ملیحه ابراهیمی: مدت‌ها است که نه تنها سهام خودرو به سهامداران این صنعت در بازار سرمایه سود نمی‌دهد، بلکه مدیران این بخش نیز کم و بیش این صنعت را در سال‌های اخیر زیانده اعلام می‌کنند و همواره به دنبال راهکارهایی برای سودده شدن خودروسازی در کشور هستند. برخی کارشناسان معتقدند سودده شدن این صنعت به عوامل مختلف خارجی و داخلی از جمله تصمیم‌های دولتمردان، دیپلماسی بین‌المللی ایران و تصمیمات درباره قیمت‌گذاری خودرو مربوط است، این در حالی است که برخی دیگر می‌گویند تنها عوامل بیرونی این صنعت نیستند که موجب شده خودرو سودده نباشد بلکه مدیریت ضعیف مجموعه‌های خودروسازی داخلی و همچنین نبود نوآوری و تنوع در محصولات و ارائه خدمات نیز موجب شده تا این صنعت سودآور در دنیا، به‌رغم انحصاری بودن در ایران به صنعتی زیان‌ده بدل شود. اما به نظر می‌رسد این موضوع که ایران بسترهای لازم برای سوددهی صنعت خودرو را دارد، مورد توافق اغلب کارشناسان است. ساختار جمعیتی جوان ایران، پتانسیل‌های موجود برای افزایش تقاضای خودرو، انحصاری بودن برخی محصولات خودرویی، موقعیت جغرافیایی ایران، دسترسی به آب‌های آزاد و همجواری با کشورهایی همچون عراق و افغانستان که زمینه تولید انبوه و صادرات را فراهم می‌کند و وجود حدود ۷ میلیون خانوار ایرانی بدون خودرو از جمله عواملی است که نشان می‌دهد این بازار می‌تواند بسیار سودده باشد.

این در حالی است که نبود مدیریت بهره‌وری در این صنعت و متعاقب آن وجود نیروی کارمازاد و هزینه‌های سربار مدیریت نشده، فضای نامناسب کسب و کار در ایران، قیمت‌گذاری دولتی محصولات و فرسودگی ماشین‌آلات خودروسازی که منجر به افزایش هزینه تولید قطعات و به دنبال آن افزایش هزینه‌های تولید خودرو می‌شوند نیز از جمله مشکلاتی است که از سوی خودروسازان مطرح می‌شود.

فعالان این صنعت همچنین معتقدند، سرکوب قیمتی و فشارهای نهادها برای کنترل قیمت بدون در نظر گرفتن تورم و افزایش قیمت نهاده‌های اولیه در خودروسازی، نبود شرکای خارجی و کاهش ارتباطات بین‌المللی ایران متعاقب تحریم‌های سال‌های اخیر و به‌کارگیری مدیران سیاسی به جای مدیران فنی نیز از دیگر مسائلی است که فعالان این صنعت را با چالش زیان‌دهی مواجه کرده است.