تقویت صنایع صادرات‌محور

احمد پورفلاح رئیس کمیسیون صنایع اتاق بازرگانی ایران اقتصاد حلقه‌های به هم پیوسته‌ای است که همه زیرسیستم‌ها باید هماهنگ و متوازن حرکت کند تا پایایی و پویایی آن را موجب شود. به مثابه گفته‌ای نغز که با یک گل بهار نمی‌شود، نباید از توجه و تقویت یک یا چند صنعت انتظار ایجاد شکوفایی، کارآیی و دستاوردهای قابل اتکا در حرکت رو به جلو یک سیستم اقتصادی را در درازمدت داشت، حتی باید نگاهی فراگیرتر داشته باشیم. رشد اقتصادی فقط در استفاده از مزیت‌ها در چند رشته مولد به دست نمی‌آید، پارامترهای زیادی را باید در اختیار داشت چراکه شاید پاره‌‌ای از آنها نیز به طور مستقیم در پدیده‌ای اقتصادی طبقه‌بندی نمی‌شوند.

وجود اخلاق در جامعه، برخورداری از آموزش روز دنیا، تغذیه مناسب، فضای حمایتی و قانونی مناسب، نبود فساد اداری- مالی در جامعه و بخش اقتصاد، به‌کارگیری مدیران و مسوولان بر مبنای شایستگی نه وابستگی، قدرشناسی از خادمان و تاثیرگذاران مثبت در محیط‌های اجتماعی، حمایت نرم‌افزاری پایدار دولت و مجلس، تعامل و ارتباط بین‌المللی خوب و بر مبنای منافع برد- برد با جهان می‌تواند هر جامعه‌ای را به شرایط مطلوب برساند.

بی‌تردید در بدنه اقتصاد هر کشور پاره‌ای از رشته‌های تولیدی با توجه به وجود منافع و زیرساخت‌ها به‌ویژه داشتن بازار مصرف داخلی، شانس صادرات و ایجاد ارزش افزوده بیشتر از مزیت‌های نسبی برخوردار است؛ آنچه در کشور ما به چشم می‌خورد ایجاد زیرساخت‌ها در تبدیل مواد خام به‌ویژه در بخش نفت، پتروشیمی، معادن گوناگون جای گرفته در مناطق مختلف کشور، می‌تواند بازدهی مناسبی برای مردم ما به ارمغان آورد و روی رشد اقتصادی تاثیر مثبت بگذارد.

و اگر بخواهیم ریزتر شویم، تقویت صنایع قطعه‌سازی که یاری‌دهنده بخش غالبی از دیگر صنایع چون خودروسازی، لوازم خانگی، ساختمانی و حتی کشاورزی است، می‌تواند در تکمیل زنجیره تولید بسیار موثر واقع شود. تربیت تکنسین و کارگروه فنی از نیازهای اساسی بخش صنعت، معدن و کشاورزی در ایران است که باید علاوه بر پرداختن در مقوله آموزش، به فرهنگ سازی در جهت ارزش‌گذاری به کار عملی و فنی به جای پشت میزنشینی نیز بیندیشیم.

راه درست استفاده از IT را در بالا بردن بهره‌وری بالا یاد بگیریم و صنایع دانش بنیان و صادرات‌محور را تقویت و حمایت کنیم. و در پایان گریزی به صنعت مغفول مانده گردشگری و جذب توریست بزنیم که به دلیل عدم آگاهی‌ها و تنگ نظری‌ها دست‌نخورده مانده و به فراموشی سپرده شده است. گنجی که استخراج بدون هزینه می‌تواند در سطوحی بالا به ارزآوری و کاهش بیکاری کمک کند و به ساماندهی در زیرساخت‌های بسیار اجتماعی، اقتصادی و حتی سیاسی منجر شود.