است. بیشتر پلاستیک‌های زیست تخریب‌‌پذیر از منابع تجدیدپذیر مانند ذرت، نیشکر یا نشاسته ساخته می‌‌شوند که می‌تواند وابستگی به سوخت‌‌های فسیلی و انتشار گازهای گلخانه‌‌ای را کاهش دهد. علاوه بر این، پلاستیک‌های زیست تخریب‌‌پذیر را می‌توان کمپوست یا به صورت بی‌‌هوازی هضم کرد که می‌تواند محصولات مفیدی مانند کودهای آلی یا بیوگاز تولید کند. این فرآیندها همچنین می‌توانند در مصرف انرژی و آب در مقایسه با روش‌های بازیافت یا سوزاندن معمولی صرفه‌‌جویی کنند.

حمایت از اقتصاد چرخشی

سومین مزیت پلاستیک‌های زیست تخریب‌‌پذیر‌گذار به اقتصاد چرخشی است، سیستمی که هدف آن به حداقل رساندن ضایعات و به حداکثر رساندن ارزش با استفاده مجدد، تعمیر و بازسازی مواد است. پلاستیک‌های زیست تخریب‌‌پذیر می‌توانند با افزایش چرخه بیولوژیکی مواد، که در آن مواد آلی به خاک بازگردانده یا به انرژی تبدیل می‌شود، به این هدف کمک کنند. این می‌تواند فرصت‌‌های جدیدی را برای نوآوری، همکاری و مسوولیت اجتماعی در میان ذی‌نفعان مختلف مانند کشاورزان، تولیدکنندگان، مصرف‌کنندگان و سیاستگذاران ایجاد کند.

بهبود آگاهی و رفتار عمومی

چهارمین مزیت پلاستیک‌های زیست تخریب‌‌پذیر این است که می‌توانند آگاهی و رفتار عمومی را نسبت به مسائل زیست محیطی بهبود بخشند. با استفاده از پلاستیک‌های زیست تخریب‌‌پذیر، مصرف‌کنندگان می‌توانند تعهد خود را به کاهش اثرات زیست محیطی خود و حمایت از توسعه پایدار نشان دهند. این امر همچنین می‌تواند آنها را تشویق به اتخاذ روش‌های سبز دیگر، مانند کاهش، استفاده مجدد، و بازیافت محصولات پلاستیکی و همچنین انتخاب جایگزین‌‌های دوستدار محیط‌زیست کند. علاوه بر این، پلاستیک‌های زیست تخریب‌‌پذیر می‌توانند آگاهی و آموزش عمومی را در مورد اهمیت مدیریت صحیح و دفع زباله افزایش دهند.

برطرف‌کردن برخی محدودیت‌ها

پنجمین مزیت پلاستیک‌های زیست تخریب‌‌پذیر برطرف کردن برخی از محدودیت‌ها و چالش‌‌های پلاستیک‌های معمولی است. به عنوان مثال، پلاستیک‌های زیست تخریب‌‌پذیر می‌توانند عملکرد بهتری را برای کاربردهای خاص، مانند بسته‌‌بندی مواد غذایی، دستگاه‌‌های پزشکی، یا مالچ کشاورزی ارائه دهند. این کاربردها به محصولات پلاستیکی نیاز دارند که می‌توانند از آلودگی، عفونت یا رشد علف‌‌های هرز جلوگیری کنند و همچنین پس از استفاده تخریب شوند. پلاستیک‌های زیست تخریب‌‌پذیر می‌توانند بر برخی از موانع و خطرات مرتبط با پلاستیک‌های معمولی مانند نرخ پایین بازیافت، هزینه‌‌های بالا یا خطرات سلامتی غلبه کنند.

ترویج تحقیق و توسعه بیوتکنولوژی

ششمین مزیت پلاستیک‌های زیست تخریب‌‌پذیر، ترویج تحقیق و توسعه بیوتکنولوژی است که در واقع استفاده از موجودات زنده یا اجزای آنها برای ایجاد یا اصلاح محصولات یا فرآیندهاست. بیوتکنولوژی می‌تواند نقش کلیدی در توسعه پلاستیک‌های زیست تخریب‌‌پذیر جدید و بهبودیافته، مانند افزایش خواص، تنوع و زیست تخریب‌‌پذیری آنها ایفا کند. بیوتکنولوژی همچنین می‌تواند به کشف منابع، آنزیم‌‌ها و میکرو ارگانیسم‌‌های جدیدی که می‌توانند پلاستیک‌های زیست‌‌تخریب‌‌پذیر تولید یا تخریب کنند، کمک کند. علاوه بر این، بیوتکنولوژی همچنین می‌تواند به نظارت و ارزیابی اثرات زیست محیطی پلاستیک‌های زیست تخریب‌‌پذیر کمک کند. با وجود این واقعیت که پلاستیک‌های زیستی از سوخت‌‌های فسیلی استفاده نمی‌‌کنند، آنها هنوز دارای مواد افزودنی شیمیایی زیادی هستند که هم در تولید و هم در پایان عمر محیط‌‌زیست را آلوده می‌کنند. پلاستیک‌های زیست تخریب‌‌پذیر یک راه‌‌حل جهانی نیستند، آنها با عملکرد و هزینه پلاستیک‌های معمولی مطابقت ندارند، و بنابراین نمی‌توانند به طور کامل جایگزین جریان بی‌‌پایان پلی‌‌اتیلن و پلی‌‌استایرن شوند که در سراسر جهان در حال پخش است. بهترین راه کنترل آلودگی‌‌های پلاستیکی تولید و مصرف کمتر است. مشوق‌‌ها و نظارت‌‌های دولتی برای رسیدگی به مشکل جهانی آلودگی پلاستیک بسیار مهم‌تر است.