گیرو دار
بود و نبود نمایشگاه‌ها
در این میان مطلبی تقریبا طنزآمیز وجود دارد که هم فال است و هم تماشا. خواننده محترمی تعداد یک هزار قطعه عکس را به همراه زیرنویس‌های مربوطه به دستمان رسانده که موضوع و مضمون آن همانا نمایشگاه‌های داخلی و بین‌المللی و بین‌الاذهانی است.
میم رسا - روز گذشته نوشتیم که در کنار بیش از چهار هزار متن خبر، گزارش و مقاله که طی سال ۸۶ در صفحه بازرگانی منتشر شده برخی مطالب و مقالات نیز در کشوی میز همین صفحه رسوب کرده است.
در این میان مطلبی تقریبا طنزآمیز وجود دارد که هم فال است و هم تماشا. خواننده محترمی تعداد یک هزار قطعه عکس را به همراه زیرنویس‌های مربوطه به دستمان رسانده که موضوع و مضمون آن همانا نمایشگاه‌های داخلی و بین‌المللی و بین‌الاذهانی است. به نوشته ایشان این نمایشگاه‌ها را به سه دسته اصلی می‌توان تقسیم کرد.
الف - نمایشگاه‌هایی که نبودشان به از بودنشان است.
ب - نمایشگاه‌هایی که بودشان با نبودشان تفاوتی ندارد.
ج - نمایشگاه‌هایی که بودشان به از نبودشان است، اما باید این قضیه را با منطق صوری ثابت کرد.
زیرنویس عکس‌های ایشان نیز در نوع خود جالب است که به دلیل کمبود جا و برخی دلایل دیگر از چاپ آنها معذوریم.
رئالیسم سوسیالیستی در WTO
در این عکس پاسکال لامی را در حال تماشای نقاشی‌های موزه WTO می‌بینید. البته ساختمان قدیمی WTO موزه ندارد، اما عکاسان خبری به انبار آثار هنری این ساختمان لقب «موزه مخفی WTO» داده‌اند. در این انبار آثار نقاشی بسیاری پنهان شده که بیشتر آنها مربوط به دهه ۱۹۲۰ است؛ یعنی زمانه‌ای که ساختمان WTO به ILO (سازمان بین‌المللی کار) تعلق داشت. در آن زمان که صدای انقلاب اکتبر جهان را فرا گرفته بود، نقاشان پیرو رئالیسم سوسیالیستی نیز روزگار پررونقی داشتند. یکی از این تابلوها که پاسکال لامی حیرت‌زده مشغول تماشای آن است، اثر نقاش فرانسوی؛ موریس دنیس است که بر آن عنوان «شکوه کار» دیده می‌شود. از آثار موجود در این انبار چند روز پیش توسط دبیرکل سازمان تجارت جهانی پرده‌برداری شد.
ارسال نظر